سرویس خارجی-

جنگ داخلی و خونین لیبی از یکشنبه 12 بامداد، یک آتش‌بس شکننده را تجربه می‌کند. نیروهای «خلیفه حفتر» فرمانده نیروهای شرق لیبی موسوم به ارتش ملی و «فائز السراج» رئیس‌دولت وفاق ملی با دعوت ترکیه و روسیه تصمیم گرفتند تا آتش بسی را اعلام کنند. این آتش بس گرچه در جاده صلاح‌الدین طرابلس، پایتخت لیبی، نقض شد ولی طرفین به شدت می‌کوشند تا پایان نیابد و تا کنون آن را تا حدودی حفظ کرده‌اند.
روز یکشنبه بود که برخی رسانه‌ها خبر دادند «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه و حامی «حفتر» با «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه و حامی نیروهای «السراج» درباره لیبی رایزنی کرده‌اند و روز بعد روزنامه روسی «کامرسانت» از سفر «حفتر» و «السراج» به مسکو خبر داد که قصد دارند تا توافقنامه صلح امضا ‌کنند.
اتفاقی که اگر به طور کامل محقق شود، واقعه بسیار مهمی خواهد بود. با وجود دامن زدن کشورهای مداخله‌کننده به این جنگ، روزنامه «الیوم السابع» گزارش داده که سفارت‌های فرانسه، آلمان، ایتالیا، انگلیس و آمریکا و هیئت اتحادیه اروپا در لیبی و تعدادی از کشورهای عربی از آتش‌بس در لیبی استقبال کرده‌اند و از طرف‌های درگیر خواستند به آن پایبند باشند.
اگر این آتش بس به ثمر برسد می‌توان امیدوار بود که افزون بر گروه‌های داخلی، حامیان خارجی آنان هم به توافقی رسیده‌اند که نتیجه‌اش آرام گرفتن لیبی شده است، و الا واقعیت آن است که بحران سوریه کم-و-بیش با همان ابعاد و اهداف مشخصش (دستاوردهای اقتصادی و مصادره نفت و گاز) در لیبی هم به طور کامل تکرار خواهد شد. این طور باید مطمئن بود که آتش‌بس هم خیلی زود تمام خواهد شد و از معدود ثمراتش این خواهد بود که به نیروهای طرفین جنگ اجازه نفس کشیدن می‌دهد تا برای دور بعدی جنگ آماده شوند!در این میان نباید فراموش کرد که غربی‌ها هرگز حاضر به دست کشیدن از چاه‌های نفتی این کشور نخواهند شد چرا که این کشور امروز اگر درگیر یک جنگ خانمانسوز است، به دلیل رقابت همین کشورهای مداخله‌کننده، بر سر ثروتش است.