سرویس خارجی-

در حالی که برخی امید داشتند بین نیروهای درگیر در لیبی توافقی امضا شود، خبرگزاری «اسپوتنیک» گزارش داد، «خلیفه حفتر» مسکو (که محل دیدار طرفین درگیری بود) را به مقصد بنغازی ترک کرده و گفت تا زمانی که جدول زمانی مشخصی برای برچیدن شبه نظامیان تعیین نشود، توافقنامه آتش‌بس با دولت وفاق ملی را امضا نخواهد کرد. اغلب بندهای این توافقنامه مورد پذیرش دو طرف است، اما هیئت همراه «فائز السراج» نمی‌خواهد زمان مشخصی در توافقنامه برای انحلال شبه نظامیان تعیین شود.
با این وضع، نگاه‌ها دوباره بر «جنگ» متمرکز شد. روزنامه انگلیسی «گاردین» به نقل از منابع سوری در سوریه، ترکیه و لیبی گزارش داده، استقرار نیروهای اعزامی از سوریه تحت حمایت ترکیه پس از توافق ماه گذشته ترکیه برای کمک به «السراج»، نخست‌وزیر دولت وفاق ملی لیبی انجام شده است. دولت «السراج» تحت حمایت سازمان ملل متحد است و ماه‌هاست با نیروهای «حفتر»، فرمانده نیروهای موسوم به ارتش ملی لیبی درگیر است.
اعزام اولیه ۳۰۰ تن از «ارتش ملی سوریه» از گروه‌های شورشی در سوریه با تأمین مالی ترکیه (بخوانید گروه‌های تروریستی که با بشار اسد می‌جنگیدند)، از طریق گذرگاه مرزی نظامی «هوار کیلیس» در ۲۴ دسامبر (3 دی) از سوریه صورت گرفت و در ۲۹ دسامبر (8 دی) نیز ۳۵۰ تن دیگر به دنبال آنها رفتند. سپس آنها به طرابلس، پایتخت لیبی پرواز کردند و در آنجا به مواضع خط مقدم در شرق این شهر اعزام شدند.
۱۳۵۰ تن دیگر هم در ۵ ژانویه (15 دی) وارد ترکیه شده بودند. برخی از آنها پس از آن به لیبی اعزام شدند و برخی دیگر هنوز هم در اردوگاه‌های جنوب ترکیه تحت آموزش هستند. تعداد بیشتری از نیروهای وابسته به گروه تروریستی «فیلق الشام» هم قصد سفر به لیبی را دارند. این آمارها بسیار بالاتر از برآوردهای پیشین است.
این شبه‌نظامیان قرارداد مستقیم شش ماهه با دولت وفاق ملی لیبی دارند نه با ارتش ترکیه و مبلغ آن ماهیانه ۲۰۰۰ دلار عنوان شده است. آنها در سوریه ماهیانه ۴۵۰ تا ۵۵۰ لیر ترکیه می‌گرفتند. ترکیه به همگی آنها وعده تابعیت داده که البته سال‌هاست از این ترفند برای فریفتن شبه‌نظامیان تروریست استفاده می‌کند. ترکیه همچنین هزینه‌های درمانی این نیروها را پرداخت می‌کند و ملزم است اجساد کشته‌شدگان را به سوریه بازگرداند.
گفتنی است، گاردین ماه گذشته هم گزارش داده بود که، ۳۰۰۰ مزدور سودانی برای جنگ با حفتر به بنغازی اعزام شده و به حدود ۶۰۰ مزدور روس ملحق شده‌اند و همین نشانه‌ای دیگری از تشدید پارامترهای این درگیری است. با این حساب باید گفت، جنگ لیبی همان راهی را دارد می‌رود که جنگ سوریه رفت، این جنگ نام جنگ داخلی را بر پیشانی دارد، اما از هر جای جهان جنگجویی  در آن یافت می‌شود. لذا، چنان‌که پیشتر گفته شد، واقعیت آن است که بحران سوریه کم-و-بیش با همان ابعاد و اهداف مشخصِ اقتصادی و... در لیبی نیز به طور کامل تکرار خواهد شد و این بار ترکیه با افسانه باز‌سازی امپراتوری عثمانی نقش محوری را ایفا می‌کند.