رضا در خانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل‌بیت(ع) زاده شد. در شش سالگی قدم به مدرسه گذاشت و با استعداد خوبی كه داشت، همواره در درس‌هایش موفق بود. او علاوه‌ بر تحصیل، به مطالعات و فعالیت‌های مذهبی علاقمند بود و در مجالس مذهبی با شور و‌اشتیاق حضور می‌یافت. پس از گذراندن دوره ابتدایی، وارد دبیرستان شد و در آن مقطع با برخی مسائل مذهبی و سیاسی آشنا شد. او در شروع انقلاب اسلامی در سال آخر دبیرستان تحصیل می‌كرد.
وی در طول حضور در كردستان و جنگ، مسئولیت‌های مختلفی بر عهده داشت. مدتی جانشین سپاه دزلی بود و زمانی مسئول محور مریوان. از اواسط سال۱۳۶۰ تا اواخر تیرماه سال ۶۱، فرمانده‌ای گردان حمزه(ع) را در عملیات «فتح‌المبین» و «بیت‌المقدس» بر عهده داشت. پس از اسارت حاج احمد متوسلیان در تیرماه ۶۱ در لبنان و قبول فرمانده‌ای تیپ ۲۷ توسط شهید «حاج همت»، شهید چراغی در عملیات «رمضان» و عملیات «مسلم‌بن عقیل» در سومار، به‌عنوان قائم‌مقام لشكر خدمت كرد و از مهرماه سال ۶۱ برای مدت كوتاهی معاونت سپاه ۱۱ قدر را، كه فرمانده آن حاج همت بود، پذیرفت. از آبان سال ۶۱ تا فروردین سال ۶۲ در عملیات «والفجر مقدماتی» و «والفجر۱» در فكه، به‌عنوان فرمانده لشكر انجام وظیفه كرد.
«حسین‌الله كرم»، همرزم شهید می‌گوید: «در عملیات محمد رسول‌الله(ص) وقتی پس از انهدام مواضع و استحكامات دشمن فرمان بازگشت به خطوط خودی داده شد، نیروها آماده بازگشت شدند. شهید چراغی در مسیر سرد و پر برف نیروها را كه با مشقت فراوان از عملیات بر می‌گشتند در آغوش می‌گرفت و می‌بوسید.
شهید رضا چراغی، پس از ماه‌ها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و انقلاب، سرانجام در عملیات «والفجر۱» برابر با 62/1/25، كه در منطقه عمومی فكه انجام گرفت، پس از ابراز رشادت تمام و ایثار و حماسه به شهادت رسید و روح بزرگوارش به ابدیت عشق پرواز كرد.