روزنامه نیویورک تایمز طی گزارشی، اعلام کرد، ژنرال «ویلیام وستمورلند» که عملیات نظامی آمریکا در جنگ ویتنام از سال 1964 تا 1968 میلادی را فرماندهی کرده بود، اجازه انتقال تسلیحات اتمی به این کشور در جنوب شرق آسیا را صادر کرده بود، اما این برنامه با دستور «لیندون جانسون» رئیس‌جمهور وقت آمریکا لغو شد چرا که این تصمیم ژنرال‌ آمریکایی اگر به اجرا در‌می‌آمد، ممکن بود منجر به جنگ جهانی سوم شود.
براساس اسناد افشا شده، ژنرال وستمورلند که نیروهای آمریکایی را در مقابل ارتش ویتنام شمالی در بن‌بست یافته بود، یک برنامه جنجالی و محرمانه برای استفاده از تسلیحات اتمی طراحی کرده بود و براساس آن، تسلیحات اتمی آمریکا باید توسط فرماندهی آمریکا در اقیانوس آرام از اوکیناوا در ژاپن به جنوب ویتنام منتقل شود.
طبق این گزارش «جانسون» توسط مشاور امنیت ملی‌اش در یک یادداشتی که تنها باید توسط رئیس‌جمهور خوانده می‌شد، از این برنامه مطلع و فورا مانع این عملیات شد.به نوشته راشا تودی، «تام جانسون» یکی از معاونین ویژه رئیس‌جمهور در آن زمان، به روزنامه نیویورک تایمز گفته: «هنگامی که رئیس‌جمهور مطلع شد که این برنامه قرار است اجرا شود، بسیار ناراحت شد و فورا دستور داد تا این عملیات متوقف شود.»به گفته «تام جانسون»، به رغم اینکه ژنرال‌های آمریکایی را برای پیروزی در جنگ ویتنام تحت فشار گذاشته بود، به شدت نگران بود که اگر درگیری شدت بگیرد، ممکن است یک جنگ عظیم‌تر با چین روی دهد. براساس اسناد و مدارک محرمانه، هنگامی که اطلاعات در رابطه با این برنامه محرمانه به کاخ سفید رسید به «آدمیرال شارپ» فورا دستور داده شد، تمامی برنامه‌ریزی‌ها درخصوص این برنامه محرمانه را متوقف کند. «شارپ» همچنین به نیروهایش دستور داد، تمامی ابزار برنامه‌ریزی از جمله پیام‌ها و گزارشات مربوط به آن را تحت تدابیر امنیتی قرار دهند و تاکید کرد که اطلاعات در رابطه با این عملیات محرمانه باید سری باقی بماند.
به گفته «تام جانسون» رئیس‌جمهور وقت آمریکا هرگز به‌طور کامل به ژنرال‌هایش اعتماد نداشت. اگرچه او ژنرال وستمورلند را به‌شدت تحسین می‌کرد اما نمی‌خواست ژنرال‌هایش وارد جنگی بزرگ شوند.
جنگ ویتنام، طولانی‌ترین جنگ‌ تاریخ آمریکاست که بزرگ‌ترین شکست ارتش این کشور را هم رقم زد. همچون جنگ‌افروز‌ی‌های اخیر آمریکایی‌ها در خاورمیانه، بهانه حمله به ویتنام نیز یک «دروغ بزرگ» بود. ادعای حمله به کشتی‌های آمریکایی در خلیج «تونکن»، پای ارتش آمریکا را به باتلاقی فرو برد که رئیس‌جمهوری‌های مختلف آمریکا پی‌در‌پی تلاش‌های فراوانی برای بیرون آمدن از آن به‌کار بستند. تقلاهایی که در نهایت منجر به یک «فرار بزرگ» در سی‌ام آوریل 1975 شد. بر اساس آمار در طی 16 سال جنگ حدود سه میلیون ویتنامی کشته و حدود 900 هزار کودک یتیم شده‌اند.در نهایت، آخرین سربازان آمریکایی با هواپیماها و هلیکوپترها با شتاب از ویتنام فرار کردند و افتضاحی بزرگ برای خود رقم زدند. آمریکا نیز در این جنگ چیزی حدود 60 هزار کشته داد، 300 هزار سرباز آمریکایی نیز در این جنگ مجروح و معلول شدند.