قتل‌عام نظامیان و غیرنظامیان در افغانستان، ابعاد گسترده‌ای به خود گرفته است و روزی نیست که شهرها و دیگر مناطق این کشور، هدف حملات تروریستی و یا بمباران‌های هوایی قرار نگیرد. همین هفته گذشته بود که شهرها و تأسیسات سه استان فاریاب، وردک و غزنی هدف حمله تروریست‌های طالبان قرار گرفته و تلفات جانی زیادی را به نظامیان و غیرنظامیان وارد کرده است و پل‌ها و تأسیسات شهری منهدم شده‌اند اما واقعیت این است که در ارتباط با شمار واقعی جان‌باختگان و میزان خرابی‌های این حملات، گزارشی مخابره نشده است.
در پی حمله به این سه استان، درباره دو انفجار قوی در کابل هم خبر آمد، ولی باز هم گفته نشد که چه تعداد دقیقا در این انفجارها، کشته شده‌اند.
این نحوه پوشش ناقص خبری، همه وقایع و تحولات افغانستان را در‌بر می‌گیرد و حتی آمریکایی‌ها هم به نوبه‌ خود، از این شرایط، سود می‌برند. زیرا آنها نمی‌خواهند در مورد کشتار غیرنظامیان در حملات جنگنده‌های این کشور، خبری منتشر شود و به علاوه، آمریکایی‌ها در مورد کشته‌های خود در افغانستان نیز سکوت می‌کنند و نمی‌خواهند خبری در این‌باره پخش شود.
به هر حال، سازمان ملل درباره شمار تلفات در افغانستان طی شش ماه اخیر، آماری را ارائه کرده است؛ بر اساس این آمار، از ژانویه (دی) تا سپتامبر(شهریور) گذشته، دست‌کم 1065 غیرنظامی در عملیات انتحاری و بمب‌گذاری‌ها کشته شده‌اند. سازمان ملل شمار مجروحان را نیز طی این مدت، 2569 نفر اعلام کرده است. بدین ترتیب و بر اساس گزارش رسمی سازمان ملل، تعداد کشته‌ها  و مجروحان سال جاری میلادی در مقایسه با سال قبل، به طور محسوسی افزایش یافته است؛ تعداد کسانی که بر اثر انفجار خودروهای بمب‌گذاری شده و یا انفجارهای کنار جاده‌ای جان خود را از دست داده و یا مجروح شده‌اند، در مقایسه با سال قبل، 21 درصد افزایش یافته و بر شمار کشته‌شدگان و مجروحان حاصل از حملات انتحاری تروریست‌ها نیز، 46 درصد افزوده شده است.
همچنین، طبق گزارش سازمان ملل، حدود 14 درصد از خاک افغانستان تحت کنترل مستقیم طالبان است و عناصر این گروه تروریستی می‌توانند در 70 درصد ولایت‌های افغانستان، آزادانه رفت و آمد بکنند.
در افغانستان هر کس برای کشتن مردم، بهانه خودش را می‌آورد؛ سرکرده‌های طالبان می‌گویند که دولت حامی اشغالگران است و لذا، نیروهای دولتی باید کشته شوند.
در مقابل نیز آمریکایی‌ها می‌گویند، حمله جنگنده‌های آمریکایی به مراکز غیرنظامی، به طور غیرعمد صورت می‌گیرد. کما اینکه آنها در پی حمله اخیر جنگنده‌ خود به یک کاروان عروسی در شرق افغانستان، همین را گفته‌اند.
اما مردم علاوه بر اینکه نسبت به اشغالگران آمریکایی، ابراز تنفر می‌کنند، دولت را نیز در اداره امور کشور و در مبارزه با تروریسم، نالایق و مقصر می‌دانند.
در مجموع، طبیعی است که این شرایط ناامن، تاثیر خود را بر انتخابات آتی افغانستان خواهد گذاشت و در بسیاری از مناطق، مردم جرئت نمی‌کنند که به پای صندوق‌های رأی بروند.
در هر حال، قوم‌گرایی، افراط‌گرایی، اشغالگری، فساد حاکمان و بی‌تدبیری آنها، گلوی مردم نگون‌بخت افغانستان را سخت می‌فشارد و در این میان، آمریکا به عنوان عامل اصلی جنگ افغانستان، بیش از همه مقصر است. اما، واقعیت این است که هیچکس دقیقا نمی‌داند در افغانستان چه خبر است و چه تعداد مردم روزانه به دست تروریست‌ها و اشغالگران کشته می‌شوند.