آیت‌الله جوادی آملی:
سید مرتضی علم‌الهدی مایه فخر جهان اسلام است
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقلید، با بیان اینکه سید مرتضی علم‌الهدی مایه فخر جهان اسلام است، گفت: ایشان از نام‌آوران و بزرگانی بود که وارث علما و انبیا شد.
قم - خبرنگار کیهان:
به گزارش پنجشنبه‌شب مرکز خبر حوزه، وی به مناسبت برگزاری آیین رونمایی از آثار کنگره بین‌المللی سید مرتضی علم‌الهدی که در سالن علامه حلی موسسه دارالحدیث برگزار شد، پیام تصویری صادر کرد.
بر اساس این گزارش، این مرجع تقلید در این پیام گفت: محور اصلی این کنگره بزرگداشت مقام علمی و عملی سید مرتضی است، مرحوم خواجه طوسی وقتی در تدریس نام سید مرتضی را می‌برد، می‌گفت: قال سید مرتضی صلوات علیه و برای رفع اعجاب حضار می‌فرمود: صلی علی مرتضی یعنی بر وجودش درود می‌فرستد.
وی افزود: سید مرتضی از این‌گونه علمای راستین بود که فخر محققان است، مرحوم صاحب جواهر که همان‌گونه که مستحضرید فقیه نام‌آوری است در این عصرهای اخیر بر عظمت فقهی صاحب جواهر نیامده است؛ ایشان نام همه علما را احترام متعارف یاد می‌کند، وقتی نام مبارک خواجه طوسی می‌رسد می‌گوید: قال سلطان المحققین، خواجه یک فرد عادی نبود، از سرزمین خراسان فرد عادی برنخاست، این خواجه کسی است که بزرگان فقهی ما مانند صاحب جواهر از او به‌عنوان سلطان محققین یاد می‌کند و همین خواجه طوسی در بردن نام سید مرتضی می‌گوید: قال سیدالمرتضی صلوات‌علیه، چنین کسی آستان قدس رضوی توفیق آن را پیدا کرد که مقامات علمی و عملی این سید بزرگوار(که فخر جهان اسلام است و در قرن 4 و 5 جزو نام‌آوران جهان اسلام بوده و هست) را جمع‌آوری و گرامیداشتش را محترم بشمارد.
وی خاطرنشان کرد: مستحضرید که در ارث بزرگان دینی و عالمان وارثان انبیا هستند در ارث مادی که هنر نیست تا مورث نمیرد وارث چیزی از مورث به ارث نمی‌برد.
این مرجع تقلید بیان کرد: در ارث علمی و معنوی که سید مرتضی از نام‌آوران این‌گونه از ورثه انبیا هستند همان‌طوری که اشاره شد در ارث مادی شرط مرگ مورث است اما در ارث علم شرط مرگ هوس، بردگی، شهوت، وهم و خیال است و تا زمانی که به وادی عقل نرسد، این انسان نمرده است تا نمیرد وارث انبیا نیست.
وی اظهار داشت: سید مرتضی کتاب شریف تنزیه‌الانبیاء و بخش‌هایی از علم کلام به انبیای الهی پرداخته است حتی در خصوص اولیا(ع) هم تلاش و کوشش کرد و نسبت به ائمه(ع) تا جایی که مقدور بود نزاهت آنها را بیان کرد به‌طوری که اگر کسی درباره امام رضا(ع) سوال می‌پرسید که چرا ولایتعهدی را پذیرفت می‌فرمود همان‌طوری که امام علی(ع) سقیفه و شورای سقیفه را پذیرفت، به این معنا که اهل‌بیت(ع) اعلم و اصلح هستند و هیچ تخطی از دستور الهی در حرم امن اهل‌بیت(ع) وجود ندارد.
وی افزود: هم درباره سقیفه و همچنین در ولایتعهدی امام رضا(ع) سید مرتضی نظرات خودش را بیان کرد و در خصوص ولی‌عصر(ع) اظهارنظر کردند که او درعین‌حال که غایب است و به‌تمامی وظایف خود عمل می‌کند.
آیت‌الله ری‌شهری، در آئین رونمایی از «آثار کنگره بین‌المللی سید مرتضی علم‌الهدی» که در مؤسسه دارالحدیث برگزار شد، ضمن تبریک سالروز ولادت امام علی(ع) سید مرتضی را اسوه معنویت، عقلانیت و عمل معرفی کرد و افزود: با توجه به ضرورت معرفی چنین شخصیت بزرگی رهبر معظم انقلاب تهیه آثار مربوط به سید مرتضی را تحت اشرافیت آیت‌الله استادی به مؤسسه دارالحدیث واگذار کردند.
رئیس مؤسسه دارالحدیث با اشاره به برگزاری نشست‌های مختلف علمی پیش از این رونمایی گفت: آثار تهیه شده برای چاپ با دقت تمام مورد ارزیابی علمی قرار گرفت تا برای چاپ به آستان قدس رضوی واگذار شود.
همزمان با میلاد امیرالمومنین(ع) ۶۰ جلد از آثار سید مرتضی علم‌الهدی و مقالات علمی پیرامون این شخصیت برجسته علمی رونمایی شد.
همچنین در ابتدای این مراسم فرمایشات رهبر معظم انقلاب در دیدار با دست‌اندرکاران این کنگره توسط حجت‌الاسلام والمسلمین محمدی گلپایگانی قرائت شد.
۶۱ جلد با محتوای آثار، اندیشه و شخصیت سید مرتضی علم‌الهدی توسط فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی تدوین شده که از این تعداد، ۴۱ جلد مربوط به آثار علمی سید و ۲۰ جلد نیز شامل مقاله‌های فارسی و عربی در مورد شخصیت سید، تفسیرهای سید، شناختنامه سید مرتضی به زبان فارسی و عربی و همچنین ۱۷۰ پایان‌نامه دانشگاهی و رساله‌های علمی حوزوی در مورد سید مرتضی است.
۶ جلد از مجموعه مقالات سید به زبان فارسی و چهار جلد به زبان عربی است.
سید مرتضی علم‌الهدی در ماه رجب سال ۳۵۵ هجری قمری در بغداد (عراق) دیده به جهان گشود؛ نامش علی فرزند «ابو احمد حسین» فرزند موسی ابن‌محمد ابن‌موسی ابن‌ابراهیم فرزند امام موسی ابن‌جعفر(ع) است که نسب او با پنج واسطه به امام هفتم(ع) می‌رسد.
وی از شخصیت‌های پرنفوذ اجتماعی شیعه در دوره آل‌بویه بود؛ سید مرتضی مانند پدر و برادرش سیدرضی، مدتی نقیب طالبیان بود و در بغداد زندگی می‌کرد و نزد خلفای عباسی و حاکمان آل‌بویه از احترام خاصی برخوردار بود؛ وی همچنین مدتی امیرالحاج و نیز عهده‌دار دیوان مظالم بود.
این عالم فرزانه، سرانجام پس از عمری پربار و انجام کارهایی بزرگ و ارزنده، در سن 80 سالگی در ۲۵ ربیع‌الاول سال ۴۳۶ هجری قمری در شهر بغداد به جوار
حق شتافت.