عبادت با شکوه امام در ماه رمضان
امام خمينى(ره) وقتى در نجف‌اشرف اقامت داشت، به رغم كهولت سن و گرماى طاقت‌فرسا، هرگز نوافلش ترك نمى‌شد. در ماه مبارك رمضان در هواى بسيار گرم نجف، براى اقامه نماز ظهر و عصر در مدرسه آيت‌الله بروجردى حاضر مى‌شد، ابتدا هشت ركعت نوافل نماز ظهر را مى‌خواند، بعد اذان و اقامه را با طمأنينه قرائت مى فرمود و به نماز ظهر مى‌ايستاد. پس از تعقيبات نماز ظهر، هشت ركعت نوافل نماز عصر را نيز با اذان و اقامه مى‌خواند و بعد مشغول نماز عصر مى‌شد و پس از تعقيبات نماز عصر، مدرسه را ترك مى‌كرد. اين عبادت با شكوه امام، با زبان روزه و هواى گرم به طور مستمر ادامه داشت.
اين قبيل عبادات تنها از انسانهاى خودساخته و وارسته و عارف برمى‌آيد، كه حضرت امام نمونه اعلايى از اين انسان‌هاى كامل بود.۱
علّت تعطيلى ملاقاتهاى امام خمينى در ماه رمضان
امام با همه‌اشتغالاتى كه داشتند، به انجام مستحبات بويژه خواندن قرآن، دعا و نماز اول وقت اهميت مى‌دادند. امام هر روز سه تا پنج مرتبه قرآن مى‌خواندند. در ماه مبارك رمضان سه بار قرآن را ختم مى كردند. نسبت به دعا شايد كسى باور نكند، يك رهبر انقلابى و سياسى، اكثر دعاهاى مفاتيح الجنان را خوانده باشد. در اوج ‌اشتغالات و گرفتاريها، به نماز اوّل وقت مقيّد بودند. روزى كه سران كشورهاى اسلامى براى قضيه صلح ايران و عراق به خدمتشان آمده بودند، وسط جلسه بود كه اذان ظهر گفته شد. امام، بلند شدند و فرمودند: من مى خواهم نماز بخوانم. چون مقيّد بودند به هنگام نماز، خود را با عطر و ادكلن خوشبو كنند، در همان جلسه به من‌اشاره كردند كه ادكلن من را بياور! پس از ادكلن زدن ،به نماز ايستادند و ديگران هم پشت سر ايشان نماز جماعت خواندند. خلاصه به دعا و انجام مستحبات، تهّجد شبانه و... خيلى اهميت مى‌دادند. سرّ اينكه امام ملاقاتهاى خودشان را در ماه مبارك رمضان تعطيل مى كردند، براى اين بود كه بيشتر به دعا و قرآن و خلاصه به خودشان برسند. و مى‌فرمودند: «خود ماه رمضان، كارى است».۲
۱- خلوتى با خويش، ص 30 ، به نقل از حجهًْ‌الاسلام والمسلمين قديرى
۲- مجله حوزه، شماره 45