نفوذ مخملی در کودتای مخملی
خانم اوا گولینگر از تحلیل گران برجسته سیاسی درباره ویژگی‌های کودتای مخملی می‌نویسد:
«...انقلاب‌های رنگی یا کودتاهای مخملی همیشه در کشورهایی رخ می‌دهند که به نوعی منافع نظام جهانی سلطه را تهدید کرده‌اند و جنبش‌هایی که توسط موسسات و سازمان‌های وابسته به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا در این گونه کشورها سازمان داده می‌شود، عموما ضد عدالت و به نفع سرمایه گذاران و سرمایه داران و با شعارهای کلی و مبهم همراه می‌شود. اعتراضات و اقدامات تحریمی، همیشه هنگام مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری برنامه ریزی می‌شوند تا مسائلی همچون تقلب پنهانی و کشمکش‌ها را افزایش دهند ودر صورت شکست خوردن مخالفان، انتخابات را بی‌اعتبار و بدنام کنند...»
در همه این کودتاهای مخملی هم موسسات و مراکز خاصی برای سرمایه‌گذاری و آموزش و هدایت حضور دارند، که قریب به اتفاق آنها از سازمان CIA بودجه دریافت می‌کنند، مانند: بنیاد ملی برای دمکراسی (NED)، موسسه آلبرت اینشتین، مرکز بین‌المللی مبارزات غیرخشونت‌آمیز، خانه آزادی، موسسه رند ، موسسه وودرو ویلسن و بنیاد جامعه بازمتعلق به جرج سوروس.
اینکه واقعا جرج سوروس و بنیاد به اصطلاح جامعه بازش که از مهمترین موسسات فکری و به اصطلاح استراتژیک ایالات متحده به شمار می‌رود، نقش اصلی را در کودتاها و یا انقلابات مخملی گرجستان و اوکراین و قرقیزستان و صربستان داشته یا خیر، برخی از کارشناسان و ناظران سیاسی در خود این کشورها به روشنی درباه اش سخن گفته‌اند مثلا:
آبولادزه از اعضای مجلس گرجستان پس از کودتای مخملی ساکاشویلی در گفت‌و‌گویی تلویزیونی گفت :
«...کسی کتمان نمی‌کند که این انقلابات در نهادهای اطلاعاتی امنیتی آمریکا پایه گذاری شده‌اند. این سیاست دولت آمریکا ، سیاست عجیبی است. یعنی هروقت سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا ، برنامه‌ریزی یک انقلاب مخملی را می‌کنند ، همین نهادهای ظاهرا فرهنگی و غیر‌دولتی مثل بنیاد سوروس آن را انجام می‌دهند...»۱
و ادوارد شواردنادزه رئیس‌جمهوری سابق گرجستان(پس از به قدرت رسیدن ساکاشویلی) در گفت‌و‌گویی دیگر اظهار داشت:
«...سیاستمداران جوان که در گرجستان به قدرت رسیدند ، از نظر مالی توسط جرج سوروس تامین می‌شدند. منظورم همان میلیاردر معروف آمریکایی است...»۲
ادوارد باقروف از فعالان حقوق بشر قرقیزستان هم در مصاحبه‌ای به روشنگری پرداخت و گفت:
«...گزارشات موثقی نشان می‌دهد که بنیاد جامعه باز وابسته به جرج سوروس در روی کارآمدن ساکاشویلی در گرجستان ، نقش اساسی داشت و علاوه بر آن در حوادث قرقیزستان نیز نقش داشته است...»۳
پیکریا چیخرادزه ، یکی دیگر از اعضای مجلس گرجستان نیز در مصاحبه‌ای تلویزیونی تاکید داشت:
«...اینکه سوروس در انقلاب مخملی دخالت داشت و نقش کلیدی را ایفا می‌کرد برای همه روشن است. خود شخص سوروس هم در یک مصاحبه مطبوعاتی به این نکته اشاره می‌کند که طرح آن در گرجستان موفقیت آمیز بوده است و چنین طرح‌هایی در کشورهای دیگر هم اجرا خواهد شد. به جز اظهارات سوروس ، شواهد دیگری هم وجود دارد که نقش او را در انقلاب مخملی ثابت می‌کند. نفوذ سوروس آنقدر گسترده بود که بعد از تشکیل دولت ، او حقوق دولتمردان گرجی را پرداخت می‌کرد که ما شدیدا مخالف بودیم. چون معتقدیم دولتمردان نباید از بیگانگان حقوق دریافت کنند. وقتی آنها از خارجی‌ها ، حقوق و پول بگیرند ، ناچارند در خدمت منافع آنها قرار بگیرند در صورتی که دولتمردان بایستی به فکر منافع مردم باشند...»۴
اما اظهارات مدیر بنیاد جامعه باز (سوروس) در گرجستان پس از کودتای مخملی در این کشور قابل توجه‌تر است:
«...باید بگویم که نقش بنیاد جامعه باز یا همان چیزی که مردم تحت عنوان بنیاد سوروس از آن نام برده اند، در شکل گیری جامعه مدنی ما بسیار مهم بود و در ابعاد مختلف نقش داشت و امروز نیز فعالیت دارد...»۵
و اعترافات کرت پینیسکی، از مسئولین دفتر بنیاد جامعه باز (بنیاد سوروس) در اوکراین می‌تواند به تمامی شبهات حضور یا عدم حضور بنیاد‌های آمریکایی/صهیونی در کودتاهای مخملی خاتمه بخشد:
«...ما مبلغ کمی دادیم، فکر می‌کنم چیزی حدود 30 هزار دلار که توانستند با آن صدها فعال سیاسی را جمع کرده و آموزش بدهند که چگونه فعالیت‌های غیر نظامی‌ها را هماهنگ کنند تا به انتخابات منتهی شود...»۶
بنياد سوروس یا جامعه باز در کنار بنياد رسانه‌ای رابرت مرداک (امپراطور يهودی رسانه‌های خبری)، دومين سازمان رسانه‌ای جهان است که بيشترين شبکه‌های تلويزيونی، خبرگزاری‌ها، سايت‌ها، خبرنامه‌ها و روزنامه‌ها را در سطح جهان مديريت و هدايت می‌کند، اما تفاوت اين است که فعاليت رسانه‌ای مرداک (مردوخ) آشکار است و جسورانه در اداره و خريد شبکه‌های بزرگی چون فاکس نيوز تا الجزيره و حتی رسانه‌های آسيای دور ظاهر می‌شود، اما سوروس بيشتر اصرار دارد مشی نهان را در خريد و هدايت رسانه‌ها ايفا کند. حضور چشمگير در هدايت رسانه‌ای قفقاز، آسيای ميانه، افغانستان، ترکيه و ديگر کشورهای اطراف ايران بديهی است که ضرورت کار نهانی را بيشتر گوشزد می‌کند، اما آشکار است که تا سال ۲۰۰۴ تنها ۲۰ موسسه خبری در جمهوری آذربايجان تحت پوشش بنياد سوروس قرار گرفته بود.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مدتی بعد از دستگيری هاله اسفندياری در ۱۸ ارديبهشت 1386و تحقيقات از وی اعلام کرد که اسفندياری به عنوان يکی از مديران موسسات مرتبط با سوروس، از تلاش اين بنياد برای اجرای براندازی نرم در ايران پرده برداشته است.
در گزارش وزارت اطلاعات آمده بود:
«... هاله اسفندياری که مدير و مؤسس برنامه خاورميانه مرکز «وودرو ويلسون» در آمريکا است، به عنوان مرکز حلقه اتصال ارتباط ايرانيان با سازمان‌ها و نهادهای آمريکايی عمل کرده است...»۷
هاله اسفندياری در گفت‌و‌گویی با سیمای جمهوری اسلامی که در برنامه‌ای تحت عنوان به اسم دمکراسی از شبکه اول پخش شد ، تصريح کرد:
«...فعاليت‌ها و برنامه‌های مربوط به ايران در برنامه‌ خاورميانه مرکز ويلسون، از طريق بنياد آمريکايی سوروس، حمايت و پشتيبانی مالی شد...» ۸
البته اسفندیاری از طریق بورسیه بنیاد ملی دمکراسی برای ایران (NED) که از بهمن 1373 تا خرداد 1374 برای تحقیق درباره چالش‌های زنان با اندیشه انقلاب اسلامی را در بر می‌گرفت، به موسساتی مانند وود‌رو ویلسون و بنیاد جامعه باز جرج سوروس وصل شد.
همکاری اسفندياری با وزارت اطلاعات موجب شد که مدير و نماينده بنياد آمريکايی سوروس در ايران با نام کيان تاجبخش شناسايی و دستگير شود. وی در تحقيقات اوليه اظهار ‌داشت که بنياد سوروس در ايران با ايجاد يک شبکه ارتباط غير رسمی و تلاش برای توسعه و گسترش آن، اهداف براندازانه خود را دنبال می‌نمود. کيان تاجبخش، اجرايی کردن اهداف بنياد سوروس را از طريق راه‌اندازی کارگاه‌های مطالعاتی با حضور دانشجويان و جوانان و تدريس اصول و مبانی شبکه‌ سازی اجتماعی به مثابه اصلی‌ترين مبنای براندازی نرم حکومت‌ها اعلام کرد.۹

ـــــــــــــــــــــــــــــ
 ۱- آبولادزه - مجموعه مستند «رمز عملیات»
۲ – قسمت دوم : کودتای مخملی – پخش شده در ساعت 21 سه شنبه 9 دی ماه 1393 – شبکه 2 سیمای جمهوی اسلامی
 ۳- همان
 ۴- همان
 ۵- همان
۶ - همان
۷ - همان
 ۸- اطلاعیه وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی – اخبار شبکه خبر – سه‌شنبه اول خرداد 1386
 ۹- هاله اسفندیاری - برنامه مستند «به اسم دمکراسی» – پخش شده از شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی – 27 و 28 تیرماه 1386