شبکه تلویزیونی«الجزیره» دیروز گزارش داد: «در اولین روز آتش‌بس بعد از دعوت روسای‌جمهوری ترکیه و روسیه از گروه‌های لیبیایی برای برقراری آتش‌بس، آرامشی شکننده در طرابلس حکم‌فرما شده است...آرامش بعد از بیش از هشت ماه درگیری خونین به طرابلس بازگشته است». سپس خبرگزاری «آناتولی» ترکیه گزارش داد که، «احمد المسماری» سخنگوی ارتش خلیفه حفتر، در یک پیام ویدئویی امروز اعلام کرد این نیرو‌ها آتش‌بس را پذیرفته‌اند، اما در صورت نقض آن به شدت پاسخ
خواهند داد.
اما آتش‌بسی که از 12 بامداد روز یکشنبه 12 ژانویه (22 دی) آغاز شده بود، «شکننده‌تر» از این حرف‌ها بود و چند ساعت بعد همین شبکه «الجزیره» اعلام کرد، دولت وفاق ملی لیبی اعلام کرده نیرو‌های ژنرال «خلیفه حفتر» آتش‌بس در این کشور را در جاده صلاح الدین در طرابلس، پایتخت لیبی، نقض کرده‌اند.
این در حالی است که هیئت نمایندگی سازمان ملل در لیبی ضمن استقبال از اعلام برقراری آتش‌بس و توقف عملیات نظامی از سوی طرف‌های درگیر در این کشور، ابراز امیدواری کرده بود همه طرف‌های درگیر در لیبی به آتش‌بس پایبند باشند و زمینه را برای تلاش‌های صلح‌جویانه فراهم کنند.
یک سوی این جنگ نیروهای دولت وفاق ملی هستند که پشتیبانی ترکیه و چند کشور اروپایی را دارند و سوی دیگر نیروهای «حفتر» موسوم به ارتش ملی که برخی کشورهای عربی از آن حمایت می‌کنند. پس آتش‌بس واقعی بین این دو نیرو، فقط آتش‌بس بین دو جریان داخلی نیست، بلکه دنباله‌های خارجی آنان نیز باید به آتش‌بس برسند. از این رو، نمی‌توان دنبال راه حل ساده برای مشکل لیبی گشت و به نظر نمی‌رسد، با آرزوی پایان یافتن مشکلات از طرف «آنگلا مرکل» و چند تماس دیپلماتیک ساده کسی از این چاه بیرون بیاید.