متحیرم چه نامم؛ شه مُلک لافتی را! (درمکتب امام)
اهل عرفان درباره او [امیرالمؤمنین(ع)] جز با سطح عرفانى خود و فلاسفه و الهيون جز با علوم محدوده خود با چه ابزارى مىخواهند به معرفى او بنشينند؟ تا چه حد او را شناختهاند تا ما مهجوران را آگاه كنند؟ دانشمندان و اهل فضيلت و عارفان و اهل فلسفه با همه فضايل و با همه دانش ارجمندشان آنچه از آن جلوه تام حق دريافت كردهاند، در حجاب وجود خود و در آينه محدود نفسانيت خويش است و مولا غير از آن است. پس اولى آن است كه از اين وادى بگذريم و بگوييم على بنابيطالب فقط بنده خدا بود، و اين بزرگترين شاخصه اوست كه مىتوان از آن ياد كرد، و پرورش يافته و تربيت شده پيامبر عظيمالشأن است، و اين از بزرگترين افتخارات اوست.
صحیفه امام؛ ج14؛ ص347 | پیام به کنگره نهجالبلاغه؛
27 اردیبهشت 1360