تازه‌ترین فیلم جعفر پناهی تحت عنوان «پنهان» در جشنواره نیویورک به نمایش درآمد. در حالی که وی در خرداد 1389 به دلیل حضور فعال در فتنه 88، به محرومیت 20 ساله از فیلمسازی و فیلمنامه‌نویسی محکوم شد، این هفتمین فیلمی است که در طی این 10 سال یعنی در طی نیمی از دوران محکومیتش جلوی دوربین برده است. در حالی که وی در طی سال‌های غیر محکومیت خود که بالغ بر 17 سال در سینما حضور داشت، 5 فیلم بلند سینمایی ساخته بود، اما در طی همین 10 سال محرومیت از فیلمسازی، 4 فیلم بلند سینمایی جلوی دوربین برد و در ده‌ها جشنواره خارجی شرکت داد و 10 جایزه خارجی کسب کرد، در حالی که پیش از آن تنها 6 جایزه خارجی به‌دست آورده بود.
بنا به اعتراف حتی روزنامه‌نگاران و منتقدان خارجی، پناهی علی‌رغم ضعف فیلم‌هایش، به لطف حکم 20 سال محرومیت از فیلمسازی، جوایز جشنواره‌ها را به‌دست آورد و عضو هیئت‌های داوری شد و حتی «تی ری فره مو» مدیر هنری جشنواره بین‌المللی فیلم کن، در ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ (۲ فوریه ۲۰۱۱) در یک کنفرانس مطبوعاتی در سینماتک پاریس، اعلام کرد که امسال جایزه ویژه «مربی طلا» کن به پناهی تقدیم می‌شود و سپس اضافه کرد: «از این پس جعفر پناهی، عضو هیئت داوران تمام فستیوال‌های فیلم بین‌المللی خواهد بود و جایگاهی خالی برای او در نظر گرفته شده‌است.»!
این سخن مدیر هنری به اصطلاح هنری‌ترین جشنواره خارجی(کن) به این مفهوم بود که از نظر آنها، هنر و سینما و تخصص و کارشناسی بهانه است و آنچه اهمیت دارد، حکم محکومیت افراد از کشورهای مخالف با ایدئولوژی غرب، بدون توجه به صلاحیت و شایستگی هنری آن افراد است!!
منتقدانی که فیلم اخیر جعفر پناهی یعنی «پنهان» را در جشنواره نیویورک دیده اند، اغلب اظهار داشته‌اند که وی همچنان با لحنی شعاری و ساختاری ضعیف و خسته‌کننده به تکرار مکرراتی که در فیلم قبلی‌اش یعنی «سه رخ» هم به گونه‌ای الکن بیان شده بود، پرداخته است.