ماجرا از این قرار است که فرجی‌دانا نهم آبان 92 توانست با 159 رأی موافق، 70 رأی مخالف و 32 رأی ممتنع وزیر شود. عملکرد فرجی‌دانا که به عنوان گماشته افراطیون فتنه‌گر عمل می‌کردموجب شد این بار در جلسه استیضاح، تعداد موافقان وی به 110 نفر کاهش یابد، مخالفان وی با 75 رأی افزایش به 145 نفر برسد و آرای ممتنع (مردد) نیز به 15 نفر کاهش یابد.
اما اگر فرجی‌دانا هنوز 110 رأی موافق در مجلس داشت نوع رفتار تخریبی آقای روحانی و مشاور وی- آشنا- با مجلس در کنار فقدان صلاحیت مدیریتی و سیاسی از سوی نیلی احمدآبادی موجب شد رأی گزینه جایگزین فرجی‌دانا از 110 رأی به 79 رأی (31 نفر) کاهش یابد و تعداد مخالفان نیز با 15 نفر افزایش به 160 نفر برسد و آرای ممتنع نیز به 7 نفر تنزل کند که همگی حاکی از روشن‌تر شدن تکلیف نمایندگان است. در حقیقت رفتار بد، توآم با اهانت و تهمت علیه مجلس باعث آن گردید که دولت 80 نماینده موافق را به فاصله یک سال (از آبان 92 تا آبان 93) تبدیل به مخالف کند و مخالفان را نیز از 70 رأی یک سال پیش به 160 نفر (110 نفر افزایش) برساند! ضمن این که اصرار بر ایجاد دو قطبی مصنوعی رهروان- پایداری به ضد خود تبدیل و باعث انسجام نمایندگان دو طیف اصولگرای مجلس شده بود؛ دو طیفی که فتنه 88 را خط قرمز غیر قابل اغماض می‌دانند.
اگر روحانی طی چند هفته اخیر با کم لطفی و بیانی خلاف واقع- توأم با بی‌انصافی- مجلس را بی‌هیچ سندی متهم به آلودگی در فساد بورسیه کرده و برکناری فرجی‌دانا را به این دروغ ساخته افراطیون نسبت داده بود، اظهارات وی در زنجان مبنی بر القای ایجاد نا‌امنی در جامعه به واسطه طرح امر به معروف و نهی از منکر! که مقارن با جنجال رسانه‌های ضد انقلاب بود، دومین بی‌انصافی در حق مجلس بود؛ همان که علی مطهری از نمایندگان حامی دولت تخطئه می‌کند و می‌گوید «رئیس جمهور نباید در سخنان خود به مجلس گوشه و کنایه بزند چرا که در مجلس تأثیر می‌گذارد.»
در عین حال ظاهراً همه کاسه کوزه‌ها بر سر حسام‌الدین آشنا مشاور و دستیار روحانی شکست که روز قبل از جلسه رأی اعتماد، نمایندگان را متهم به باج‌خواهی و قرار داشتن زیر بار سلطه اقلیت مطلق جبهه پایداری توصیف کرده بود! شاید نیلی احمدآبادی نسبت به روحانی و روحانی نسبت به آشنا حق داشته باشند این مصرع را زمزمه کنند «که با من هر چه کرد آن آشنا کرد»!
جالب اینکه دیروز حتی روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز پیش‌بینی می‌کردند نیلی احمد‌آبادی نتواند اعتماد نمایندگان را جلب کند. اعتماد دیروز در این باره نوشت: «صف مخالفان نیلی طولانی بود و حتی طولانی‌تر از صف مخالفان میلی.
رهروانی‌ها دیروز برای گزینه پیشنهادی دولت‌ ساز مخالف زدند، حتی آنها که حامی دولت محسوب می‌شوند و سه ماه پیش موافق استیضاح فرجی دانا نبودند. این فضا اگر تا آخر جلسه امروز مجلس تغییر نکند، رئیس جمهوری باید به فکر گزینه بعدی‌اش برای وزارت علوم باشد. هیچ کس برای جلسه رأی اعتماد امروز از همان لحظه‌ای که بعد از قرائت‌نامه معرفی محمود نیلی به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، نمایندگان در صحن علنی با «دو، دو» گفتن نشان دادند که مخالف پیشنهاد حسن روحانی هستند. نمایندگان از دولتی‌ها دلخور بودند، هم منتقدان دولت و هم حامیانش».
اعتماد می‌افزاید: «3 ماه پیش نتیجه «شکاف» فراکسیون اکثریت، برکناری وزیر علوم شد، جایی که فراکسیون اکثریت نتوانست به تصمیم واحدی برای استیضاح فرجی دانا برسد. امروز دوباره بعد از سه ماه آنها دور هم جمع می‌شوند تا یک بار دیگر درباره آینده وزارت علوم تصمیم بگیرند؛ تصمیمی که احتمالاً برعکس سه ماه پیش «واحد» خواهد بود. شکاف رهروانی‌ها حالا مقداری ترمیم شده است؛ این بار یکصداتر از قبل مخالف گزینه پیشنهادی دولت هستند.»
 البته دیروز ساعتی قبل از نشست مجلس احمد معتمدی (از وزیران دولت اصلاحات) در مصاحبه با تسنیم گفته بود «ان‌شاءالله که امروز آقای نیلی وزیر می‌شود اما اگر این طور نشود به این پیشنهاد فکر خواهم کرد». همچنین پس از معلوم شدن سرنوشت نیلی، برخی نمایندگان حامی دولت نام محمد علی نجفی را دوباره پیش کشیدند؛ حال آن که نجفی نتوانست برای وزارت آموزش و پرورش از مجلس رأی اعتماد بگیرد و اگر رأی آورده بود پیش از نیلی معرفی می‌شد. او به خاطر ناراحتی قلبی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استعفا کرد، سپس دبیر شورای هماهنگی اقتصادی دولت شد و پس از برکناری فرجی دانا به سرپرستی وزارت علوم گماشته شد.
نمایندگان مجلس معتقدند فراتر از بازی اسم‌ها، وزارت علوم مسئول اصلی پیشرفت کشور است و چنین فضایی را چنان که افراطیون در گذشته نشان دادند نمی‌توان تبدیل به اتاق جنگ و آشوب علیه نظام و ترمز پیشرفت علمی کشور کرد. با این وصف تدبیر عاقلانه دولت، همفکری و استخراج از مجلس و احترام به خط قرمزهای نظام درباره فتنه‌گران است.