وی در حالیکه 14 سال بیشتر نداشت، در دوران دفاع مقدس و اواخر سال 1361 به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد.
داوود بصائری در 22 فروردین سال 1362، در حالی که دانش‌آموز سال سوم دبیرستان بود، به شهادت رسید.
وی در نخستین نامه خود از خوزستان به زادگاهش، پس از اولین اعزامش به جبهه چنین نوشته است: می‌خواستم که این نامه را برای مادرم بخوانید و بگویید؛ من به جبهه رفتم و چون مادرم خبر ندارد که من به جبهه رفتم، می‌خواهم او را دلداری بدهید و نگذارید ناراحت شود و به مادرم بگویید؛ چون می‌دانستم به من اجازه نمی‌دهید به جبهه بروم برای همین به شما خبر نداده‌‌ام و امیدوارم از من راضی باشی و دعای خیر یادت نرود. چون من دیگر غم شهادت دوستان را طاقت نیاورده، به جبهه رفتم. و اگر پرسید درس‌ات چه می‌شود، بگویید که من درسم خیلی خوب شده بود و می‌توانم بعدا بیایم امتحان بدهم.