سال سوم هجرت بود، بین سپاه اسلام و سپاه کفر، در کنار کوه احد (نزدیک مدینه) جنگ بسیار سختی درگرفت که به جنگ احد معروف گردید. در این جنگ، هفتاد نفر از مسلمین به شهادت رسیدند و بسیاری مجروح گشتند.
یکی از مجروحا ن خود پیامبر اسلام(ص) بود دندان‌های جلوی پیامبر(ص) شکست و آن‌چنان به ایشان ضربه زدند که کلاهخود آهنین که بر سرش بود، خرد شد. بعد از جنگ وقتی پیامبر گرامی(ص) به مدینه بازگشت، فاطمه‌زهرا(س) به استقبال پدر رفت، آب حاضر کرد و خون سر و صورت پیامبر(ص) را می‌شست. امام علی(ع) با سپر خود آب می‌آورد و فاطمه(س) را در شستن خون بدن پیامبر(ص) کمک می‌کرد. فاطمه(س) هنگام شستن، دریافت که خون از بدن پیامبر(ص) قطع نمی‌شود، و هرچه آب می‌ریزد، جلوی ریزش خون را نمی‌گیرد، بلکه بر آن می‌افزاید، قطعه حصیری را آورد و آن را سوزاند، و خاکسترش را روی بریدگی‌های بدن پیامبر(ص) ریخت. آن‌گاه خون بند آمد.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مجمع‌البیان، ج 2، ص 520