پیروزی انقلابیون یمن، بار دیگر خواب را از چشم مرتجعین عرب و دشمنان محور مقاومت در منطقه ربوده، چرا که انقلابیون به دنبال حاکمیت ملت‌ها هستند و این چیزی نیست که برای پادشاهان و وابستگان آمریکا در منطقه مطلوب باشد. از این رو از همان روزهای نخست فاز دوم انقلاب یمن، شروع به دسیسه چینی کردند. در گام اول «عبدربه منصور هادی» رئیس جمهور وابسته یمن به همراه نخست وزیر این کشور با هدف تشدید فشارها بر جنبش انصارالله استعفا دادند. سپس موجی از تعطیلی سفارتخانه‌ها در یمن به راه افتاد و در این میان رئیس جمهور مستعفی با کمک حامیان خود از پایتخت یمن گریخت و به شهر جنوبی عدن رفت. تمام تلاش «منصورهادی» تبدیل عدن به دولتی کوچک و به اصطلاح پایتخت دوم یمن است. در این میان کشورهای عربی و غربی به کمک وی شتافته‌اند و با انتقال سفارتخانه‌های خود به عدن در حال دوپاره کردن کشور هستند. اما این توطئه چندان نمی‌تواند با واقعیت همخوانی داشته باشد چرا که جنبش‌های جنوب یمن با آن مخالف هستند و قدرت برتر در یمن اکنون جنبش انصارالله است. از سوی دیگر نخستین هواپیمای ایران دیروز پس از چندین دهه در فرودگاه صنعا به زمین نشست تا ضمن رساندن کمک‌های بشردوستانه، پیام خود را به گوش متحصنین برساند. اکنون آنها که در سه سال گذشته چیزی جز شکست از تحولات خاورمیانه کسب نکرده‌اند به فکر چاره اندیشی افتادند. چاره کار از نظر آنها تشکیل جبهه بندی جدید در منطقه است، لذا همگی برای کسب تکلیف به ریاض رفتند. البته با توجه به بیماری آلزایمر پادشاه عربستان، این کشور تنها نقش میزبان را بازی کرده و دستورات از اسرائیل و آمریکا صادر می‌شود. با مروری بر رفت و آمدهای انجام شده به ریاض در یک ماه اخیر به خوبی می‌توان این سردرگمی را میان بازندگان منطقه مشاهده کرد.
پس از آنکه در یک ماه گذشته پادشاه قطر، کویت، بحرین، اردن و ولیعهد ابوظبی از ریاض دیدن کردند، روزشنبه نیز «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه و دیروز «عبدالفتاح سیسی» رئیس جمهور مصر وارد عربستان شدند تا با «ملک سلمان» پادشاه این کشور دیدار و گفت و گو کنند. در مورد اهداف این دیدارها بنابر سیاست‌های مرسوم، «تحکیم روابط و زمینه‌سازی برای همکاری‌های بیشتر» به عنوان هدف اصلی ذکر شده است اما، این همه دیدار در یک ماه گذشته بسیار تعجب برانگیز است، به ویژه اینکه قطر و ترکیه که در چند سال گذشته با عربستان در مورد اخوان المسلمین اختلافات اساسی داشتند اکنون با یکدیگر دیدار کرده‌اند. نکته قابل تامل دیگر در این میان، سفر همزمان «سیسی» و «اردوغان» به ریاض است که در مورد کودتای مصر با یکدیگر به شدت اختلاف دارند. هرچند که رئیس جمهور مصر همزمانی این سفر را «تصادفی» خوانده و رئیس جمهور ترکیه نیز پیش از سفر سه روزه خود اعلام کرده که هیچ برنامه‌ای برای دیدار با «سیسی» ندارد اما نمی‌توان به سادگی از کنار این دیدارها گذشت.
نکته مشترکی که در بین این کشور‌ها وجود دارد این است که تمامی آنها به نوعی «بازندگان بیداری اسلامی» و به صورت مشخص بازندگان «تحولات یمن» هستند. «اردوغان» اکنون احساس انزوای بیشتری می‌کند، زیرا بیشتر متحدان او که در تحولات بیداری اسلامی به آنان چشم امید دوخته بود، با ناکامی و شکست بزرگی روبه رو شدند، به این ترتیب که متحدان «اردوغان» در مصر و تونس و بخشی از لیبی قدرت خود را از دست دادند. در سوریه نیز کسانی که رئیس جمهور ترکیه به آنان چشم امید داشت، درجا می‌زنند، زیرا آرزوهایشان مبنی بر سرنگونی نظام «بشار اسد» نقش بر آب شده است.
عربستان نیز روزهای سختی را سپری می‌کند و با خطرات زیادی دست به گریبان است زیرا انصارالله در یمن که حیاط خلوت ریاض به شمار می‌رفت، در حال قدرت گرفتن هستند از سوی دیگر عربستان «قمار سوریه» را به صورت کامل باخته و چهره منفوری از خود در میان مردم منطقه بر جای گذاشته است. کشورهای دیگر مانند قطر و اردن نیز در مورد سوریه تلاش زیادی برای تجهیز تروریست‌ها انجام دادند که شکست خوردند و در مورد یمن نیز تاکنون، بازنده و به اصطلاح تماشاگری بیش نبودند. ژنرال سیسی پیش از سفر به ریاض گفته بود «در مورد یمن دیر عمل کردیم» تا بدین ترتیب مهر تأییدی زده باشد بر پیروزی انقلاب اسلامی در یمن.
اکنون ریاض به محفلی برای جمع بازنده‌ها تبدیل شده تا توطئه‌ای  دیگر طراحی کنند و علیه قدرت‌ها و جریان‌های برتر منطقه اقدام کنند. اگرچه از جزئیات این دیدارهای منظم و هماهنگ خبری منتشر نشده است اما قطعا در راستای تلاش جدیدی برای جبهه بندی‌های تازه در منطقه است که به زودی جزئیات آن رسانه‌ای خواهد شد.
در این بین اما، می‌توان بدون تردید ادعا کرد، یمن و انقلاب اسلامی این کشور محور این دیدارها و گفت‌وگوها بوده است.