سرویس خارجی-

از دوشنبه 14 مرداد ماه 98 و در پی تصمیم ناگهانی دولت هند برای لغو خودمختاری ایالت «جامو و کشمیر»، این دولت ضمن اعلام حکومت نظامی و همزمان با قطع تمام راه‌های ارتباطی مردم کشمیر با خارج، هزاران سرباز هندو و خانواده‌هایشان را وارد خاک کشمیر کرد و در آنجا اسکان داد. این اقدام منجر به این شد که برخی کارشناسان صحبت‌هایی مطرح کنند مبنی بر اینکه دولت هند قصد تغییر بافت مذهبی این ایالت با 12 میلیون مسلمان را دارد.
پاکستان در واکنش به این تحولات، ضمن قطع کامل روابط تجاری با هند و اخراج سفیر این کشور از خاک خود خواستار دخالت شورای امنیت در مسائل اخیر کشمیر شده بود. چین نیز از همان روزهای نخستین این خواسته پاکستان را، علی‌رغم مخالفت هند و هشدار این کشور به چین و پاکستان در مورد داخلی بودن مسائل کشمیر، پذیرفت و در روزهای پایانی هفته گذشته، خواستار برگزاری نشست محرمانه شورای امنیت سازمان ملل شد. همچنین مردم کشمیر پاکستان در پایان هفته‌ای که گذشت برای هم‌صدایی با مردم کشمیر هند دست به تظاهرات زدند.
درگیری در مرز
چند ساعتی از این درخواست چین نگذشته بود که شبکه الجزیره، پنجشنبه (۲۴ مرداد) اعلام کرد، در درگیری نیروهای ارتش پاکستان و ارتش هندوستان در نزدیکی خط مرزی کشمیر «سه سرباز پاکستانی» و «پنج سرباز هندی» کشته شده‌اند.
مسئولان پاکستان همچنین هشدار می‌دهند که مسائل کشمیر ممکن است بر روی صلح در افغانستان نیز تأثیر منفی بگذارد. به گزارش میزان؛ «اسد مجید خان»، سفیر پاکستان در آمریکا گفته بحران به وجود آمده در کشمیر صلح افغانستان را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد. وی اضافه کرده احتمال می‌رود پاکستان نیروهایش را از مرزهای پاکستان با افغانستان به کشمیر انتقال دهد و این موضوع گفت وگوهای فعلی آمریکا و طالبان را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
گرچه درگیری تمام‌عیار بین پاکستان و هند به عنوان دو کشور اتمی بعید به نظر می‌رسد؛ اما درگیری اخیر، اگر چه محدود، دورنمای وضعیت این منطقه را مبهم‌تر می‌کند، درست همان‌طور که در 72 سال گذشته و از همان زمان استقلال پاکستان از هند و تشکیل این کشور نوپا هر روز وضعیت مبهم‌تر شده است. این منطقه همواره مورد اختلاف این دو کشور بوده، که گاهی حتی پای کشور ثالث چین هم وارد معادلات این منطقه شده است.