به گزارش هفت راه، مجله جهان کتاب در شماره شهریور خود به ارائه آماری از کتابهای منتشر شده «زویا پیرزاد» پرداخته است که تامل در آن واقعیت جالبی را مشخص می‌کند.
سر جمع این آمار نشان می‌دهد که تیراژ کتاب‌های یکی از پرفروش‌ترین داستان‌نویسان طیف روشنفکری ایرانی در مدت زمان دو دهه‌و‌نیم، به ۳۵۰ هزار هم نمی‌رسد و البته در این سال‌ها با کاهش تیراژ در هر چاپ نیز مواجه بوده است. حال آنکه فقط کتاب‌هایی چون «من زنده‌ام» در همین یک سال اخیر به تیراژ 400 هزار نسخه رسیده‌اند. و از این دست کتاب‌ها در جبهه فرهنگی انقلاب فراوان است. مقایسه این آمار با آمار فروش کتاب‌های شاخص جبهه فرهنگی انقلاب به خوبی نشان می‌دهد که جناح روشنفکری در بهترین حالت و در نمونه‌های پرفروش خود نیز توان رقابت با آثار شاخص این جبهه را ندارد.
غرض از این مقایسه آگاه کردن روشنفکران به جدا افتادگی آنها از اقبال عمومی بازار نشر نیست چراکه آنها یا عموم مردم را اصلا «مهم» نمی‌دانند و به کتاب خواندن یا نخواندن آنها اهمیت نمی‌دهند و به مخاطب محدود اما فرهیخته و نخبه(!) خود دلخوش هستند؛ و یا اینکه با تمسک جستن به توهماتی چون «فروش فله‌ای و سازمانی کتاب‌های جبهه فرهنگی انقلاب» و یا «دوپینگ تبلیغاتی» آنها خود را به نفهمیدن می‌زنند و عقب ماندگی چند صد‌هزارتایی کتاب‌های خویش را توجیه می‌کنند. بلکه هدف؛ توجه دادن چند باره فعالان حوزه نشر انقلابی و سالم است که باید دانست سلیقه عموم مردم به سمت کتاب‌های این حوزه است و کمی همت در تبلیغ و توزیع کتاب‌هایی این‌چنین می‌تواند سمت و سوی بازار نشر را تغییر دهد.