سید محمدمجتبی هاشمی در 13آبان ۱۳۱۹ در محله شاهپور تهران (وحدت اسلامی فعلی) به دنیا آمد. او فرزند سوم خانواده‌ای مذهبی و متوسط بود که عشق به اهل بیت(ع) و علمای اسلام در فضای آن موج می‌زد. وی پس از طی دوران تحصیلات متوسطه به ارتش پیوست و به دلیل اندام ورزیده و قدرت بدنی قابل توجهی که داشت عضو نیروهای ویژه کلاه سبز شد، اما پس از مدت کوتاهی با مشاهده جو حاکم بر ارتش و آگاهی بیشتر از ماهیت رژیم طاغوت از ارتش شاهنشاهی خارج و به کار آزاد مشغول شد.
خروش میلیونی امت مسلمان در سال ۵۷ سرانجام راه بازگشت حضرت امام(ره) را به میهن اسلامی گشود و در ۱۲ بهمن امام خاک کشور را به قدوم خود متبرک نمود. سید مجتبی نیز به عضویت کمیته استقبال امام در آمد و در آن استقبال تاریخی شرکت نمود. طی ۱۰ روز دهه فجر در محل کار خود که یک مغازه لباس فروشی بود به فروش اقلامی که در انقلاب نایاب شده بود، با قیمتی به مراتب پایین‌تر از بهای حقیقی آن، اقدام نمود. هاشمی و خانواده‌اش بارها از طرف مجاهدین خلق، تهدید به مرگ شده بودند. او بعد از مدتی از جبهه‌ها برگشت و مغازه لباس‌فروشی‌اش را دوباره دایر کرد. هاشمی، در زمانی که در عملیات ثامن‌الائمه(ع) یا شکست حصر آبادان حضور داشت مورد هدف چندین عملیات تروریستی ناکام از سوی مجاهدین خلق قرار گرفت. بعد از پخش اعلامیه‌هایی که در آن نام سیدمجتبی و چند تن دیگر از اعضای فداییان اسلام به نام افرادی که توسط مجاهدین خلق اعدام خواهند شد، ذکر شده بود، او عاقبت در 28 اردیبهشت سال ۱۳۶۴ با زبان روزه و در آستانه ماه مبارک رمضان از پشت سر هدف گلوله تیم‌های ترور مجاهدین خلق قرار گرفت و شهید شد. مصطفی چمران و سیدمحمدمجتبی هاشمی تنها فرماندهان جنگ‌های نامنظم در ایران بودند.