مهارت عشـق‌ورزی
برخی از کارها را باید آموخت و با تمرین به عادت تبدیل کرد. ممکن است هر کسی در درون عشق و محبت داشته باشد و دلش عاشق و دیوانه محبت باشد، اما کمتر کسی است که هنرعشق ورزی داشته باشد؛ زیرا عشق‌ورزی یک ورزش و ریاضتی است که با تمرین عملی به دست می‌آید.
در آموزه‌های وحیانی راهکارهایی برای عشق ورزی میان همسران بیان شده که از جمله آنها، اظهار عشق از سوی همسران است؛ اما از آنجا که تفاوت‌هایی میان زن و مرد است بی‌توجهی به این تفاوت‌ها می‌تواند عشق‌ورزی را ناقص و نارسا و بی‌تاثیر کند.
اصولا زنان بیشترین لذت را با شنیدن می‌برند در حالی که مردان با دیدن، لذت می‌برند؛ به عبارت دیگر زمینه چشم‌چرانی در مردان و زمینه گوش چرانی در زنان مهیاست، به این معنا که چشم مردان همواره در حال چریدن است تا بهترین را بچرد و زیباترین‌ها را به دل راه دهد و زنان با گوش چرانی بر آن هستند تا زیباترین واژگان را به قلب خودشان راه دهند.
از این رو، در مهارت عشق‌ورزی که براساس اظهار عشق و علاقه باطنی است، اسلام از همسران می‌خواهد با توجه به تفاوت‌های جنسیتی اظهار عشق کنند؛ یعنی از مردان خواسته تا به زنان با کلمات زیبایی چون «دوستت دارم »، اظهار عشق کنند؛ و از زنان نیز خواسته شده تا با بهترین و زیباترین آرایش‌ها و جامه‌ها این عشق را به نمایش بگذارند.
پیامبر(ص) درباره علاقه شدید زنان به عشق ورزی کلماتی و واژگانی مردان نسبت به زنان و تاثیر شگرف آن می‌فرماید: قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأهِ «إنّي اُحِبُّكِ» لا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِها اَبَداً؛ اين گفته مرد به همسرش كه «من تو را دوست دارم» هيچگاه از قلب زن بيرون نمىرود.(وسایل الشیعه، ج 14، ص 10)
همچنین امام‌باقر(ع) با توجه به ویژگی‌های مردان می‌فرماید: لايَنْبَغي لِلْمَرْأَهِ أَنْ تُعَطِّلَ نَفْسَها وَ لَوْ أَنْ تُعَلِّقَ في عُنُقِها قَلادَهً وَ لايَنْبَغي أَنْ تَدَعَ يَدَها مِنَ الْخِضابِ وَ لَوْ أَنْ تَمْسَحَها مَسْحاً بِالْحَناءِ و إنْ كانَ مُسِنَّهً؛ براى زن (در رسيدگى به وضع ظاهر خود) سزاوار نيست كه به خود و سر و وضعش نرسد هر چند که شده گردنبندى را به خود بياويزد و سزاوار نيست كه دستش را بىرنگ رها كند هر چند که مختصر حنايى بگذارد؛ گرچه سالخورده باشد.(همان، ص 18)
البته این بدان معنا نیست که مرد خودش را نیاراید یا زن از کلمات عاشقانه استفاده نکند؛ بلکه مراد علاقه شدید مرد و زن و تفاوت‌های جنسیتی آنان است. از همین رو، مرد بهتر است خودش را به چیزی بیاراید که همسرانشان را خوشایند است. حسن بنجهم از اصحاب امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) می‌گوید: حضرت امام‌رضا(ع) یا کاظم(ع) را ديدم كه موهاى خود را رنگ كرده است. عرض كردم: فدايت شوم! خضاب گذاشتهاى؟!
فرمود: بله، چرا كه آراستن خود از جمله چيزهايى است كه موجب افزايش پاكدامنى زنان مى‌شود؛ و زنان، عفت و پاكدامنى را به اين علت رها كردند كه شوهرانشان آراستن خويش را ترك نمودند. سپس فرمود: آيا تو خوش دارى كه همسرت را به همان شكلى ببينى كه تو را در حال ژوليدگى و عدم رسيدگى به سر و وضع مى‌بيند؟
عرض كردم: نه.
فرمود: پس اين، همان است.(كافى، ج5، ص567؛ وسائل الشيعه، ج14، ص183)
اما آنچه مهم است، اظهار عشق و محبت است که باید هر کسی بیاموزد و به عنوان یک مهارت در زندگی‌اش به کار گیرد.