سعید مستغاثی
مرحله نخست اکران فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) ساخته مجید مجیدی در ایران به پایان رسید درحالی که این فیلم علیرغم تمامی قابلیت‌های ساختاری و محتوایی (به جز چند نمایش محدود در مراکز اسلامی دو سه کشور اروپایی) هنوز نتوانسته برپرده سینماهای جهان به نمایش درآید.
فیلم مجیدی به جز جشنواره فیلم مونترال که با این فیلم افتتاح شد و فستیوال کمرایمیج (که یک فستیوال تخصصی فیلمبرداری است) هنوز در هیچ جشنواره دیگری در جهان نمایش نداشته است و این در شرایطی است که انبوهی از فیلم‌های سخیف و حقیر و ضعیف در طول سال در صدها جشنواره ریز و درشت دنیا به نمایش درآمده و برپرده سینماهای جهان نقش می‌بندند. شاید تا قبل از چنین پدیده ای، سخن از لابی‌های مخوف اکران در دنیا (که در اختیار سرمایه داران و کمپانی‌های بزرگ آمریکایی است و هر اکران و نمایشی بایستی از کانال و فیلتر این جماعت رد شده و براساس میزان سازگاری با فرهنگ و ایدئولوژی همان جماعت، اجازه اکران یا حضور در جشنواره‌ها را یابد)، سخنی گزافه و از روی توهم توطئه محسوب می‌گردید.
بدون آنکه عدم حضور فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) در میان 9 کاندیدای بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان اسکار 2016 را لحاظ کنیم، عدم اعلام آمادگی هیچ یک از کمپانی‌های اصلی پخش و توزیع فیلم در جهان برای خرید حقوق نمایش فیلم مجیدی و در نتیجه عدم نمایش آن در سالن‌های سینمای حتی کشورهای اسلامی در آسیا و آفریقا و عدم پذیرش آن در هیچ کدام از حدود 900 جشنواره موجود در دنیا،  حداقل این سؤال را برای یک بیننده عادی سینما بوجود می‌آورد که یعنی این فیلم حتی به اندازه آن تصویر غیرمتحرک و سخیف و پیش پا افتاده «تاکسی» جعفر پناهی هم نبوده که تقریبا هیچ جشنواره و اکرانی در دنیا از آن غافل نماند؟!
حالا می‌توان دریافت که دشمنی غرب صلیبی- صهیونی نسبت به پیامبر رحمت و حتی فیلمی که درباره کودکی ایشان ساخته شده تا چه اندازه عمیق و پایان ناپذیر است که تمامی ژست‌های به اصطلاح دموکراتیک و دیپلماتیک و آزادیخواهانه و حقوق بشری خود را لگد مال می‌کند تا سخنی از ایشان در جهان شنیده نشود.
اما همچون خود رسول اکرم که برای جهانیان مایه رحمت و برکت بود، فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) برای ایران و سینمایش نیز پربرکت و مایه رحمت بود. رحمت و برکتی که شاید تا سالها نتوانیم ابعاد مختلف آن را درک و تحلیل نماییم.
 افتخار برای سینمای ایران
فیلم «محمد رسول الله»(ص) دومین فیلمی است که در تاریخ سینما درباره پیامبر خاتم ساخته می‌شود، این درحالی است که در همین تاریخ در حدود 250 فیلم درباره حضرت عیسی مسیح (ع) ساخته شده و حدود 120 فیلم هم راجع به حضرت موسی‌(ع) به روی پرده سینماها رفته است.
اما سینمای ایران این افتخار را داشته که در میان تمامی کشورهای اسلامی و غیراسلامی، دومین فیلم را درباره حضرت رسول اکرم بسازد. این در حالی است که نخستین فیلم یعنی فیلم «پیام» یا «الرساله» ساخته مرحوم مصطفی عقاد، در واقع با بودجه و سرمایه و ظرفیت‌های بسیاری از کشورهای اسلامی همچون مراکش و لیبی و عربستان و ... و همچنین امکانات و ابزار هالیوود ساخته شد. چون به هر حال مرحوم عقاد، یک فیلمساز هالیوودی بود و پیش و بعداز فیلم «پیام»، تعدادی از فیلم‌های پلیسی و همچنین فیلم‌های موسوم به آثار هالووینی را ساخته یا تهیه کرد تا جایی که در هالیوود به «پدر هالووین» معروف شده بود.
سینمای ایران این افتخار را داشت که درباره بخشی از زندگی پیامبر رحمت، فیلم بسازد که تاکنون نه تنها در عالم هنر بدان پرداخته نشده بود که مجموعه روایات و احادیث و مکتوبات تاریخی نیزدرباره آن دوران بسیار اندک و محدود است. در واقع سینمای ایران موفق شد، بخشی مهم از ناگفته‌ها و ناشنیده‌های زندگی پیامبر اکرم را به گوش و هوش جهانیان و آیندگان برساند.
فیلم «محمد رسول الله»(ص) براساس محتوای قوی و باارزش خود، ساختاری متناسب و فوق‌العاده داشت، در آن حد که تاکنون در سینمای ایران (حتی در فیلم‌های پرهزینه‌ای مانند «ملک سلیمان»، «استرداد» و «راه آبی ابریشم») تجربه نشده بود.
اگر انقلاب اسلامی، سینمای ایران را به واقع به سینما بدل کرد و بسیاری از تخصص‌ها و ژانرهایی که تا پیش از انقلاب در این سینما محلی از اعراب نداشتند را برای آن به ارمغان آورد  فیلم «محمد رسول الله»(ص) نیز برای نخستین بار پیشرفته‌ترین تکنیک‌های سینمایی (در ابعاد مختلف فیلمبرداری، صدا، موسیقی، چهره پردازی، طراحی صحنه و لباس و جلوه‌های ویژه میدانی و کامپیوتری) را در خدمت موضوعی والا، اسلامی و انسانی قرار داد تا نشان دهد که سینمای دینی می‌تواند در ابعاد بسیار وسیع مطرح گردد. نوع قاب بندی‌ها، نورپردازی، تدوین، موسیقی، طراحی صحنه و حتی جلوه‌های ویژه تصویری، همگی حکایت از ساختاری دینی دارد که برای نخستین بار در سینمای ایران در این سطح تجربه می‌شود.
گفته می‌شود وقتی فیلم به همت «ویتوریو استورارو» برای 135 نفر از فعالین و سینماگران موثر در هالیوود از جمله فرانسیس فورد کوپولا در بنیاد فیلم آمریکا American Film Institute به نمایش درمی آید، تحسین و شگفتی حاضرین از جمله شخص کوپولا را به همراه می‌آورد که چگونه سینمایی به جز سینمای آمریکا توانایی آن را پیدا کرده که بتواند صحنه‌های سینمایی را در این حد از تکنیک به نمایش دربیاورد.همچنین ساختار سینمایی فیلم از جمله فیلمبرداری آن در جشنواره کمرایمیج مورد تحسین قرار گرفت و جایزه ویژه زوج سینمایی در این جشنواره به ویتوریو استورارو و مجید مجیدی تعلق گرفت.
نکته مهم اینکه فیلم «محمد رسول الله» (ص) در وب سایت سینمایی معتبر IMDB از کاربران این سایت، از 10 امتیاز ممکن 7/8 امتیاز دریافت کرده که امتیاز فوق العاده‌ای در میان فیلم‌های این وب‌سایت و به خصوص فیلم‌های امسال به حساب می‌آید.
و افزون بر همه این نقاط قوت تکنیکی، آنچه بیش از همه بر مخاطبان خارجی فیلم در همان نمایشات اندک، تاثیر حیرت انگیزی داشته، شخصیت پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه و آله) و سیر و سلوک ایشان در همان سنین و دوران کودکی و نوجوانی است که در فیلم مجید مجیدی به خوبی تصویر شده است.
تکنیک‌های جدید و تکنولوژی پیشرفته
یکی از مواردی که در کنار دیگر حاشیه‌های فیلم «محمد رسول الله» (صلی الله علیه و آله) مطرح شد، استفاده از متخصصین و تکنیسین‌های غربی بود. در حالی که به اجماع بسیاری از کارشناسان سینمای ایران حتی در خارج کشور، متخصصین و تکنیسین‌های سینمای ایران، یکی از برجسته‌ترین و کارآمدترین افراد در میان همکاران جهانی خود بوده و هستند که با کمترین امکانات، بهترین نتایج و حاصل را ارائه داده و می‌دهند. فیلمبرداران، متخصصان صدا، طراحان صحنه و لباس و متخصصان چهره‌پردازی، آهنگسازان و حتی طراحان و مجریان جلوه‌های ویژه که در برخی آثار، حاصلی قابل توجه داشته‌اند، توانسته و می‌توانند مطلوب‌ترین ساختار تصویری و صوتی را برای هر فیلمی رقم بزنند. (سینمای امروز ایران اگر در زمینه محتوا و داستان و فیلمنامه فقیر و بی‌چیز است اما به لحاظ متخصص انواع ابزار و وسایل ساخت فیلم بسیار غنی و ثروتمند به شمار می‌آید.)
بنابراین برای جهانی‌تر شدن یک فیلم، عاقلانه‌ترین و منطقی‌ترین راه برای استفاده از عوامل معروف خارجی، بهره گرفتن از بازیگران و هنرپیشه‌های معروف است که نام و تصاویرشان مثلا بتواند تماشاگران دیگر کشورها را به فیلم جلب نماید. مسلما تماشاگران عام سینما هرگز برای خاطر نام و عنوان ویتوریو استورارو یا اسکات استیوارت و یا الله رحمان به سالن‌های سینما نخواهند رفت اما مثلا یک جرج کلونی یا رابرت دو نیرو و یا مایکل کین آنها را جذب سالن‌های سینما خواهد کرد. همچنان‌که آنتونی کویین و ایرنه پاپاس و...بودند که برای تماشاگر غربی، جذابیت‌های فیلم «پیام» را رقم زدند و نه فیلمبردار یا تدوین گر و یا حتی مصطفی عقاد، کارگردان آن فیلم.
بنابراین استفاده از امثال ویتوریو استورارو و اسکات استیوارت و الله رحمان در فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) نه به دلیل نام و تخصص آنها، بلکه به جهت بهره گیری از ابزار و وسایل پیشرفته فیلمبرداری و جلوه‌های ویژه و تدوین و صدا و ... بوده که تنها در اختیار آنان گذارده می‌شده و مثلا در اختیار مدیر فیلمبرداری اغلب آثار مجیدی یعنی محمد داوودی یا صداگذاران معتبری مانند خانزادی و دلپاک قرار نمی‌گرفته است.
فی المثل کمپانی و برند «پاناویژن» که سازنده معتبرترین و بهترین دوربین‌های فیلمبرداری در دنیا است، به دلیل وجود تحریم‌ها هرگز دوربین خود را در اختیار فیلمبرداران ایرانی قرار نمی‌دهد اما نام ویتوریو استورارو آن‌قدر در سطح جهانی اهمیت داشت که این دوربین‌ها در اختیار او قرار گرفت و نسبت به دوربین‌های موجود در سینمای ایران، تصاویر بسیار بهتری ضبط کردند. یا ابزار و وسایلی که برای خلق جلوه‌های ویژه تصویری فیلم مورد استفاده قرار گرفت را تنها اشخاصی مانند اسکات استیوارت (برنده اسکار برای فیلم «بیب») می‌توانستند در اختیار بگیرند و این وسایل در اختیار متخصصانی همچون امیررضا معتمدی که کارهای شاخصی همچون «در چشم باد» را در کارنامه خود دارد، قرارنمی گرفت.
پرواضح است که اصرار مجیدی برای استفاده از تکنیسین‌ها و متخصصان خارجی و هزینه در این باب، تنها جهت بهره گیری از وسایل و ابزار پیشرفته آنها بوده و بس وگرنه تنها به کارگیری یک هنرپیشه مشهور خارجی، می‌توانست ظرفیت‌های بهتری برای جلب مخاطب خارجی فراهم آورد.
فروش شگفت‌انگیز فیلم
اما فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) علی‌رغم در اختیار نداشتن هنرپیشه خارجی و حتی بازیگران مطرح داخلی، براساس آمار بلیط‌های الکترونیکی موجود تا امروز، در حدود 15 میلیارد تومان فروش داشته است که در همین حد، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود.
اگر بخواهیم براساس تعداد سانس فیلم‌ها قضاوت نماییم، این فیلم با زمانی در حدود 3 ساعت، در واقع نصف فیلم‌های دیگر، سانس‌های یک سالن سینما را اشغال نمود. با این دلیل برای مقایسه فروش این فیلم و دیگر فیلم‌ها که دو برابر آن سانس نمایش داشته‌اند، می‌توان با یک حساب سرانگشتی به رقم فروش دو برابر یعنی 30 میلیارد تومان برای اکران اول فیلم «محمد رسول الله»(ص) رسید.
اما این نکته نیز وجود دارد که برای میزان سه ساعت زمان فیلم، بلیط آن نیز نسبت به یک فیلم 90 دقیقه‌ای بهای بیشتر داشته است. این در حالی است که به جز یکی دو سینمای ممتاز در تهران با بلیط 10 یا 12 هزار تومان برای نمایش فیلم مجیدی، بقیه سینماهای درجه یک در تهران با بلیط هشت هزار تومان (در مقابل بلیط شش هزار تومان برای فیلم‌های معمولی) و همچنین بلیط‌های شش، پنج، چهار و حتی سه هزار تومانی، فیلم را در تهران و شهرستان‌ها اکران کردند که اغلب تفاوت قیمت بلیط‌ها با بلیط فیلم‌های دیگر، یک تا دو هزار تومان و حتی 500 تومان بود. مثلا در کرمان که بلیط معمولی سینماها شش هزار تومان بود برای فیلم «محمد رسول الله»(ص)، هفت هزار تومان اعلام گردید.
بنابراین با احتساب گران‌تر بودن قیمت بلیط‌های فیلم، روی کاغذ به‌طور متوسط تا 20 درصد می‌توان از میزان 30 میلیارد تومان فروش فیلم کاست. اما براساس آنچه روانشناسان سینمایی باور دارند، فیلم‌های طولانی (دو ساعت و نیم و بیشتر از آن) همواره به‌طور متوسط  تا 20 درصد از تماشاگران خود را از دست می‌دهند، خصوصا در ایران که نسبت به سینمای جهان (با تحمل متوسط زمان دو ساعت 20 دقیقه برای هر فیلم) اساسا با زمان بیش از 90 دقیقه برای هر فیلم چندان میانه‌ای ندارند. بنابراین آن 20 درصد کاهش فروش به خاطر افزایش قیمت بلیط را می‌توان با حساب این 20 درصد ریزش ناگزیر تماشاگر، ندیده گرفت.
باید توجه داشت که این میزان فروش و استقبال با توجه به بحران نابود‌کننده امروز سینمای ایران ناشی از تحمل ناپذیر بودن خیل فیلم‌فارسی‌ها و آثار شبه روشنفکری که میزان تماشاگر آن را به چهار-پنج درصد کل مردم ایران رسانیده است، در واقع معجزه‌ای برای نجات سینمای ایران به نظر می‌آید.
براساس آمار موثق، رقم دقیق تولید فیلم «محمد رسول الله»(ص)، حدود 62 میلیارد و 330 میلیون تومان بوده است که با در نظر گرفتن فروش اکران نخست آن یعنی 30 میلیارد تومان، بدون احتساب فروش جهانی و ویدئویی و تلویزیونی و رسانه‌های جمعی دیگر و همچنین بلیط‌های غیرالکترونیک در شهرستان‌ها که رقم قابل توجهی را شامل می‌شوند، حدود نیمی از هزینه خود را بازگردانده است. ضمن اینکه اساسا بودجه فیلم از محلی غیراز بودجه سینمای ایران و حتی بودجه‌های دولتی تامین شده است.
مقایسه این ارقام با میزان کل بودجه تولیدی فیلم‌های یک‌سال سینمای ایران و مقدار فروش آنها نشان از توفیق بالای فیلم «محمد رسول الله»(ص) تا اینجا و پس از حدود سه ماه اکران عمومی دارد. برای مصداق این مدعا نگاهی به بودجه تولیدی و فروش فیلم‌های سال 1393 می‌اندازیم:
حدود 120 فیلم تولید شده در سال 1393 با احتساب متوسط 800 میلیون تومان هزینه تولید هر فیلم (برخی از فیلم‌ها زیر این رقم و برخی هم خیلی بالاتر از آن سرمایه برده اند)، مجموعا 96 میلیارد تومان بودجه صرف کرده‌اند. اما رقم فروش مجموع فیلم‌های اکران شده (به جز «شهر موش‌ها 2» که موقعیت خاصی داشته و حدود 12 میلیارد تومان در سراسر کشور گیشه داشته است) نزدیک به 25 میلیارد تومان بوده است.
یعنی مجموع فروش تمامی فیلم‌های سال 1393 سینمای ایران در حدود یک چهارم هزینه‌های خود را در گیشه‌ها برگردانده است. به عبارت دیگر در حالی که هزینه ساخت همه آثار یک سال سینمای ایران در مجموع یک و نیم برابر بودجه ساخت فیلم «محمد رسول الله»(ص) بوده اما در کل، یعنی تمامی فیلم‌های سال 93، حتی پنج میلیارد تومان هم کمتر از آن فیلم مجیدی فروش داشته اند!
این برای آنان که به دلائل مختلف، هزینه کردن بودجه فیلم «محمد رسول الله»(ص) را برای مثلا ساخت 10 فیلم کم هزینه تر، مناسب‌تر می‌دانستند، می‌تواند برهان قاطعی باشد که تنها به کمیت نگاه نکرده و کیفیت را هم در نظر داشته باشند، همان گونه که مخاطب فهیم ایرانی، کیفیت را در نظر داشت و به اندازه دو برابر کل فیلم‌های یک سال سینمای ایران به تماشای فیلم «محمد رسول ‌لله»(ص) نشست.
جذب اقشار گریزان از سینما
فیلم «محمد رسول الله»(ص) اقشاری از مردم ایران را به سینماها کشانید که سالها بلکه نزدیک به سه دهه به سینما نرفته بودند. نگاهی به چهره‌ها و تیپ‌های اشخاص و مردمی که اغلب دسته جمعی و در سانس‌های مختلف در شهرهای گوناگون این مملکت به تماشای فیلم «محمد رسول الله»(ص) رفتند، حکایت از همین واقعیت داشت که این فیلم پس از سالها تماشاگران بالقوه و گریزان از سینما را (که اساس بحران سینمای ایران محسوب شده و سالیان دراز است که کارشناسان و اهالی این سینما با برگزاری همایش‌ها و میزگردها و مقالات و کتب و مجالس بی‌شمار سعی در حل آن دارند) به سالن‌های سینما کشانید و حداقل برای یک فیلم هم که شده، بحران دیرپای این سینما را حل کرد. بسیاری از کارشناسان و ناظران و اهالی سینما از این واقعه به عنوان آشتی مردم با سینما نام بردند.
سینماهایی که افتتاح یا بازگشایی شد
فیلم «محمد رسول الله»(ص) باعث رونق، بازسازی و افتتاح و بازگشایی دهها سالن سینما در این سرزمین شد. یعنی همان که رویای بسیاری از فیلمسازان و مسئولین و کارشناسان سینما بوده و هست.
بسیاری از شهرها که اصلا فاقد سالن سینما بودند، با اکران فیلم «محمد رسول الله»(ص) شاهد افتتاح اولین سالن‌های سینما در شهر و دیار خود شدند و یا پس از سالها تعطیلی و رکود سالن سینمای شهر خود، ناظر بازگشایی و افتتاح آن شدند. به تیتر برخی اخباری که در روزهای اکران فیلم «محمد رسول الله»(ص)، حکایت این افتتاح و بازگشایی‌ها داشت، توجه نمایید:
-افتتاح سینما دیجیتال سرخه با اکران فیلم «محمد رسول الله»(ص).
-اولین سینمای شرق هرمزگان در آستانه بازگشایی، فیلم «محمد رسول الله»(ص) در شهرستان میناب اکران شد.
- سینما پرستو شهرستان دماوند پس از 12 سال تعطیلی با اکران فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) بازگشایی شد. این سینما از سال 1382 تعطیل بوده است.
- بازگشایی تنها سینمای شهرستان تفت با فیلم «محمد رسول الله»(ص).
- چراغ سینما هامون شهرستان زابل پس از سالها خاموشی با اکران فیلم «محمد رسول الله» (ص) روشن شد. استقبال پر شور مردم، مسئولین شهر را شگفت زده کرد.
- سینما دیجیتال بوکان با اکران فیلم «محمد رسول الله»(ص) به بهره‌برداری رسید. در بوکان یک سینما وجود داشت که بیش از 15 سال است که تعطیل شده.
-بازگشایی سینما عصر جدید اراک با فیلم «محمد رسول الله»(ص) پس از تعمیرات اساسی.
-سینما دیجیتال بندر ترکمن پس از دو دهه تعطیلی سینما در این شهر افتتاح شد.
-فیلم «محمد رسول الله»(ص) تنها سینمای تربت حیدریه را به نام سینمای اندیشه، بازگشایی کرد.
- با فیلم «محمد رسول الله»(ص) سینمایی درمرند افتتاح شد.
- و ....
و این همه ماجرا نبود، بیش از 120 سینما در شهرستان‌ها و 80 سینما در تهران به سیستم نمایش پیشرفته D و صدای دالبی مجهز شدند.
سوالی که پیش می‌آید این است که تا کنون برای چند درصد سینماگران و سینمای ایران، شهرستان‌هایی همچون میناب و بوکان و مرند و زابل و بندر ترکمن و ... اهمیت داشته است؟ چند نفر از این حضرات اصلا نام این شهرستان‌ها را شنیده اند؟! آیا در ساخت و تولید فیلم هایشان اساسا به این مردم هم فکر می‌کنند؟! مسلم اگر چنین بود، سالن‌های سینما در شهرستان‌های فوق زودتر از این زمان افتتاح  یا بازگشایی می‌شدند و یا اصلا تعطیل نمی‌گردیدند. آیا این سینماگران هیچ‌گاه از خود سؤال می‌کنند که چرا تماشاگر زابلی و کرد و هرمزگانی و سرخه‌ای و ترکمن و کرمانشاهی و شهر کردی و الیگودرزی و بهشهری ... از فیلم‌های آنها گریزان است اما از فیلمی همچون «محمد رسول‌الله»(ص) استقبال می‌کند؟
سینماهایی که رونق گرفت
 و رکوردهایی که شکست
به اخبار زیر هم توجه فرمایید که در همان روزها در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها و سایت‌های خبری انتشار یافت و خبر از استقبال شگفت‌انگیز مردم از فیلم «محمد رسول الله»(ص) داشت:
- آشتی مردم شهر قزوین با سینما با اکران فیلم «محمد رسول‌الله»(ص). فروش این فیلم در دو سینمای فعال شهر قزوین پس از کمتر از 40 روز رکورد زد و به رقمی بیش از 100 میلیون تومان رسید. خبرگزاری ایرنا در 15 مهر گزارش می‌دهد: سالن‌های دو سینمای فعال قزوین با اکران عمومی فیلم «محمد رسول الله»(ص) که آن را باید یکی از مهم‌ترین پروژه‌های دنیای اسلام نامید، پس از مدت‌ها رنگ شلوغی و رونق به خود دیده است که این موضوع یادآور روزهای طلایی سینما در این شهر و آشتی شهروندان آن با سینما است.
- فیلم «محمد رسول الله»(ص) در کرمانشاه رکورد شکنی کرد. برخی از این استقبال به عنوان آشتی مردم کرمانشاه با سینما یاد می‌کنند. مسئول اکران فیلم در کرمانشاه گفت که در هیچ سانسی حتی یک صندلی هم خالی دیده نمی‌شد.
- پیش فروش 10 هزار بلیط در کردستان. رکورد تماشاگر در سینما بهمن سنندج شکست. تمام صندلی‌ها پر است.
- همه سینماهای کرمان فیلم «محمد رسول‌الله»(ص) را نمایش می‌دهند.
- فیلم «محمد رسول الله»(ص) در سینما بهمن شهرکرد رکورد شکست.
- فیلم «محمد رسول الله»(ص) لرستانی‌ها را با سینما آشتی داد.
- سالن‌هایی در الیگودرز و کوهدشت و پلدختر و دلفان که فاقد سالن سینما هستند، به نمایش فیلم «محمد رسول الله»(ص) اختصاص داده شد.
- به گزارش ایرنا در تاریخ 10 شهریور، با نمایش فیلم «محمد رسول‌الله»(ص)، رکورد فروش فیلم در تاریخ لرستان شکسته شد.
-فروش قابل توجه فیلم «محمد رسول الله»(ص) در سینما بهمن بهشهر که به سیستم D مجهز شده است.
- بیش از 40 شهر با اکران فیلم «محمد رسول الله»(ص) و به برکت این فیلم، دارای سالن سینما شدند.
آنچه آمد تنها بخشی از برکتی است که فیلم «محمد رسول الله» (صلی الله علیه و آله) برای سینمای ایران به ارمغان آورد. ان شاءالله با یاری خداوند و عنایت خود حضرت، مکر و کید دشمنان اسلام در هم شکند و این فیلم ارزشمند بتواند جایگاه خود را در میان مخاطب جهانی نیز بیابد.