عاشورای سال 1438ه.ق (1395ش) تمام شد. اما عاشورای حسینی(ع) تمام نشده و هرگز هم پایان نمی‌یابد، عاشورا در رگ‌های روزگار و زمان و بستر زمین جاری است و تا آخرالزمان و ظهور صاحب‌الزمان، مهدی منتقم(عج) ادامه خواهد داشت... کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا!
... عاشورا امروز هم ادامه دارد. ندای «هل من ناصر ینصرنی» امروز هم به گوش می‌رسد. کافی است چشم‌ها را خوب باز کنیم، پرده غفلت را کنار بزنیم، زمانه و زمان را با دیده بصیرت بنگریم، تا با عمق جان و انصاف عقل، دریابیم. امروز هم سپاه حق درتداوم هدف الهی امام حسین(ع) با لشکر باطل و صفوف یزیدیان زمان سخت درگیر است و بی‌امان می‌رزمد.
«ما»، هر کدام از ما، باید تکلیف خود را روشن کنیم. در حال و رفتار خود نیک بنگریم که فراتر از قال و گفتار در کدام سوی میدان ایستاده‌ایم. به کدام جبهه تعلق داریم. جبهه حق یا جبهه باطل؟ با حسینیان زمانیم یا با یزیدیان؟
اگر در جبهه حق ایستاده‌ایم، باید یا حسینی باشیم یا زینبی. آخر قرار بود نبرد عاشورا در حصر زمانی «روز دهم» و زمین «کربلا» به پایان برسد. یزیدیان می‌خواستند حماسه حسینی(ع)  را در گودال کربلا دفن کنند. بر پیکر پاک دلاوران شهید اسب بتازانند. و غرش ضدستم آخرین پسر زهرا(س) را برای همیشه خاموش و قیام مصلحانه و انسان ساز او را همان جا مختومه اعلام کنند. غافل از آنکه زهرا(س) دختری هم دارد و حسین نیز خواهری!  بی‌خبر از آنکه قیام عاشورا، علاوه بر «خون»، «پیام» هم دارد. انقلاب خونین کربلا علاوه بر حسین و شهیدان، زینب و سجاد و اسرای پیام‌آور هم دارد!
حسین بن علی(ع)، امام است و برای انجام رسالت خود به هیچ‌ چیز و هیچ‌کس، نیاز نداشت و... ندارد. او ثارالله است. خالص‌ترین عبد خدا. او وارث آدم و امانت‌دار رسالت همه انبیا و اولیا(ع) است و پیام و راه خود را برای همیشه به یادگار گذاشته است. اصلاح با کدام تعریف و معنا و امر به معروف و نهی از منکر چگونه؟ «اسیر به سیره جدی و ابی‌ علی بن ابیطالب» این ماییم که به او و راه و پیام او نیاز داریم. حسین از ما توقع دارد. انتظار دارد که ما فراتر از مجنون و عاشق و نوکر و عزادار و... هنگامی مفهوم و معنای واقعی پیدا می‌کند که «شیعه» او باشیم. آن حضرت را درک کنیم. بفهمیم. عاشورای حسین(ع)  امروز پیرو می‌خواهد. مدافع حرم و حریم می‌خواهد. مجاهد و پیام‌رسان می‌خواهد. شهید همدانی و ... سردار سلیمانی می‌خواهد دانشمند هسته‌ای و پیروان راستین و بی‌غل و غش ولایت می‌خواهد. عاشورا فقط در این صورت است که به نیاز و نیازهای ما پاسخ خواهد داد.
مباد که ( به قول علامه شهید مطهری)، پیام و هدف حسین(ع) شهید شود. امروز جریان باطل، جبهه یزیدی استکبار کماکان در پی آن است که اگر نمی‌تواند حسین(ع) و یاد و خاطره حماسه جاوید و همیشه زنده او را محو و نابود کند اما با همه قوا و امکانات و تبلیغات با حفظ صورت، سیرت آن را مسخ و خنثی کند. البته این تلاش بیهوده و سعی بی‌حاصلی  است. این واقعیت را زینب کبری، همان بانویی که «زبان علی در کام»  داشت و شجاعت علوی چون خون در رگ‌هایش جاری بود یک ماه پس از حادثه دردناک و جانکاه عاشورا بر سر امپراطور مستکبر زمان، یزید ملعون فریاد کشید: ای یزید «فکد کیدک واسع سعیک و ناصب جهدک، فوالله لا تمحو ذکرنا و لاتمیت و وحینا...» هر کید و مکر که داری انجام بده... به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را را محو کنی و وحی را نتوانی از بین بری و ... و خداوند نیز به مومنان وعده داده است که: نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون... و قیام حسین‌بن علی تجلی‌گاه این وعده الهی است.
دین خدا حافظ دارد. عاشورا در کالبد زمان جاری است. سخن بر سر من و ماست. ما که مخاطب قرآن هستیم و این کلام کتاب مجید: تلک امه قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم و لاتسألون، عما کانوا یعملون» آیه‌ای که دو بار در سوره بقره تکرار شده است «یعقوب و فرزندان خدا شناس او ملتی بودند که رفتند و نیک و بد را با خود بردند، نه نیکی‌های آنان را به شما خواهند داد و نه از بدی‌های ایشان بر شما خواهند نهاد».
... برای حسینی شدن. برای انقلابی بودن و در صراط حق حرکت کردن باید بیش از هر چیز «اقدام و عمل» کرد. در عمل باید جبهه وصف خود را مشخص کنیم. این صادق آل محمد(ص) است که می‌فرماید «کونو لنا زینا، ولاتکونو علینا شینا»!  با عمل باید زینت آن بزرگواران و شیعه واقعی آن پیشتازان نجات بشری باشیم. آری باید انتخاب کنیم.
... و اینک نیز سه راه پیداست. «آنها که رفتند کاری حسینی کردند. آنها که مانده‌اند باید کاری زینبی کنند و گرنه یزیدی‌اند!»
سیدمحمدسعید مدنی