اعترافات تکان دهنده اپراتور پهپادی آمریکا:
گفتم کودک است گفت بمب را بینداز، سگ است!
اپراتور پهپادی نیروی هوایی آمریکا پس از استعفا افشاگری تکان دهندهای درباره جنایات ارتش آمریکا حین انجام عملیاتهای پهپادی پرداخته و گفته، آنها بدتر از نازیها آدم میکشند!
سرویس خارجی-
ارتش پهپادی آمریکا بدون سر وصدا مشغول جنایت در منطقه غرب آسیاست. طی سالهای اخیر گزارشهای زیادی در میان انفعال مجامع جهانی از جنایتهای پهپادهای ارتش آمریکا در افغانستان، پاکستان، عراق و یمن منتشر شده است. آخرین مورد این جنایتها نیز شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس توسط یکی از این پهپادهای قاتل بود. اما روزنامه ایندیپندنت گزارشی بسیار تکان دهند از اعترافات یکی از اپراتورهای این پهپادها منتشر کرده که نشان میدهد ابعاد فاجعه بسیار بیشتر از گزارشهای منتشر شده
است.
«براندون بریانت» زمانی که در ارتش آمریکا هدایتگر پهپاد بوده در مصاحبهای با «ایندیپندنت» و در توصیف کارهایی که مجبور بوده در ارتش آمریکا انجام دهد تصریح کرد: نظامیان آمریکایی «از نازیها بدتر هستند». بر اساس این گزارش این سرباز آمریکایی به مدت ۶ سال در نیروی دریایی مشغول به کار بوده و در طول این دوره هدایت پهپادهای شکارچی را از پایگاهی در «لاسوگاس» بر عهده داشته
است.
بریانت درباره علت بیرون آمدنش از ارتش آمریکا میگوید، زمانی که قرار بود ساختمانی را در افغانستان با موشک مورد هدف قرار دهد، متوجه میشود که کودکی در حال خروج از آن است. با این حال هنگامی که این موضوع را به مافوقش گزارش کرده، دستور ادامه عملیات را دریافت کرده است. مافوقش به او گفته: «آن [چیزی که دیدی] فقط یک سگ لعنتی بود. [بمب را] بینداز».پس از این اتفاق بریانت از ارتش آمریکا استعفا داد و به روشنگری درباره برنامههای پهپادی پنتاگون پرداخته است.
به گزارش فارس این سرباز آمریکایی میگوید، در طول خدمتش به نیروی هوایی آمریکا در کشته شدن دستکم ۱۳ نفر بهطور مستقیم نقش داشته و جوخه او در مجموع ۱۶۲۶ هدف را منهدم کردند که در این میان زنان و کودکان نیز به چشم میخورند. بریانت درباره یکی از مأموریتهایش شرح داد: «دود [حاصل از نفجار] پراکنده شد و قطعات بدن دو نفر را اطراف گودال ناشی از انفجار دیدم و مردی در آنجا بود که پای راستش از زانو قطع شده بود. او پایش را گرفته بود و روی زمین غلط میخورد و خون از پایش بیرون میزد. مدت زمان زیادی طول کشید تا بمیرد. من فقط تماشا میکردم.تصویری که روی صفحه نمایش بود همچنان در سرم وجود دارد. هربار که به آن فکر میکنم، آزارم میدهد. زمانی که ماشه را فشار دادم میدانستم این کاراشتباه است. در درونم این حس را داشتم که به یک قاتل تبدیل شدهام».