فارنپالیسی:
براندازی در ایران آرزوی ناکاممانده تمام دولتهای آمریکا بوده است
یک نشریه آمریکایی براندازی نظام حاکم ایران را آرزوی ناکاممانده تمامی دولتهای آمریکا پس از پیروزی انقلاب اسلامی خوانده است.
یک نشریه آمریکایی بااشاره به اینکه تقریباً تمامی دولتهای آمریکا از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال براندازی حکومت ایران بودهاند، تحلیلهای دولت فعلی این کشور درباره امکانپذیری تحقق این راهبرد را زیر سؤال برده است.
به گزارش تسنیم، فارنپالیسی مینویسد: تغییر حکومت در ایران، از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 آرزوی تقریباً تمامی دولتهای آمریکا بوده که به مقادیر متفاوتی، پنهان نگاه داشته شده است. امروزه مقامهای دولت ترامپ مانند جان بولتون که قبل از پیوستن به کاخ سفید از براندازی حمایت کردند، در حال اعمال فشار حداکثری روی ایران برای بر هم زدن ثبات آن
هستند.
نشریه آمریکایی بااشاره به سخنان مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا و توئیتهای اخیر او برای دعوت به براندازی، نوشته است: با وجود این، حکومت ایران به آن اندازهای که به نظر میرسد، شکننده نیست.
فارنپالیسی برخی خیالبافیها در آمریکا مبنی بر اینکه نظام ایران در آستانه فروپاشی است را رد کرده و تأکید کرده است: دو عامل از دوامپذیری نظام فعلی حکایت میکنند. اول آنکه، در چهار دهه گذشته حکومت ایران توانش برای ماندن در قدرت در برابر تحریمها را نشان داده است.
این نشریه نوشت: صرفنظر از قدرت تحریمهای ثانویهای که صادرات نفت، تجارت بینالمللی و مبادلات مالی را هدف قرار میدهند بعید است این تدابیر به اندازه قبل از حصول توافق هستهای موثر باشند، زیرا جامعه بینالمللی دیگر علیه ایران متحد نیست.
نشریه آمریکایی خاطرنشان کرده است: یادآوری این نکته حائز اهمیت است که ایران حتی در اوج تحریمها قبل از توافق هستهای سال 2015 غنیسازی اورانیوم خود را تعلیق نکرد. تحریمهای اصطلاحاً فلجکننده در سال 2012 به صادرات نفت و صنعت خودروسازی ایران لطمه زد و مهمتر از همه ارتباط آن با نظام مالی دنیا را قطع کرد، اما نتوانست تهران را به دست کشیدن از برنامه هستهای مجبور کند.
فارنپالیسی، برخی سوءمدیریتها و مسائل اقتصادی را مورد توجه قرار داده و نوشته که ماهیت این اعتراضات را نمیتوان مخالفتهای سازمانیافته با قابلیت براندازی دانست.
این نشریه درباره دومین عامل، نوشت: دوم، با آنکه در ماههای گذشته اعتراضاتی در ایران شکل گرفتهاند... آنها را بایستی انعکاسی از نارضایتیهای گسترده عمومی درباره اقتصاد، فساد و سوءمدیریت منابع دانست نه مخالفتهای سازمانیافته با قابلیت براندازی.