روزنامه اصلاح‌طلب آرمان با اشاره به سقوط شاخص بورس پس از توافق هسته‌ای نوشت: به نظر می‌رسد توافق هسته‌ای باید باعث افزایش حجم معاملات در بازار سرمایه می‌شد و حداقل یک رشد 10 تا 15 درصدی را در این بازار شاهد بودیم که این اتفاق نیفتاد. تقریبا خیلی از فعالان  بازار در پی محقق نشدن روند رو به رشد بازار، از بازار سرمایه ناامید شدند و آینده را مبهم دیدند. دلایل عمده‌ای وجود داشت که بازار برخلاف آنکه همیشه در پی بحث‌های هسته‌ای واکنش مثبت نشان می‌داد، این بار به رغم اینکه توافق تقریبا انجام شده و تا قطعیت نیز یک گام بیشتر وجود ندارد روند منفی در پیش گرفته است. این تردید نباید باعث می‌شد که بازار به توافق واکنش مثبتی نشان ندهد و می‌تواند دلایل دیگری داشته باشد.
نقدینگی که بخواهد باعث تحریک بازار شود یک هفته قبل از توافق یک مقداری وارد شد ولی اولا به اندازه خیلی زیادی به وسیله شرکت‌های حقوقی و زیرمجموعه‌های دولت و سازمان خصوصی سازی که تقاضا برای نقدینگی داشتند جذب شد. دوم آنکه این نقدینگی لازم بود ولی کافی نبود یعنی به اندازه‌ای نبود که بتواند در زورآزمایی عرضه و تقاضا، تقاضا برنده شود. این نوع گردش معاملات قبل از انجام توافق اثر خود را در روز توافق یا روز بعد از آن نشان داد به طوری که این نقدینگی لازمی که می‌آمد، باعث شد تقاضا از بیم اینکه عرضه‌ها همچنان برای شرکت‌های حقوقی ادامه پیدا کند دیگر وارد بازار نشدو همین نیامدن تقاضا باعث شد جلوی روند رو به رشد بازار گرفته شود. فراموش نکنیم یکی از مواردی که در بازارهای بورس و اوراق بهادار وجود دارد این است که اگر بازار رشد نکند محکوم به افت است و این را سفته‌بازان خوب می‌دانند، یعنی زمانی که بازار به هر دلیلی رشد نداشته باشد مطمئنا فروشنده پیدا می‌شود و این باعث می‌شود که بازار دچار افت شود.
آرمان افزود: دومین دلیل برمی‌گردد به برگزاری مجامع شرکت‌های بورسی در هفته گذشته. شرکت‌های پیشروی بازار مثل گروه‌های خودرویی عمدتا مجامع خوبی را برگزار نکردند که می‌توان گفت به دلایل آسیب‌هایی که از تحریم‌ها دیده بودند همین‌طور در گروه بانکی به دلیل سخت‌گیری‌هایی که بانک مرکزی روی سیستم بانکی اعمال می‌کند مجامع خوبی برگزار نشد. به رغم اینکه انتظار می‌رود تا در آینده این دو صنعت صنایع خیلی پیشرو و قابل توصیه و خوبی باشند ولی مجامع سال نود و سه‌شان را خوب برگزار نکردند. دلیل دیگر بحث سیاست‌گذاری‌های اقتصادی دولت و عدم حمایت دولت از بازار است، جا داشت که دولت هم در این اوضاع و احوال به هر حال سیاست‌های محرکی را اجرا می‌کرد و باعث می‌شد که بازار تحریک شود و به اندازه معقولی رشد پیدا کند. این سه عامل اصلی بودند که موجب شدند بعد از توافق ما شاهد تغییرات مثبتی در بورس نباشیم.