سرویس خارجی-

در حالی که لبنان درگیر مشکلات حاد اقتصادی است که به تعبیر رئیس‌جمهور این کشور بدتر از شرایط جنگی است، انفجار بندر بیروت در 14 مرداد این کشور را در شوک فرو برده و همچنان خبر آتش‌سوزی‌هایی کم و بیش مشکوک از گوشه و کنار لبنان به گوش می‌رسد (آخرینش آتش سوزیِ مجتمع تجاری در بیروت)، هر از گاهی درگیری‌های حزبی مشکوکی نیز ضمیمه این وقایع می‌شود تا اوضاع لبنان پیچیده‌تر از قبل شود.
مراسم سالروز ترور «بشیر الجمیل» (رئیس‌حزب فالانژها و رئیس‌جمهور منتخب لبنان که ۹ روز پس از تحویل گرفتن مقام ریاست جمهوری و قبل از ادای سوگند رسمی، 14 سپتامبر ۱۹۸۲ برابر با 23 شهریور 1361 به همراه ۲۵ نفر از همراهانش، در بیروت با انفجار بمب به قتل رسید) در روز دوشنبه محلِ تنشی در اطراف دفتر مرکزی جریان ملی آزاد واقع در منطقه «میرنا الشالوحی» شهر بیروت، پایتخت لبنان، میان طرفداران القوات اللبنانیه به ریاست «سمیر جعجع» و حامیان جریان ملی آزاد به ریاست «جبران باسیل» بود.
ارتش وارد ماجرا شد و برای متوقف کردن این درگیری که در آن تیر هوایی نیز شلیک شده است، وارد عمل شد. گزارش شده، ارتش لبنان همچنین با انتشار بیانیه‌ای در مورد حوادث آن شب منطقه «ميرنا الشالوحي» بیروت اعلام کرده که طرفداران القوات اللبنانیه به سمت جریان ملی آزاد سنگ پرتاب کرده‌اند. ارتش این‌گونه به طور تلویحی طرفداران سمیر جعجع را مقصر حوادث دیشب اعلام کرد. برخی تصاویر نشان می‌دهد، هواداران جعجع در خیابان‌های بیروت رژه می‌روند!
جریان ملی آزاد با انتشار بیانیه‌ای اتفاق رخ داده را شرح داد و آن را «تعرض غیر قابل قبول» به حرمت دفتر کل خود و نیز حامیانش دانست و تأکید کرد، «دیگر دورانِ ترساندن جامعه ما از سوی یک اقلیت مسلح به دلیل وجود جریان ملی آزاد تکرار نخواهد شد». به گزارش ایسنا، این جریان در ادامه از نیروهای نظامی و امنیتی خواست مسئولیت خود را بر عهده گرفته و مانع این ناهنجاری شوند.
گفتنی است، چنان‌که مشخص است دو طرف یکدیگر را متهم کرده‌اند؛ اما به دو قرینه می‌توان احتمال داد که روایت طرفداران باسیل به واقعیت نزدیک‌تر باشد، اول این‌که ارتش نیز تلویحاً طرفداران جعجع را متهم کرده است، دوم هم این‌که سابقۀ جریان جعجع به قدری تیره و تار است که پذیرش حرف‌های آن را دشوار می‌کند و همچنین این جریان سابقه زیادی در به راه‌انداختن درگیری دارد.
امروز که سالروز فاجعه انسانی در صبرا و شتیلاست، یادآوری این نکته ضروری می‌نماید که جریان جعجع ادامه همان جریان فالانژهاست که در سلاخی فلسطینیان واقع در صبرا و شتیلا شریک صهیونیست‌ها بود.
فالانژها به بهانه ترور بشیر الجمیل 3 تا 5 هزار فلسطینی پناهنده و غالباً زن و کودک را سلاخی کردند.