سرویس علمی -

در دوره جدید وزارت علوم بحث کمبود اعتبار و عدم تخصیص منابع مالی طرح‌های کلان مطرح شد، هرچند مباحث کمبود بودجه پیش از این هم وجود داشت ولی با وجود کمبود مالی، دولت وقت سعی کرد از طریق تعامل با مجلس شورای اسلامی بودجه‌هایی را برای طرح‌های کلان لحاظ کند تا اجرای این طرح‌ها ادامه یابد.
طرح‌های کلان ملی در دانشگاه‌ها پیگیری می‌شد تا اینکه در اولین جلسه شورای عالی عتف در دولت یازدهم مقرر شد طرح‌هایی ادامه یابند که 50 درصد بودجه آن از طریق دستگاه‌های سفارش دهنده با بهره‌بردار تامین شود.
تصویب شرط 50-50 برای ادامه طرح‌های مصوب یا ایرادگیری‌های بی‌جهت و عدم توجه به ضرورت زمان و شرایط راه‌اندازی این حرکت و تثبیت جهت‌گیری مرتبط با آن سببب شده است در یک فضای سرد و بی‌رغبت تعداد طرح‌ها از 47 طرح مصوب در موضوعات و بخش‌های مختلف، به 8 طرح کاهش یابد و بقیه در انتظار تعیین تکلیف باشند.
با توجه به تاکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب در چند سال اخیر مبنی بر پیشرفت علمی کشور و حفظ ثبات علمی،‌در صورت عزم مسئولان وزارت علوم، امکان پی‌گیری طرح‌های کلان ملی که نقش اصلی را در توسعه علمی کشور دارند، وجود داشت.
در همین خصوص، این سوالات مطرح است که حتی در صورت کمبود بودجه یا حتی با فرض اینکه طرح‌های کلان ملی مصوب دولت گذشته تعریف کاملی نداشته‌اند، وزارت علوم دولت یازدهم پس از حذف این طرح‌ها چه جایگزینی برای ادامه روند پیشرفت علمی کشور داشته است؟ برای هدایت هدفمند دانشگاه‌ها و تقویت ارتباط آن‌ها با صنعت چه برنامه‌ریزی شده است؟ آیا وزارت علوم می‌تواند کاهش روند پیشرفت علمی دانشگاه‌ها را با مسئله‌ای به نام کمبود بودجه توجیه کند؟
با اقدامات دامنه‌دار سیاسی و غیرکارشناسی وزیر علوم، این وزارتخانه عملا از کارکرد اصلی خود که همان پیشبرد سریع پیشرفت علمی کشور است، فاصله گرفته و درگیر حواشی شده است.
عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان ایران در این خصوص گفت: ما در بحث پیشرفت علمی نیاز به آرامش داریم و اگر دانشگاه‌های ما که اصلی‌ترین مرکز تولید علم هستند آرامش نداشته باشند، به پیشرفت علمی نخواهیم رسید، به همین خاطر مسائل نباید در فضای غیرعلمی پیش رود.
علیرضا مرندی در ادامه افزود: ما تجربه تاریکی را در دوران اصلاحات داشته‌ایم که دانشگاه‌ها به مراکز بحران‌آفرین تبدیل شده بودند که توسعه علمی کشور را نیز مخدوش می‌کرد و این نگرانی ما در مدیریت جدید وزارت علوم نیز وجود دارد.
وی تصریح کرد: کسانی که امروزه در وزارت علوم قرار گرفته‌اند همان تفکر دوران اصلاحات را دارند که افراد مسئله‌دار و بحران‌آفرین را وارد این وزارتخانه کردند و نمایندگان مجلس نیز این نگرانی را احساس کردند و فرصتی به وزیر علوم دادند تا در راستای اهداف نظام حرکت کند که این امر در نهایت محقق نشد.
این استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه اصلی‌ترین وظیفه وزارت علوم توسعه علمی است، گفت: ما تنها به خود وزیر علوم نگاه نمی‌کنیم بلکه باندی که در وزارت علوم قدرت گرفته است در انتصاب روسای دانشگاه‌ها نقش دارد و مسیری را دنبال می‌کنند که در راستای پیشرفت علمی کشور نیست.
مرندی با بیان اینکه بحث دانشجویان ستاره‌دار به دوران اصلاحات برمی‌گردد، گفت: حال وزارت علوم در تلاش است همین افراد ستاره‌دار که در دوران اصلاحات شکل گرفتند را به دانشگاه‌ها برگرداند. ما شاهد بودیم که در دوران وزارت معین چه مقدار تخلف در بورسیه‌ها شکل گرفت. وی در پایان تاکید کرد: یکی از شروط بورس شدن، اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی است، اما ما شاهدیم که در دوران اصلاحات افرادی که بورسیه شدند بعدها به عنصری ضدنظام تبدیل شدند.