محمدحسین صفار هرندی، مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران در گفتگو با خبرگزاری دانشجو با بیان اینکه هدف ما این بود که درب‌های بسته را با کلید باز کنیم بیش از یک سال است که کلید انداخته‌ایم اما در باز نمی‌شود، گفت: اینکه با در بسته مواجه شده‌ایم باید تردید کنیم و ببینیم که آیا نوع گویش، ادبیات و سرمایه‌گذاری ما غلط نبوده است؟ آقایان می‌گفتند که قبلی‌ها بلد نبودند با غرب سخن بگویند اما ما بلدیم، اگر چنین بود پس چرا بعد از چند دور مذاکره، حرف‌هایی می‌شنوید که شما را عصبانی می‌کند، آقای ظریف در یکی از جلسات با عصبانیت به کری موقعیت ایران را متذکر می‌شود به گونه‌ای که صدای فریادهایش از پشت درب اتاق مذاکرات نیز شنیده می‌شد.
وی با اشاره به اینکه تا در مجلس شورای اسلامی یک نفر از روند مذاکرات انتقاد می‌کند بر سرش می‌کوبند و وی را تحقیر می‌کنند، تصریح کرد: قرار بود این دولت، دولت اخلاق مداری باشد نه اینکه مردم را بی‌عقل یا بی‌سواد بخوانند، این اخلاق چه تناسبی با شعارهای انتخاباتی دارد؟ دولت با اجنبی‌ها با لطافت سخن می‌گوید اما به خودی‌ها که می‌رسد فحش و ناسزا نثار می‌کند، این جای تاسف دارد که مصداق آیه «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» در حال ملایمت به سوی دشمن و غلظت با دوستان شده است، کلام خدا را زیر و رو می‌کنند.
صفارهرندی با انتقاد از ملاقات عارف با کلاویا رویت، مسئول آلمانی اظهار داشت: آقای عارف انسان متعهد و اخلاقمداری هستند من تعجب می‌کنم که ایشان که هم طراز و از نظر سیاسی هم رده با نائب رئیس آلمان نیست چگونه با ایشان ملاقات می‌کند! عمل زشت آقای عارف این شائبه را در اذهان مردم و سیاسیون داخلی و خارجی ایجاد می‌کند که اصلاح طلبان مایلند که غربی‌ها عصا زیر بغلشان بگذارند.
وی با تاکید بر این مطلب که انتظار ملت ایران به عنوان مردمی که پرچم اسلامیت در دوره‌ معاصر را به اهتزاز درآورده‌اند از دولتمردان در قبال محکومیت شارلی ابدو فراتر از موضع گیری خانم افخم بود، افزود: درست در همان روزها، آقای ظریف به فرانسه سفر کردند و مجری این اشتباه بزرگ شدند، باید تاسف خورد از اینکه گردش امور ما باید به این گونه باشد که با دل بستن به جریان جهانی، علائق و اعتقاداتمان را لگدکوب می‌کنیم.
مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران تاکید کرد: عده‌ای هستند که بیخ گوش رئیس جمهور و مقامات بلندمرتبه می‌گویند: از تک پریدن نفعی عاید شما نمی‌شود باید به آیین جهانی بپیوندید، ما به عنوان یک مهره از این جهان باید تقاضاهای خودمان را با مقدورات عالم تنظیم کنیم زیرا چاره‌ای نداریم و باید تحمل کنیم، ایستادن روی اصول اعتقادی برای ما نفعی ندارد، بنابراین باید کوتاه بیایم. قاطعانه می‌گویم که این یعنی مرخص کردن نظام اسلام و عقب گرد از همان مسیری که بیش از ۳۵ سال طی کرده‌ایم.