غزه در شعر معاصر
علی خوشه چرخ آرانی
از شاخههای برجسته شعر امروزین فارسی، ادبیات مقاومت و پایداری است و بیشک هیچ زمان، حادثه و مکانی که از آن بوی مقاومت و ایستادگی و ظلمستیزی استشمام شود از ادب و هنر مقاومت تهی نخواهد ماند؛ زیرا هر جا ظلم و ظالم هست، مبارزه و ظلمستیزی هم هست و هر جا که میدان بیداری و پایداری است، هنر، شعر، ادب و شاعر متعهد هم آنجاست.
تورق این روزهای تقویم، یادآور روزهای شکوه شهیدان و ایثار مردمان مظلوم و قهرمان «غزه» است که به این مناسبت در تقویم کشور ما، بیست و نهمین روز ماه دی به نام «روز غزه» مزین شده است. بیشک پایداری غزه، معجزهای است که شهیدانش به تأسی از آزادمردان جهان، دشمنان تا بن دندان مسلح را شکستند و مبارزان و شهیدانش بر گلدستههای خانه دوست آواز رشادت و شهادت سر دادند.
اگرچه دسترسی به اشعار شاعران دوره معاصر در سرزمینهای دیگر که در آن شکوه ایثار مردم غزه ترسیم شده است، کاری مشکل به نظر میرسد؛ اما بیتردید حماسه جاوید 22 روزه مردم غزه در ادبیات مقاومت و پایداری ما، جایگاه و نمود چشمگیر و برجسته داشته و قطعا خواهد داشت. زیرا حماسه غزه حدیث بیداری و مقاومت و شعله ستمسوزی است که ایثارگران و مبارزان فلسطینی به دست گرفته و خاکستر اهریمنان زشتسیرت صهیونیست را در زبالهدان تاریخ مدفون ساختند. برای بررسی این رویداد معجزهگون، اشعار چند شاعر معاصر را مرور میکنیم. «صادق رحمانی» در سرودهای در دوران محاصره غزه و حمله به کشتی کاروان صلح به وسیله رژیم اشغالگر قدس میسراید:
هوای شقاوتی تازه/ حامیان کبوتر و شادی/ موج در موج تکه تکه شدند/ کاروان شهید آزادی/ مثل ابری که در تب توفان/ بغضهای نهفتهای دارد/ آی صخره/ هنوز این دریا/ حرفهای نگفتهای دارد.
«مصطفی محدثی خراسانی» در سرودهای غربت غزه را اینگونه به تصویر میکشد:
«غزه، قبلهگاه غربته، داغ دلهای بزرگه/ اینجا یه آهوی زخمی/ توی پنجههای گرگه/ دلای مردم غزه/ روشن از مهر و یقینه/ عاشقی اونجا یه رسمه/ که با خونشون عجینه»
«منیژه درتومیان» در شعری خطاب به مردم صبور غزه میسراید:
و غزه... غزه خونین که غاصبان اینک/ شکستهاند دل شاه دخترانت را/ شبی دوباره فرا میرسد که میبینم/ در آسمان بزرگت ستارگانت را
شاعر و نویسنده ادب پایداری، از پس ابرهای تیره اندوه که آسمان چشمان مردم تحت ستم و جور را فرا گرفته است به روشنایی افق فردا نظر دارد و میکوشد با نوید شکست قطعی ستم و پیروزی حتمی حق و عدالت بارقههای امید را در قلبها زنده نگه دارد که قطعا این رسالت همان نوید و وعده حتمی قرآن مبین بر وراثت مستضعفان بر زمین و غلبه حق بر باطل است.
«رحیم زریان» آینده پیروزی حق بر باطل را اینگونه بیان میکند:
«صدای اذن میآید/ خورشید در راه است/ و در آسمان/ فوجی از پرستو/ صف کشیدهاند/ خورشید از میان پنجرهها طلوع خواهد کرد/ از لابهلای انگشتان سبز تو/ فان حزبالله هم الغالبون.»
در پایان بیان این نکته هم ضروری است که علاوه بر مقاومت مردم پایدار غزه، جنگ 33 روزه و مقاومت جانانه مردم لبنان به رهبری «سیدحسن نصرالله» باعث شده ایشان هم به عنوان یک شخصیت بارز در مقابل رژیم صهیونیستی در شعر و ادب فارسی جایگاهی خاص پیدا کند.
حسین اسرافیلی، میسراید:
«فرمانده عزیز! سید/ در کجای زمان ایستادهای/ بیهیچ واهمه/ ای یادگار حیدر/ فرزند فاطمه(س) / این جا زمین به نام تو سوگند میخورد/ نامت تبسمی است که بر صلح میوزد/ تا بیحضور ننگ و خیانت/ بر جنوب بنشیند.»