علیرضا نوری زاده، نویسنده فاسد و وابسته به سازمان‌های جاسوسی غرب، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، دبیر سیاسی روزنامه اطلاعات بود و در آستانه انقلاب و در جریان پروژه مطبوعاتی آمریکایی «موج سواری و رهبرتراشی» به سردبیری نشریه «امید ایران» رسید و ناگهان این عنصر طاغوتی تبدیل به یک انقلابی چند آتشه شد اما خیلی زود با تسخیر لانه جاسوسی آمریکا و افشای اسناد آن، ارتباطش با عوامل سفارت و سرویس‌های جاسوسی آمریکا، فاش شد. وی پس از آن از کشور گریخت و از سوی اینتلیجنت سرویس انگلیس در خدمت سازمان‌های اطلاعاتی وهابیون آل سعود قرار گرفت. افشای مکرر فساد اخلاقی این موجود از سوی محافل مختلف حتی دوستان سابقش، نفرت بیشتری از وی در میان ضد انقلابیون خارج کشور نیز ایجاد نمود.
برای آشنایی بیشتر با علیرضا نوری زاده، ر.ک به جلد ششم از مجموعه کتاب های «نیمه پنهان» تالیف دفتر پژوهش‌های موسسه کیهان که در شهریور 1378 منتشر شد، مراجعه گردد.
شلنبرگر در گزارشی دیگر درباره ملاقات با مسعود مهاجر از مسئولین تحریریه روزنامه صهیونیستی آیندگان می‌نویسد:
«...سند شماره 269
 23 ژوئیه 1979،1 مرداد 1358
 از: سفارت آمریکا، تهران  7720
به: سازمان ارتباط بین الملل آمریکا، واشنگتن دی.‌ سی
 موضوع: مسعود مهاجر از آیندگان
 خلاصه: وابسته مطبوعاتی(سفارت) با مسعود مهاجر، عضو هیئت تحریریه آیندگان ملاقات نمود، مهاجر، آیندگان را عاری از مناقشات داخلی پنداشته و انگیزه آن را رعایت انعکاس رویدادها بدون غرض ورزی و دور نگاهداشتن آن از حیطه کنترل و سانسور علما می‌داند، ...روز دوشنبه (مردادماه) روزن، وابسته مطبوعاتی با مسعود مهاجر، یکی از اعضای هیئت تحریریه آیندگان ملاقات نمود ... مهاجر، روزن را به چند تن از همکارانش در هیئت تحریریه معرفی کرد و خوش و بش‌های دوستانه برگزار شد. پس از نشستن پشت‌میزی که در اطاقی ریخته و پاشیده قرار داشت، مهاجر به مسئله اصلی پرداخت و ...»
متاسفانه در سال‌های پس از انقلاب، این عنصر وابسته و خبرچین سرویس‌های جاسوسی غرب همچنان در مطبوعات ایران فعال بود و در برخی نشریات شبه‌روشنفکری مانند اقتصاد پویا، حضور داشته و دارد. وی علیرغم حفظ نظرات و آراء ضد انقلابی خود در سال 1387 از سوی انجمن صنفی مطبوعات ایران در جمع 15 روزنامه‌نگار دیگر مورد تجلیل قرار گرفت. اخیرا و در جریان برپایی نمایشگاه مطبوعات نیز، انجمنی موسوم به پیشکسوتان روزنامه‌نگار، اعلام حضور کردند که نام مسعود مهاجر نیز در زمره موسسان آن قرار داشت.
عملکرد مطبوعات وابسته
از دیگر سیاست‌های نفوذ رسانه‌ای استکبار در میان جامعه انقلابی ایران و انتشار افکار شوم و شایعات انحرافی، وسیله قرار دادن برخی نشریات و مطبوعات داخلی بوده که این کار از طریق ارتباط مستمر با مسئولین و مدیران و سردبیران آنها صورت می‌گرفته است. سندی از اسناد لانه جاسوسی آمریکا حکایت یکی از این رابطه‌ها را در روزهای اوج انقلاب بیان می‌کند. فریبرز عطارپور و علیرضا فرهمند از مدیران و سردبیرانی بودند که در همان روزها، با کارشناسان اطلاعاتی و امنیتی سفارت آمریکا در ارتباط بودند. علیرضا فرهمند متاسفانه در سال‌های پس از انقلاب و حتی پس از افشای روابطش با جاسوسان آمریکایی، در بسیاری از نشریات به اصطلاح تخصصی ایران فعالیت کرد و در زیرپوشش تخصص و الفاظی مانند آن به القاء خط فکری غرب و اشاعه سبک زندگی غربی پرداخت. در این مسیر نشریاتی را خود بنیان گذارد و بعضا هم توسط دیگر دوستان و همپالگی‌هایش دعوت شد. نشریاتی مانند «صنعت حمل و نقل» و پس از آن در مجله «پیام امروز» و بعد از دوم خرداد پایش به مطبوعات زنجیره‌ای کشیده شد، از جمله توسط ماشاالله شمس‌الواعظین (از مطبوعاتی‌های به اصطلاح اصلاح‌طلب) به سرویس خارجی روزنامه «جامعه» دعوت شد و بعد سرویس خارجی روزنامه «نشاط» و بعد ... که اغلب روزنامه‌های یاد شده به دلیل اینکه در خدمت برنامه‌ها و اهداف ضد مردمی سرویس‌های اطلاعاتی غرب قرار گرفتند، توقیف گردیده و یا تعطیل شدند.