کارشناسان حاضر در یک برنامه رادیویی نسبت به تولید برخی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی توسط سرمایه‌دارهای سوداگر و تأثیر منفی این سریال‌ها بر فرهنگ و سبک زندگی مردم هشدار دادند.
برنامه «بی‌قاب بی‌نقاب» رادیو گفت‌وگو با حضور امیررضا مافی کارشناس سینما و مدرس دانشگاه، آرش فهیم منتقد و روزنامه‌نگار و حمید صنیعی‌منش فعال رسانه‌ای و همچنین گفت‌وگوی تلفنی با محمدرضا عباسیان و سعید رجبی فروتن به بررسی مسائل محتوایی و نظارتی شبکه نمایش خانگی پرداخت.
در این برنامه حمید صنیعی با اشاره به دست‌های پشت پرده و ولنگاری اقتصادی در شبکه نمایش خانگی گفت: بسیاری از پولشویی‌ها با ساخت سریال‌های شبکه نمایش خانگی باب شد. واقعیت این است که نه تنها از نظر محتوایی، بلکه در بخش اقتصادی نیز نظارتی بر این حوزه وجود ندارد تا منابع مالی پاک وارد این حوزه شود.
به عقیده صنیعی‌منش به‌ هم ریختگی قوانین و ساز و کارها در عرصه تولید، آفت بسیار بزرگی است که گریبان‌گیر رسانه‌های ما شده است.
امیر رضا مافی نیز درباره جذب مخاطب از طریق تمرکز بیش از حد بر زندگی اشرافی و پر زرق و برق در برخی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی گفت: برخی از این سریال‌ها با به تصویر کشیدن زندگی تجملاتی ذهن مخاطب را دچار نوعی تخدیر می‌کنند.   
در بخش دیگری محمدرضا عباسیان در ارتباط تلفنی با برنامه «بی‌قاب بی‌نقاب» عنوان کرد: سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی جز مشکلات محتوایی، آسیب بسیار بزرگی را به صنعت سینمای ایران وارد کرده است.قرار بود بسیاری از فیلم‌ها که در اکران به آنها توجه نمی‌‌شود، در سبد خرید مردم قرار بگیرد و مخاطبان برای دیدن فیلم‌هایی که خوب بودند اما خوب فروش نرفتند در شبکه خانگی هزینه کنند تا این چرخه جریان داشته باشد اما چون این بازار از سریال پر شده است، سینما دچار ضربه اقتصادی جدی می‌شود.
وی فیلم سینمایی ایرانی را یک «هنر- صنعت» برای کشور دانست و بیان کرد : جدای از موضوع ابتذال در سینمای ایران، آسیب اقتصادی سینما چالش بزرگی در فرهنگ ما به دنبال خواهد داشت چرا که ما صاحب یک هنر- صنعتیم که در دنیا سرآمد است.
مدیر سابق شبکه نمایش خانگی با بیان اینکه تولید سریال با این حجم در شبکه نمایش خانگی یک آفت جدی برای سینمای ما است، تأکید کرد: اگر در شبکه نمایش خانگی سریال نداشته باشیم هیچ هنر صنعتی در کشور دچار مشکل نخواهد شد.
عباسیان در بخش دیگری از مصاحبه خود با رادیو گفت‌و‌گو به محتوای این سریال‌ها اشاره و اظهار کرد: متأسفانه داستان برخی از سریال‌های ایرانی روی شبکه جم را سفید کرده است، یعنی محتوایی ارائه می‌شود که به هر قیمتی مخاطب را به خود جذب کند.
به گفته این فعال حوزه سینما در این آثار ذائقه مخاطب به شدت مورد حمله قرار گرفته است همانگونه که عادت غذایی یک فرد از دوران کودکی شکل می‌گیرد، در این سریال‌ها نیز در عرضه محتوا یک روند سودجویانه در پیش گرفته شده است تا پس از مدتی خواسته مخاطب همان چیزی باشد که ساخته می‌شود.
در این برنامه آرش فهیم هم گفت: مشکل بزرگ سریال‌های شبکه نمایش خانگی این است که به جای سرمایه‌گذارهای آشنا با فرهنگ و هنر، اغلب این سریال‌ها توسط «سرمایه‌دارهای سلبریتی باز» تولید می‌شوند. صاحبان سرمایه‌های هنگفت و نجومی که با بهره از شهرت سلبریت‌ها به پولشویی مشغول هستند و اگر با قانون مواجه شوند، از شهرت و محبوبیت سلبریتی‌ها و سینماگران برای فشار بر دستگاه قضایی استفاده می‌کنند.
وی افزود: تمرکز بر درآمدزایی با حداقل زحمت و کار در این حوزه موجب شده است در یک دهه اخیر نه تنها شاهد پیشرفت و حرکت رو به جلو در این حوزه نیستیم بلکه هر سال سریال‌ها دچار افت کیفیت و ضعف بیشتری می‌شوند. در واقع این سریال‌ها با ایجاد جذابیت در تجملات و مانور بر سوژه‌های جنسی و روابط چند ضلعی و نامتعارف، سعی در جبران ضعف جذابیت هنری و دراماتیک خود دارند.
فهیم ادامه داد: این وضعیت باعث شده تا جریان سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی به عملیات تخریب سبک زندگی ایرانی و اسلامی در جهت منافع اشرافیت و سرمایه‌داری تبدیل شود. غرق شدن در بیهودگی اشرافی یکی از محورهای غالب در سریال‌های شبکه خانگی است.
وی توضیح داد: برای اینکه با تفکر حاکم بر جریان سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی آشنا شوید شما را به نشست خبری سرمایه‌گذار یکی از این سریال‌ها که به دلیل ضعف شدید با انتقادات بسیاری مواجه است ارجاع می‌دهم. این سرمایه‌گذار قبلا مدیر بخش نمایش خانگی یکی از نهادهای فرهنگی بود و در نشست خبری خودش در توجیه اینکه چرا از یک فیلم بسیار ضعیف و مهجور برای انتشار در نمایش خانگی حمایت کرده‌اند گفت که این فیلم یک بازیگر زن دارد و ما با چاپ عکس زیبایی از این بازیگر، قصد جذب مخاطب داریم. همین تفکر و نوع نگاه به فرهنگ، درحال اداره و تولید اغلب سریال‌های شبکه نمایش خانگی
است.
سعید رجبی فروتن نیز در گفت‌وگوی تلفنی با این برنامه گفت: به جز اعمال ممیزی برای ساخت سریال‌ها، لازم است منتقدان و کارشناسان به نمایندگی از افکار عمومی در چارچوب و منطق قابل دفاع سریال‌های شبکه نمایش خانگی را به درستی نقد کنند تا اگر غفلتی در حال رخ دادن است، به صورت مستند و با ادبیات علمی مورد بررسی قرار بگیرد.