برگزاری مراسم بزرگداشت مرحوم آیتالله شجاعی
مراسم بزرگداشت عالم ربانی، آیتالله محمد شجاعی ساعت 10:30 امروز در مسجد نور (واقع در میدان فاطمی تهران) برگزار میشود.
به گزارش خبرگزاری فارس، آیتالله محمد شجاعی از اساتید اخلاق، تفسیر و فقه روز دوشنبه 7 دیماه در یکی از بیمارستانهای تهران در سن 74 سالگی دعوت حق را لبیک گفت. وی از نیمه آذر به دلیل تشدید حملات قلبی در بیمارستان بستری بود.
مراسم تشییع و تدفین پیکر این عالم ربانی روز سه شنبه در قم و حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد.
مواعظ و مباحث اخلاقی این عالم ربانی در کتابهایی همچون «ضیافت حقیقی»، «چراغ هدایت»، «طریق نظری تزکیه»، «طریق عملی تزکیه»، «معاد»، «رساله محبت»، «کیمیای وصال»، «بقیهًْالله» و «پنج رساله» منعکس شده است.
وی سالیان درازی از عمر خود را به خودسازی و تربیت شاگردان پرداخت و درس علمی و عملی اخلاق، همواره نام و یاد او را در دل علاقهمندان زنده نگه میدارد. ارتباط علمی و معنوی تنگاتنگ میان استادی علامه طباطبایی و شاگردی آیتالله شجاعی، او را در شمار نزدیکان علامه در آورده بود تا آنجا که همه رسالههای دستنویس علامه مزین به دستخط آیتالله شجاعی بود.
آنچه در ادامه میخوانیم گذری بر زندگی پُربار این عالم فرزانه است:
حضور در درس خارج امام خمینی(ره) و همزمان، تلمذ در محضر فقهی آیتالله محقق داماد و شرکت در درس خارج فقه وی راه استنباط احکام شرعی و اجتهاد را برای او هموار کرد، علاوه بر این بهرههای مقطعی، از درسهای خارج فقه و اصول سایر بزرگان از جمله علامه طباطبایی گرفت و در زمره شاگردان ممتاز و مخصوص علامه قرار گرفت. وی با حضور در کلاسهای درس عمومی علامه طباطبایی(ره) به یادگیری فلسفه و اسفار پرداخت.
در اوج خفقان رژیم طاغوت، در خلال مباحث اخلاقی و دینی خود به طرح اعتراضات سیاسی نیز میپرداخت و به همین دلیل توسط ساواک زنجان مکرر مورد مؤاخذه و سؤال و جواب و تهدید قرار میگرفت ولیکن به کار خود ادامه میداد. تا اینکه در سال 1351 هجری شمسی توسط مأمورانی که از ساواک تهران آمده بودند با کمک ساواک زنجان دستگیر و دو شبانه روز به دست ماموران اعزامی از تهران در شهر بانی زنجان مورد آزار و شکنجه بسیار سخت قرار گرفت و سپس، بعد از دو روز، به ساواک تهران منتقل شد و دو ماه در کمیته ضد خرابکاری که کمیته مشترک ساواک و شهربانی بود به جهت فعالیتهای گوناگون علیه رژیم، به صورت شدید و خطرناکی آزار و شکنجه شد.
این عالم فرزانه هشت ماه دیگر در زندان قصر تحت مراقبت شدید زندانی بود و تنها با توکل کامل به خدای متعال و انقطاع از ما سوی الله و توسل به حضرات معصومین(ع) توانست از مهلکه رژیم طاغوت جان به سلامت به در برد.