بر خوان گسترده رحمت (۴)
مقام عِندیّت
مسئولیتپذیری افرادی که اوقاتی از عمرشان در تهذیب نفس و جِهاد اکبر سپری نشده باشد، سمّی مهلک و سهمی جگردوز است هم برای خودشان و هم برای جامعه. در این سالها، انقلاب و نظام اسلامی از مسئولان غیرمهذّب، ضربات سخت و آسیبهای جبرانناپذیری دیده است. شاید حتی اندیشیدن و پرداختن به آن هم آزاردهنده باشد که مدیری سرمایههای کشور را بر باد دهد و وقت انقلاب و عمر یک ملت را تباه ساخته که مثلا حزب منسوب به خود را پیروز میدان کند یا شخصیت نالایقی را که پیوند جناحی با وی دارد در مصدر کاری قرار دهد و از آنجا که بار کج هیچگاه راست نیاید، با دروغ و نیرنگ، حقایق را برای ملت، باژگونه جلوه داده؛ خوبیها را زشت و بدیها را زیبا به نمایش بگذارد.
تجربه حکومتها نشان داده که بقایشان در گرو برقراری عدالت و رفع تبعیض و فساد بوده است. مدیران و مسئولان به مثابه جراحانی هستند که وظیفه دارند تودههای بدخیم فساد را از جامعه جدا کرده و نابود سازند و چنانچه خود آلوده به فساد باشند هرگز موفق به این جراحی نخواهند شد زیرا خودشان بخشی از پیکره فاسد و دور ریختنی هستند! اینجاست که عدالت کاربردی میشود و حلقه مفقوده، خود را مینمایاند؛ ابزار استقرار عدالت، مدیر عادل و توانمند است. و صد البته که عدالت یک شبه حاصل نمیشود بلکه این دُرّ گرانبها میوه «نهال تقوا» است که شخص در جان خود نشانیده و سالها از آن مراقبت کرده تا ریشه، گسترده و استوار و بارور شده است. آری عدالت، میوه تقواست و کلید حل همه مشکلات در حوزه دین و دنیا، تقوا میباشد.
با انسانهای متقی، کارها دشوار نیست! آنها اهل خیانت، نفاق، دروغ، چاپلوسی و بسیاری از صفاتی که اهل دنیا به وسیله آنها اعاشه میکنند، نیستند. اهل تقوا ظاهر و باطنی یکسان دارند، تلاششان در راه کسب رضای پروردگار است. در خطاها اهل جدل نیستند و زود عذرخواهی میکنند. آنان پیوسته قیامت و صراط و میزان و عدل الهی را در نظر دارند و از حساب و کتاب روز رستاخیز هراسانند و پیوسته مصلحت دین را در نظر دارند.
اهل تقوا هر چند در شمار، اندکند اما حقیقت وجودیشان بسیار والا و باعظمت است. برکات انسانهای متقی برای جامعه فراوان است و چهبسا که خداوند به میمنت و خجستگی آنان نعمتی را به جامعه ارزانی میدارد یا نقمتی را دور میسازد. و از آنجا که تقوا مراتب دارد هر چقدر انسانها متقیتر باشند، این آثار، بیشتر و سودمندتر خواهد بود.
امروز جامعه ما خسته از حرکات نمایشی، سخت نیازمند انسانهای باتقوا، انقلابی و صالح است و ماه رمضان فرصت مهیای کسب تقوا است. خدای مهربان این ماه را آراسته و پیراسته تا مؤمنان به مدد او از کان عبودیت به گنجینه بیمثال تقوا دست یابند.
این ماه، زمانی گذراست برای احرام بستن در عالم ملکوت و داخل حلقه بندگان خاص خدا شدن. ماه مبارک رمضان طرفه اکسیری ست! رحیق مختومِ صیام، گوارای جان انسانهای وارسته و فرخنده بادشان ورود به حرم امن الهی و رسیدن به مقام عندیّت: إنّ المُتّقین فی جَنّاتٍ وَ نَهَر فی مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَلیکٍ مُقتَدِر (سوره مبارکه قمر آیات ۵۴ و ۵۵) این مقوله را به توفیق الهی پی خواهیم گرفت.
سیدابوالحسن موسوی طباطبایی