شبکه صدای آمریکا گزارش داده است که در پی تهدید ایران به بستن تنگه هرمز، کشتی‌های جنگی آمریکایی از این آبراهه دوری می‌کنند.
این شبکه به نقل از سرهنگ «استیو وارن» سخنگوی وزارت دفاع آمریکا نوشته است که کشتی‌های جنگی این کشور اسکورت کشتی‌های تجاری آمریکایی و انگلیسی در تنگه هرمز را متوقف کرده‌اند.
این اقدام پس از آن صورت گرفت که سردار «حسین سلامی» جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هفته گذشته گفت: در صورتی که کشتی‌های عبور‌کننده از تنگه هرمز تهدیدی برای ایران باشند، تهران این تنگه را مسدود می‌کند.
سردار سلامی گفته بود: «براساس کنوانسیون 1982 دریاها، مجبوریم اگر از تنگه هرمز عبور ضررداری اتفاق بیفتد، قاطعانه با‌ آن مقابله کنیم. به آمریکا، شرکا و متحدان منطقه‌ای‌اش هشدار می دهیم اگر بخواهند از ادبیات تهدید استفاده کنند و ما را تهدید کنند، از قانون عبور بی‌ضرر استفاده کرده و اجازه عبور و تردد هیچ کشتی و شناوری که بخواهد ما را تهدید کند، نمی‌دهیم.»
سلامی تأکید کرد: اگر اراده سیاسی، تسلط نظامی و قدرت دفاعی دریایی ایران در خلیج فارس و تنگه هرمز نبود، مطمئنا یک قطره نفت به خارج آن صادر نمی‌شد. این قدرت ماست که خلیج فارس را یک منطقه امن استراتژیک کرده است.
بستن تنگه هرمز و دریای چین از برنامه‌های ایران و چین برای بیرون راندن آمریکاست
نشریه آمریکایی «فوربس» نیز در گزارشی با عنوان «آیا چین می‌تواند چون ایران که تهدید به بستن خطوط کشتیرانی می‌نماید، این اقدام را در دریای جنوبی چین اجرا کند» نوشت: تهدید ایران در بستن تنگه هرمز موردی است که چین نیز در ‌آینده می‌تواند در دریای چین جنوبی، منطقه‌ای که چون تنگه هرمز یکی از مهم‌ترین نقاط حمل و نقل نفت و گاز طبیعی در جهان است اجرا نماید، به طوری که چین اینک در صدد افزایش فعالیت احیای اراضی خود بر آمده و مدت زمانی است که پایگاه‌هایش را با وجود وعده‌های «شی جین پینگ» رئیس‌جمهور چین به اوباما رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر عدم نظامی کردن منطقه، نظامی کرده است.
 فوربس با قیاس تنگه هرمز و دریای جنوبی چین نوشت: با وجود اجرای منطقه پرواز ممنوع و نواحی کشتیرانی ممنوع  در دریای جنوبی چین، این منطقه وسعت زیادی دارد اما تنگه هرمز وسیعترین بخش تنها 29 مایل دریایی (54 کیلومتر‌) است. البته بر اساس تخمین‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا حدود یک سوم نفت خام جهان و نیز بیش از نیمی از گاز طبیعی مایع جهان هر ساله از دریای چین جنوبی عبور می‌کنند اما از سویی این منطقه بر خلاف تنگه هرمز که از آنجا تنها گاز و نفت حمل می‌شوند، در دریای جنوبی چین میلیارد‌ها دلار کالاهای ساخته شده و یا کالاهای آماده  مونتاژکاری عبور می‌نمایند. همچنین در این منطقه ذخایر بسیاری از گاز طبیعی و تا حدودی کمتر نفت خام نیز وجود دارد. تخمین‌ اداره زمین‌شناسی آمریکا (USGS) نشان می‌دهد که حدود 60 تا 70 در صد منابع هیدرو‌کربن منطقه را گاز شکل داده است.
بر اساس این گزارش، چین همچون ایران قصد اعمال فشار بر آمریکا و علیه فعالیت‌های دریایی و رزمایش‌های نظامی این کشور با متحدانش چون فیلیپین، ژاپن‌، استرالیا و دیگران را در منطقه دارد.
نشریه یاد شده با طرح سوالی با عنوان این‌که چرا چین تا این اندازه به طور بالقوه به روابطش با آمریکا و مجموعه‌ای از شرکای تجاری منطقه‌ چون «آسه‌آن» صدمه می‌زند و در افکار عمومی خود را قلدر نشان می‌دهد، نوشت: دستور کاری چین تنها ادعا بر مالکیت نزدیک به 80 درصد دریای جنوبی چین نیست، بلکه این امر حکمی است که شامل کنترل عملی بر مسیر آبی است که در عین کاستن از نفوذ دریایی آمریکا در منطقه، به طور موثری این کشور را از اطراف چین به عقب می‌راند.
فوربس نوشت: اگر احیای اراضی چین به طور بلامنازع و بی‌وقفه چون  این چند سال باشد، شاهد عناوین  روزنامه‌ها چون «تهدید‌های چین در بستن خطوط تردد نفتکش‌ها در دریای جنوبی  چین» و «واکنش ضعیف آمریکا به چین» خواهیم بود.
اگر چنین وضعیتی ادامه داشته باشد، پکن کنترل یکی از مهم‌ترین خطوط تردد آبی جهان را در دست خواهد داشت در حالی‌که آزادی دریانوردی در منطقه تنها رویایی چند روزه خواهد بود.
این رسانه آمریکایی همچنین به تهدیدهای هفته گذشته ایران در بستن خطوط کشتیرانی نفتی در تنگه هرمز در صورت ادامه رزمایش‌های نظامی آمریکا  اشاره کرد و نوشت: سردار سلامی معاون فرمانده سپاه پاسداران ایران در سخنانی گفت: «اگر آمریکایی‌ها و متحدانش در منطقه بخواهند از تنگه هرمز عبور کرده و ما را تهدید کنند، ما نیز اجازه ورود آن‌ها را به منطقه نمی‌دهیم.
فوربس سپس نوشت: سردار سلامی به رزمایشی اشاره کرده بود که آمریکا  چندی قبل با مشارکت 30 کشور از بحرین محل استقرار ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در منطقه که به عنوان سدی در برابر ایران است، به اجرا گذاشت. البته دریادار «کوین دونگان»  فرمانده نیروی دریایی آمریکا در منطقه دلیل این رزمایش را متوقف کردن عملیات شبه‌نظامیان در ایجاد مزاحمت برای خطوط کشتیرانی عنوان داشته بود.
فوربس در خاتمه در توصیف تنگه حیاتی هرمز نوشت: تنگه هرمز که بین ایران، عمان واقع شده و خلیج فارس را به دریای عمان و دریای عرب متصل می‌کند، مهم‌ترین منطقه حمل و نقل نفت جهان است و حدود 20 درصد نفت مورد نیاز جهان از تنگه هرمز می‌گذرد. به طور متوسط روزانه 15 نفتکش از این منطقه عبور می‌نمایند در نتیجه اطمینان حاصل کردن از باز بودن مسیر تردد در این منطقه به عهده آمریکا است که البته نقطه  تداوم مشاجره بین آمریکا و ایران و تهدیدهای مکرر ایران در بستن تنگه هرمز نیز شده  است.
فوربس نوشت: حضرت آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب هفته گذشته فرمودند: «می‌گویند ایران در خلیج فارس رزمایش نداشته باشد؛ چه غلط‌ها! از آن طرف دنیا می‌آید رزمایش برگزار می‌کند، خب بروید همان خلیج خوک‌ها، اینجا چه می‌کنید!؟ خلیج فارس خانه‌ ما است. جای حضور ملت ایران است.»
بستن تنگه هرمز راهکار عملی مقابله با آمریکا
چندی پیش کیهان در تحلیلی در خصوص مصادره 2 میلیارد دلار از دارایی‌های ایران به حکم دیوان عالی آمریکا و سناریوهای ایران برای مقابله به مثل،  پیشنهاد داد که به نظر می‌رسد تنها راه عملی برای استیفای حقوق ملت و بازگرداندن اموال غارت شده ایران، توقیف کشتی‌های تجاری آمریکا در خلیج فارس باشد. پرونده‌های بسیاری وجود داردکه می‌توان آمریکا را در آنها محکوم و دستور توقیف اموال آنان را صادر کرد.
پرونده مبادله جیسون رضائیان - جاسوسی در پوشش خبرنگار- که منجر به آزادی یک میلیارد و 700 میلیون دلار از اموال ایران شد، نشان داد آمریکایی‌ها تنها زبان قدرت و زور را می‌فهمند.
توقیف قانونی و مبتنی بر احکام قضایی کشتی تجاری و اموال آمریکایی‌ها در خلیج فارس- فارغ از میزان ارزش مادی اموال توقیفی- به واشنگتن می‌فهماند دست ایران برخلاف تصور آنان به هیچ عنوان بسته نبوده و قدرت مقابله به مثل را دارد. این اقدام باعث می‌شود سایر اموال ایران در آمریکا از دستبرد مصون مانده و راه برای استرداد اموال غارت شده هموار شود. این اقدام عملی برای جمهوری اسلامی ایران دشوار  نیست و تنها نیاز به عزم و اراده دارد.
مدیر مسئول کیهان نیز در یادداشتی که با تیتر «سگ‌ها را گشوده‌اند، سنگ‌ها را نبندید!» به چاپ رسید با بررسی غارت 2 میلیارد دلاری  اموال بلوکه شده ایران توسط آمریکا این راهکار را مطرح کرد که تنها راه پیش‌روی و موثر‌ترین آنها، تنگه هرمز است. تنگه هرمز، دومین تنگه پرترافیک دنیاست که روزانه نزدیک به 18 میلیون بشکه نفت که معادل 42 درصد نفت ‌خام حمل شده جهان توسط نفتکش‌هاست از آن عبور می‌کند. جمهوری اسلامی ایران با استناد به کنوانسیون‌های  1958 ژنو و 1982 جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراه‌های بین‌المللی و حق عبور کشتی‌هاست» حق دارد و می‌تواند در صورتی که منافع ملی خود را در مخاطره ببیند، تنگه ‌هرمز را به روی تمامی کشتی‌های نفتکش و حتی کشتی‌های حامل کالای تجاری و تسلیحاتی ببندد و دلیلی ندارد که کشورهای متخاصم از تنگه‌‌ای که در آب‌های سرزمینی کشورمان قرار دارد اجازه عبور داشته باشند.
گفتنی است در بند 4 از ماده 14 کنوانسیون 1958 ژنو آمده است «عبور و مرور کشتی‌‌ها از یک آبراهه بین‌المللی تا جایی بی‌ضرر خواهد بود که به آرامش، نظم و یا امنیت کشور ساحلی تنگه آسیب نرساند و بند یک از ماده 16 همین کنوانسیون تشخیص بی‌ضرر بودن عبور کشتی‌ها از تنگه بین‌المللی - در اینجا هرمز- را برعهده کشور ساحلی- در اینجا، ایران اسلامی - گذارده است. ماده 16 کنوانسیون ژنو و ماده 37 کنوانسیون جامائیکا تصریح می‌کند که چنانچه کشور ساحلی قصد ممانعت از عبور کشتی‌های یک یا چند کشور دیگر را داشته باشد لازم است این تصمیم از قبل به اطلاع عموم - منظور عرصه بین‌المللی است - برسد.
همان‌گونه که ملاحظه می‌شود، بستن تنگه هرمز به روی کشورهایی نظیر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی حق مسلم و قانونی جمهوری اسلامی ایران است و نباید در استفاده از این حق قانونی خود برای پیشگیری از غارت دارایی‌های کشورمان و بازپس‌گیری 2 میلیارد دلار غارت شده کمترین تردیدی به خود راه بدهیم و مطمئن باشیم که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند... و در غیر این‌صورت علاوه بر امتیازات نقدی که در نامعادله برجام از دست داده‌ایم و ادامه روند آن خسارت محض است، باید منتظر غارت همه دارایی‌های مسدود شده خود و ده‌ها اقدام کینه‌توزانه دیگر آمریکا علیه مردم کشورمان نیز باشیم. مسئولان محترم باید اطمینان داشته باشند که در مقابله با غارتگری‌ها و جنایات آمریکا همه ملت را به پشتیبانی در صحنه حاضر خواهند دید و نباید اجازه بدهند که سگ‌ها گشاده و سنگ‌ها بسته باشند!