سرویس خارجی-


معنای «فقر شدید» در عرف علمیِ غرب یعنی فرد روزانه درآمدی به میزان ۱ دلار و ۹۰ سنت داشته باشد. اگر چه درآمد اروپایی‌ها از این میزان بیشتر است، اما باید توجه داشت که هزینه‌های زندگی در اروپا هم بالاست و این تعریف از فقر دشواری‌های مردم اروپا را بازنمایی نمی‌کند.
شبکه تلویزیونی «یورو نیوز» در همین گزارش جالبی منتشر و اعلام کرده، شاید اگر نگاهی کلی به وضعیت اروپا داشته باشید، تصور شما این باشد که اروپایی‌ها نسبت به گذشته ثروتمندتر شده باشند، اما با نگاهی به آمار‌های موجود و استاندارد‌های زندگی، اروپایی‌ها فقیرتر شده‌اند. بر اساس گزارش بانک جهانی در سال ۱۹۹۰ حدود
۲ میلیارد نفر در جهان در فقر شدید زندگی می‌کردند. در سال گذشته این تعداد به ۱ میلیارد نفر رسیده است، اما هنوز رقم بالایی است.
با نگاهی به آمار‌های اجتماعی به این نتیجه می‌رسیم که ۲۰ درصد مردم در سراسر اروپا در «خطر فقر» قرار دارند. برخی اشتغال آفرینی را به عنوان سدی در برابر فقر می‌دانند، اما به نظر می‌رسد که این سد دیگر موثر نباشد. «لئو ویلیامز» از نهاد ضد فقر اروپا به یورونیوز گفته: «ما شاهد نرخ اشتغال آفرینی و قرارداد‌های کاری همانند گذشته نیستیم. افرادی هم که کار می‌کنند نمی‌توانند در پایان ماه نیاز‌های خود را برآورده کنند. افراد به خدمات اجتماعی مناسب دسترسی ندارند. آنها به آموزش، مسکن، حمایت‌های اجتماعی، بیمه‌های بیکاری و حداقل درآمد مناسب دسترسی ندارند».
گفتنی است، سیاست‌های اقتصادی اروپا ناگزیر به افزایش شکاف بین مردم از یک سو و بین کشورهای اروپایی از سوی دیگر، منجر شده است. افزایش فقر نیز نسبت مشخصی با شکاف طبقاتی و نابرابری دارد، پس طبیعی است که عده‌ای در اروپا در معرض فقیر شدن یا فقیرتر شدن قرار بگیرند. البته نرخ فقر در کشور‌های شرق اروپا بالاتر از کشورهای غرب این قاره است. همچنین بین درآمد کشور‌های شمال غرب و جنوب غربی اروپا هم اختلاف مشهود است و این موضوع سبب مهاجرت افراد به کشور‌های غربی و شمال غربی اروپا می‌شود، از این رو فرصت‌های شغلی در شمال غرب اروپا کاهش می‌یابد، همین موضوع است که موجب کاهش محبوبیت اتحادیه اروپا و میل برخی کشورهای اروپایی برای خروج از این اتحادیه می‌شود.