این مجله با اشاره به مذاکرات هسته‌ای می‌نویسد: 10 ماه پس از گفت‌وگوهای هسته‌ای کاملا مشخص است که آیت‌الله خامنه‌ای مشکل اصلی آمریکاست.
«تایم» می‌افزاید: شاید روحانی و ظریف به واقع دنبال کاستن از ظرفیت هسته‌ای کشور در مقابل پایان تحریم‌های اقتصادی باشند. اما این هر دو در نهایت پاسخگوی رهبر هستند و کلام آخر با شخص رهبری است و او از ایالات متحده بیزار و بی‌اعتماد به کاخ سفید است.
گری سیمور، از مشاوران کلیدی و سابق اوباما در همین باره تصریح کرد: «رهبر جمهوری اسلامی حاضر به خواسته‌های ما نیست. اگر روحانی به راستی می‌توانست تصمیم‌گیری کند، به باور من رسیدن به توافق شدنی می‌بود. اما تصمیم‌گیرنده نهایی رهبر است.»
تایم مدعی شد: اگر روحانی و ظریف در پی موفقیت هستند می‌بایست به دنبال متقاعد کردن رهبری باشند که دغدغه اصلی وی باید تحریم‌ها و انزوای کشور باشد.
به گفته «دنیس راس»، از مشاوران ارشد پیشین دولت اوباما، با توجه به واقعیات موجود مشکلات اقتصادی کشور برای جمهوری اسلامی اولویت مهم‌تری است و عدم توافق می‌تواند تهدید بزرگتری برای ایران باشد.
تایم تاکید کرد: آنچه آشکار است این که آیت‌الله خامنه‌ای هیچ علاقه‌ای به شراکت با آمریکا ندارد.
تحلیل توأم با شیطنت مایکل کرولی در مجله تایم تعمدا به این واقعیت اشاره نمی‌کند که آمریکایی‌ها تصمیم‌گیری درباره تحریم‌ها - حتی در حد وعده - را نیز به 10 تا 20 سال بعد موکول کرده و در حقیقت در ازای امتیازات نقد و غیرقانونی، وعده نسیه 10 تا 20 سال بعد را می‌دهند و چنین وعده نسیه‌ای را رهبر معظم انقلاب و ملت ایران و رئیس‌جمهور و وزیر خارجه نمی‌پذیرند.
رئیس‌جمهور در سفر نیویورک تاکید کرد ما حتی بیش از انتظار غرب تعدیل و انعطاف نشان داده‌ایم و اکنون توپ در زمین غرب است.
ادبیات القایی تایم یادآور رهنمود مهم رهبر معظم انقلاب درباره تلاش دشمن برای ایجاد اشتباه محاسباتی نزد مسئولان ایرانی است؛ ضمن اینکه عقده و خشم شیطان بزرگ در این زمینه علت اصلی شکست‌ها در مقابل جمهوری اسلامی ایران را نشان می‌دهد.