سرویس سیاسی -

در سال 1392 به عنوان اولین سال روی کار آمدن دولت یازدهم این رسانه‌ها از جمله بولتن خانوادگی هاشمی رفسنجانی – آرمان امروز – در نهایت ذوق‌زدگی از آرزوی دیدار مستقیم روسای جمهور ایران و آمریکا سخن گفتند و این احتمال تا بدان جا پیش رفت که نشریات ذوق‌زده آرزوی خود را تبدیل به خبر کرده و نوشتند «دنیا در انتظار یک ملاقات».
آرمان امروز در شماره 31 شهریور 1392 در این زمینه نوشت: «دو رئیس‌جمهور در یک قاب؛ این خیالی است که این روزها سیاستمداران اقصی نقاط جهان و تحلیلگران بین‌المللی پیرامون آن سخن گفته‌اند و بسیار پیرامون آن نگاشته‌اند. دو رئیس‌جمهور فوق یکی شیخ دیپلمات ایرانی است و دیگری اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست تاریخ ایالات متحده. تلاقی این دو شاید بتواند دیوار 35ساله روابط میان ایران و آمریکا را رخنه‌‌ای سترگ بدهد. منازعه جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده بی‌گمان یکی از دامنه‌دارترین و البته مهم‌ترین پرونده‌های عرصه سیاست جهانی است.»
روزنامه شرق نیز در شماره دو مهر 1392 به نقل از سخنگوی سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرد «امشب دیدار اوباما با روحانی».
با این وجود در آخرین لحظات حضور رئیس‌جمهور در نیویورک کار نابجا صورت گرفت و روحانی با اوباما تلفنی سخن گفت و از سوی دیگر وزیر امور خارجه با کری همتای آمریکایی خود  بر سر میز نشست و به گزارش نشریات زنجیره‌ای دست دیپلماتیک داد تا این تیتر بر صفحه اول این رسانه‌ها خود‌نمایی کند: «جهان غافلگیر شد؛  نیم ساعتی که تابوی 35 ساله را شکست».
بعد از بازگشت رئیس‌جمهور و همراهان از نیویورک بود که رهبر معظم انقلاب طی سخنانی از برخی اقدامات نابجای دولتی‌ها سخن گفتند.
رهبر معظم انقلاب 13 مهر ماه سال 1392 در هفتمین مراسم مشترک دانش‌آموختگی، تحلیف و اعطای سردوشی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران طی سخنانی تاکید کردند: ما از تحرک دیپلماسی دولت از جمله سفر نیویورک حمایت می‌کنیم زیرا به دولت خدمتگزار اعتماد داریم و به آن خوشبین هستیم اما برخی از آنچه که در سفر نیویورک پیش آمد بجا نبود، چون ما دولت آمریکا را غیرقابل اعتماد، خودبرتربین، غیرمنطقی و عهدشکن می‌دانیم.
با این سخنان تحلیل‌ها به سمت دیدار طولانی و نیم ساعته ظریف با کری و همچنین گفت‌و‌گوی تلفنی روحانی با اوباما رفت و وزیر امور خارجه با حضور در جلسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس صادقانه به این مسئله اذعان کرد.
ظریف [در جلسه کمیسیون] گفته بود: «ما فکر می‌کردیم مکالمه‌ها و گفت‌وگوها در حدی که انجام شده، در این حد مجوز داریم ولی وقتی حضرت آقا اشاره کردند، برداشت ما این است که ایشان اولا؛ به گفت‌وگوی دکتر روحانی با اوباما انتقاد دارند و این را یکی از اقدامات نابجا می‌دانند و طولانی شدن مذاکرات بنده و جان‌کری را از اقدامات نابجای دیگر سفر می‌دانند.»
دلالان دیدار احتمالی به صف می‌شوند!
هر چند با انتشار اظهارات وزیر خارجه در کمیسیون بازی نشریات و رسانه‌های ذوق‌زده به هم ریخت ولی آنان همت خود را مصروف این داشتند تا در سال بعد یعنی سال 93 بین روسای جمهور ایران و آمریکا دیداری صورت گیرد تا شاید روابط جمهوری اسلامی به عنوان امید مستضعفان جهان با شیطان بزرگ دوباره برقرار شود.
آرمان امروز در گزارش روز 31 شهریور 1393 از آرزوی دیدار دو رئیس‌جمهور نوشته بود «فراتر برویم و با دقت نگاه كنیم راهروهای مجمع عمومی سازمان ملل همان جایی است كه حاشیه بر متن غلبه می‌كند، این روزها همه منتظرند ببینند در روز بعد از سخنرانی اوباما؛ در راهروهای مجمع عمومی سازمان ملل چه خواهد گذشت. حسن روحانی در همان روز سخنرانی می‌كند. البته اگر اوباما نتواند دیداری را رقم بزند. نشستن پای سخنرانی، می‌تواند خود جذابیت‌های خبری دیگری هم داشته باشد.»
با وجود تکذیب‌های متعدد دیدار روحانی با اوباما در همین سال آرمان امروز ماجرا را رها نمی‌کند تا شاید این آرزو تحقق یابد «اکنون 12 ماه از این تماس تلفنی می‌گذرد. خیلی از تحلیلگران از احتمال دیدار اوباما و روحانی در سفر پیش رو خبر می‌دهند. دیداری که بارها سخنگوی دولت آنرا رد کرده و گفته است: رئیس‌جمهور هیچ برنامه‌ای برای دیدار با اوباما ندارد. اما به دلیل برگزاری مذاکرات هسته‌ای همزمان با اجلاس سازمان ملل، این دیدار دور از ذهن نیست.»
روزنامه آرمان امروز یک روز بعد یعنی یک مهر 1393 با حمله به منتقدانی که دیدار با اوباما را اقدامی نابجا می‌دانند می‌نویسد: دلواپسان نگران سفر روحانی و دیدار احتمالی وی با باراك اوباما هستند. چرا یك دیدار [دلواپسان] را نگران كرده است. آیا دیدار احتمالی هیئت ایرانی و آمریكایی می‌تواند آنقدر ناراحت‌كننده باشد؟
روزنامه اعتماد دیگر جریده زنجیره‌ای نیز ضمن افسوس از اینکه امسال نیز چون سال‌های گذشته دیداری میان سران ایران و آمریکا در نیویورک روی نمی‌دهد در شماره دوم مهر ماه همین سال نوشت: دیدارهای مهم، فشرده و جدید، دیدارهایی که مقامات کشورهای زیادی به آن دل خوش کرده‌اند، کلیدی‌ترین دیدار اما دیدار رئیس‌جمهور ایران با نخست وزیر انگلیس است، دیداری که پس از 36 سال قرار است امروز انجام شود تا یخ 36 ساله آب شود.
شرق نیز در گزارش خود نومیدانه و با توجه به تکذیب‌های متعدد دولتمردان مبنی بر اینکه دیداری بین اوباما و روحانی روی نخواهد داد نوشت: حالا با توجه به سفر روحانی باید منتظر بود که آیا اتفاقی مانند سال گذشته خواهد افتاد و مهم‌تر از آن، گره‌ای از گره‌های هسته‌ای باز خواهد شد یا خیر...
این سال نیز هر چند روحانی با اوباما دیداری نکرد و حتی گفت‌و‌گویی میان دو رئیس‌جمهور صورت نگرفت ولی زنجیره‌ای‌های ذوق‌زده به دیدار روحانی و کامرون نخست وزیر انگلیس و حواشی آن قناعت کردند و منتظر سال بعد شدند تا شاید یخ روابط را این بار آب کنند و به آرزوی خود برسند.
دیپلماسی اتفاقی برای سفری که
برنامه‌هایش تنظیم شده است!
با نزدیک شدن به سفر رئیس‌جمهور و هیئت همراه به نیویورک زنجیره‌ای‌ها به صف شده‌اند، آنان هر سال در این روزها به صف می‌شوند تا دلال یک رابطه تصادفی شوند و از این سخن نمی‌گویند که چگونه در سفری که همه برنامه‌هایش از پیش تعیین می‌شود سخن از اتفاق می‌توان گفت؟!
این رسانه‌ها به درستی می‌دانند که دیداری میان روسای جمهور ایران و آمریکا روی نخواهد داد ولی به دنبال آن هستند که به قول مشهور اگر آبی از این چاه بیرون نمی‌آید نانی برای آنان به دست آید!
آرمان امروز در شماره دیروز خود در گزارشی با عنوان «دیپلماسی اتفاقی در مجمع عمومی» با رد کردن دیدار رسمی دو رئیس‌جمهور از احتمال دیدار غیررسمی و سرپایی سخن می‌گوید و از این دیدار تنها به شکسته شدن تابوها قناعت کرده و می‌نویسد: با این وصف دیدار رسمی میان دو رئیس‌جمهوری نه مطلوب و نه مقبول و لازم است البته همزمانی سخنرانی دو رئیس‌جمهوری در روز ابتدایی می‌تواند زمینه یک رویارویی غیررسمی و خوش و بشی سرپایی باشد، نشانه‌ای بر اینکه عرصه و زمینه‌ای برای همکاری مشترک در خصوص موضوع هسته‌ای گشوده شده که دو طرف می‌توانند آن را با حسن ‌نیت نقطه عزیمت و گام ابتدایی ببینند.
از این منظر زنجیره‌ای‌ها همواره به شکسته شدن تابوها فکر می‌کنند، آنان به دنبال روزنه‌ای برای نفوذ آمریکا هستند چه با گفت‌و‌گوی تلفنی یا دیدار رسمی و اگر نشد دیدار سرپایی و غیررسمی!