جعفر گلابی همکار سابق روزنامه سلام -روزنامه‌ای که روزگاری مواضع ضد آمریکایی شدید و غلیظ داشت- در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: هم رویارویی و هم مذاکره معنا ندارد.
از سال‌های دور جناح‌های حاضر در درون نظام در نوع مواجهه با مسائل خارجی خصوصا در برابر قدرت‌های بزرگ و مناسبات موجود جهانی اختلافات عمیقی داشتند و این اختلاف‌ها پس از اعمال فشارهای حداکثری آمریکا علیه ایران همچنان باقی است.
دیدگاه اول معتقد به تقابل با آمریکاست و اعتقاد دارد که جمهوری اسلامی توان رویارویی حداکثری با آمریکا در زمینه‌های مختلف را دارد و می‌تواند این کشور را به زانو درآورد و او را از منطقه اخراج کند. در مقابل دیدگاه دیگری هم هست که اعتقاد به تقابل خیر و شر دارد ولی از تعمیم آن به همه عرصه‌های زمانی و مکانی اجتناب می‌کند. در این دیدگاه که نسبی‌نگری محوریت دارد و خط‌کشی‌های قاطع و بدون انعطاف را واقع‌گرایانه نمی‌داند قائل به تقابل نرم وکم‌هزینه با قدرت‌های جهانی است. مدافعان این دیدگاه به خواست عمومی مردم برای داشتن یک زندگی عادی و امن احترام می‌گذارند و هزینه دادن کسانی که اهل مبارزه نیستند را جایز نمی‌شمرند.
گلابی می‌افزاید: پس از خروج ترامپ از برجام و عهدشکنی آشکار او حتی اصلاح‌طلبان هم راه مذاکره را منطقی ندانسته و نخواستند که در شرایطی
نا برابر نمایندگان دو کشور پشت یک میز بنشینند و امکان حل عادلانه اختلافات مورد بررسی قرار گیرد. با این حال با تشدید فشارهای آمریکا به نظر می‌رسد گزینه‌های طرفین محدود‌تر ‌شود و شاید روزی فرا برسد که از یک انتخاب بزرگ اجتنابی نباشد.
شاید پیش از این و خصوصا قبل از اقدامات تند کاخ سفید امکان باز شدن روزنه‌ای برای گفت‌وگو از موضع آبرومندانه و برابر وجود می‌داشت ولی در حال حاضر موضوع بشدت رو به حیثیتی شدن گذاشته است.
دفاع از مذاکره با وجود زیرپا گذاشته شدن مذاکره و توافق قبلی از سوی آمریکا، نشان می‌دهد که عده‌ای هرگز حاضر نیستند از تجربه‌ها درس بگیرند و عبرت بیاموزند. این در حالی است که همین چند سال قبل ادعا می‌شد باغ برجام و توافق با آمریکا در حال به ثمر نشستن است و به زودی سیب و گلابی‌های آن به بازار خواهد آمد.