معنویت روح کمالات مادی(زلال بصیرت)
انسان همواره ميل به تعالي و پيشرفت دارد و به همين دليل غالبا افراد دوست دارند از ديگران ممتاز شوند و برتر باشند و اگر در گروهي هستند، گروه آنها برتر باشد و اگر در كشوري هستند، تيم كشورشان برتر از ديگران باشد.اگر انگيزه پيشرفت نبود، هرگز كسي در صدد كسب كمالات جديد نبود و تاكنون اين پيشرفت‌ها در عرصه‌هاي گوناگون رخ نداده بود.
هرچه انسان رشد كند و به مرحله بالاتري برسد، كمال‌طلبي او نيز بالاتر مي‌رود، لذا بچه‌ها دوست دارند وسايل بازي شان از دوستانشان بيشتر و بهتر باشد، وقتي رشد بيشتري كردند، دوست دارند نسبت به ديگران داراي علم بيشتري باشند و همينطور در مراحل بالاتر دوست دارند موقعيت، ثروت و قدرت بيشتري نسبت به ديگران داشته باشند.
انسان؛ موجودی کمال‌طلب
آيا هرگونه پيشرفت و كمال خواهي مطلوب است يا خير؟ اكثريت انسانها به دنبال برتري‌هايي هستند كه به نحوي با ماديات ارتباط دارد. لذا مثلا افرادي كه داراي همت بالاتري هستند نهايتا به فكر تصرف و تسخير كرات و سياره‌هاي ديگر هستند كه همه آنها محدود در عالم ماده هستند.
انسان بقدري به دنبال كمال طلبي و پيشرفت است كه حتي اگر خود نتواند از نظر علم، ثروت، پست، مقام، سياست و... پيشرفت كند و امتيازاتي كسب نماید، دوست دارد يك نحوه ارتباطي با كساني برقرار كنند كه اين پيشرفت‌ها را دارند.
انسان هرگز از پيشرفت در ماديات اشباع نمي‌شود، بلکه تنها زماني اشباع مي‌شود كه به يك منبع قدرت و کمال بي‌نهايت متصل شود. لذا چون خداوند اين كمال بي‌نهايت را براي ما مي‌خواهد، اين ميل به كمال را در ما قرار داده است كه اشباع نمي‌شود.
البته افراد معدودي مانند پيامبران بوده‌اند كه مردم را به سمت كمال بي‌نهايت كه وراي ماديات است، فراخواندند و افتخار را نه در پيشرفت‌هاي مادي و ارتباط با قدرتمندان در امور مادي، بلكه در ارتباط باخداي متعال مي‌دانستند.
گاهي انسان حاضر است براي برقراري ارتباط و ديدار با فردي مشهور، قدرتمند يا مهم، مقدمات آن را فراهم كرده وحتي هزينه‌هايي نيز پرداخت كند،اما انسان مي‌تواند بدون كوچكترين هزينه‌اي و در هر زمان و مكاني با بالاترين مقام و قدرت بي‌نهايت ارتباط برقرار كند. اگر قرار است انسان به دنبال برتري نسبت به ديگران باشد، بايد سعي كند تا در ارتباط با خداوند متعال به دنبال رقابت و برتري باشد.
عزت آفرینی امام خمینی(ره)
بين ميلياردها انسان، افراد معدودي هستند كه با اتصال به اين قدرت بي‌نهايت در دنيا توانسته‌اند تأثيرگذار باشند، امام از بدو تولد، امام و آيت‌الله نبود، بلكه طلبه ساده‌اي بود و درس مي‌خواند و بعد از اجتهاد و تدريس نيز، شايد حدود20 شاگرد داشت، در حالي كه خیلی از اساتيد، شاگردان بسيار بيشتري داشتند، اما در او يك اراده و همتي براي بندگي و اخلاص بود كه در مقام مسابقه با ديگران از همگان جلوتر بود وخداوند چيزي به او عطا كرد كه سبب افتخاري براي او شد و ما چنين افتخاري را در ديگران سراغ نداريم.
به بركت امام(ره) ميليون‌ها انسان هدايت شده و كمال يافته‌اند، ايشان در همين دنيا نيز عزتي مثال زدني براي كشور ايجاد كرد و به جائي رسيد كه امروز خاك مرقدش را براي تبرك مي‌برند و بيجا هم نيست.
تعلقات مادی، مانع ارتباط با قدرت الهی
خدا در درون انسان استعدادي آفريده كه اگر از آن آگاه شود و درست بهره‌برداري كند، قابل محاسبه با اعداد و ارقام نيست، هركس به ميزان همت خود مي‌تواند از اين ظرفيت استفاده كند، اما به شرط اينكه اين ظرفيت را بشناسد و برتري ارتباط با خدا را بر امكانات مادي درك كند و همت كند تا از تعلقات مادي بكاهد تا جايي براي تعلقات معنوي پيدا شود.
همانگونه که تا زماني كه تعلق به اسباب بازي‌هاي بچه گانه وجود دارد، مسئله پست و مقام و مانند آنها مطرح نيست و انسان وقتي اهميت پست و مقام را درك مي‌كند كه کمي رشد كند و وارد مرحله بالاتري شود،ما تا در مرحله ماديات هستيم و رشد نکرده‌ايم، اهميت ارتباط با قدرت الهي را نمي‌فهميم مگر اينكه به مرحله بالاتري برويم و از تعلق به ماديات بكاهيم.
همه كمالات مادي كالبدي است كه روح آن، معنويت است و بدون اين روح، كاخ كمالات فرو مي‌ريزد. لذا علم، تكنولوژي و ساير پيشرفت‌ها، كالبدي بي‌جان است و تا روح معنوي در آن دميده نشود، ارزشي نخواهد داشت.
بیانات آيت‌الله مصباح يزدي(دام‌ظله) در ديدار با جمعي از طلاب حوزه‌هاي علميه سراسر كشور؛ قم؛ 92/7/27
زلال بصیرت روزهای پنج‌شنبه منتشر می‌شود.