kayhan.ir

کد خبر: ۱۴۱۸۵۰
تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱۳۹۷ - ۲۱:۳۸
در رثای اولین شهید محراب

شهید آیت‌الله مدنی فرزند روحانی و جسمانی امیرالمومنین(ع)

20 شهریور 1360 آیت‌الله اسدالله مدنی امام جمعه تبریز بعد از اقامه نماز توسط یکی از منافقین به درجه رفیع شهادت رسید، امام خمینی(ره) در پیامی ایشان را فرزند روحانی و جسمانی امیرالمومنین (ع) خطاب و تاکید کردند با این ترور سند جنایت منحرفان و منافقان به ثبت رسید.

درباره شهید آیت‌الله مدنی و ویژگی‌های بارز شخصیتی ایشان از مبارزه علیه رژیم ستمشاهی تا تلاش در سنگر خطبه و خطابه برای افشاگری علیه ضد انقلاب داخلی و دشمن خارجی بسیار می‌توان نوشت ولی آنچه که امروز پرداختن به آن در سالگرد این شهید ضروری به نظر می‌رسد، زبان چماق و ترور است که گروه‌ها و گروهک‌ها از آن برای از میدان به در کردن منتقدین خود استفاده کرده‌اند.
واژگان هر‌ازگاهی چماق می‌شوند تا گروهی با استفاده از آنها رقیب را از صحنه خارج کرده و خود میان‌دار شوند، تاریخ ایران پس از انقلاب اسلامی پر است از گروه‌های چماق به دستی که گاهی با کنایه زبان مخالفین خود را می‌نواختند و زمانی دیگر که فضا برایشان مهیا شد چماق زبان را  کنار گذاشته و گلوله و تفنگ را جایگزین آن ساختند!
ابوالحسن بنی‌صدر نخستین رئیس‌جمهور و گروهک‌های حامی او از جمله «منافقین» در ماه‌ها و سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب بسیار از واژه «چماق» و «چماقداری» بهره می‌بردند و منتقدین خود را به این عنوان منتسب و مورد حمله قرار می‌دادند، به عنوان نمونه بنی‌صدر در سخنرانی 14 اسفند 1359 منتقدین خود را چماقدار خوانده و گفته بود: « ترجیح می‌دهم امروز به دست چماقداران تبهکار کشته بشوم بلکه رسم چماقداری در این کشور از میان برود!»
بنی صدر در این سخنرانی منتقدین خود را تهدید به برخورد سخت نیز کرده بود، او با تکرار عنوان « چماقدار» گفته بود: «از شما مردم خواهم خواست که یک بار برای همیشه اجتماعات خودتان را از وجود چماق به دستانی که می‌خواهند جمهوری را به لجن وجود خودشان بیالایند پاک کرده و آنان را تنبیه کنید.»(1)
رئیس‌جمهور وقت در سخنرانی 14 اسفند خود که حدود ۲ ساعت طول کشید از برخی نهادهای انقلابی که گفته شد افرادی از آنها برای اخلال در سخنرانی و قطع شبکه‌های بلندگو به دانشگاه آمده بودند به عنوان منابع چماقداری نام برد.(2)
البته بنی‌صدر پیش از این سخنرانی طی سخنان دیگری در 27 اردیبهشت 1359 و در تبریز نظر دیگری درباره منشأ چماقداری ابراز داشته بود، وی در این سخنرانی خطاب به ضد انقلاب گفته بود: « اگر شما حرف و خواست یک ملت را شنیده‌اید من با اطمینان آنرا به شما می‌گویم که ما بنا نداریم درس‌های گذشته را تکرار کنیم و اجازه بدهیم با استفاده از چماقداران چپ و راست موجودیت انقلاب ما به خطر بیفتد ملت ما را انتخاب کرده است تا با قاطعیت تمام پاسداران این جمهوری باشیم پاسداران تمامیت ارضی ایران و پاسداران استقلال و آزادی‌های مردم باشیم.»(3)
با همه این اوصاف شهید آیت‌الله مدنی پس از غائله 14 اسفند 1359 به اتهام زنی‌های بنی‌صدر و گروهک نفاق به زیبایی پاسخ می‌گویند و ماهیت حقیقی چماقداران را افشار می‌کنند چماقدارانی که در 20 شهریور 1320 ایشان را در محراب نماز به شهادت رسانده و به فرموده امام امت سند جنایت خود را به ثبت رساندند.
25 اسفند 1359 شهید آیت‌الله مدنی نماینده امام و امام جمعه تبریز طی سخنانی ماهیت حقیقی چماقداران را افشاکرده و گفتند: «چماق‌دار کسی است که مسیری غیر از مسیر یک جامعه اسلامی دارد.»
شهید آیت‌الله مدنی در این سخنان غائله 14 اسفند 1359 را بسیار زننده خوانده و تصریح کردند: « قضاوت را به عهده خود ملت می‌گذارم تا چماقدار را بشناسند ولی در مورد چماقدار باید دانست چماقدار کسی است که برخلاف یک مجتمع اسلامی گام بر می‌دارد، مثلا مجتمع اسلامی یک شعاری دارد یک برنامه‌ای دارد و آن وقت هر کس که بر خلاف این شعار و برنامه بیاید و شعار و برنامه‌ای را مطرح کند او چماقدار است.»
ایشان ادامه دادند: « چنانچه در نماز جمعه گفتیم، چماقدار کسی است که مسیری غیراز مسیر مجتمع و یک جامعه انقلابی و اسلامی دارد، مثلا زمان طاغوت که قدرت داشتند و هر کسی را که مخالفشان بود به نام چماقدار می‌زدند و می‌گرفتند، مسلمان‌ها برنامه‌ای و هدفی دارند و هر کسی که بخواهد بر خلاف این برنامه و هدف و برنامه هدفی دیگر را به مردم تحمیل کند، این چماقدار و چماقداری است.»
شهید آیت‌الله مدنی همچنین گفته بودند: « امروز بعضی از‌اشخاص و گروهک‌ها هر چه دلشان می‌خواهد می‌گویند ولی باید دانست که این ملت اجازه بی‌حرمتی به مقدسات خود را نخواهد داد و محکم به دهان این‌ها خواهد کوبید. این دیگر چماقداری نیست این نهی از منکر است.»(4)
روزهایی که چماق زبان و قلم به گلوله و تفنگ تبدیل شد!
پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به دنبال تصویب عدم کفایت سیاسی وی از سوی مجلس شورای اسلامی گروهک نفاق چماق زبان و قلم را به سویی گذاشته و با اعلام قیام مسلحانه وارد فاز جدید چماقداری شد.
سرکرده این گروهک تروریستی 22 خرداد 1359 در متینگ امجدیه هشدار داده بود که چنین روزی فرا خواهد رسید، رجوی در این روز اعلام کرده بود: «قدم بعدی این چماقداری‌ها، جوخه‌های تروریستی است. وقتی چماق موثر نباشد، تروریسم رشد خواهد کرد. ما خواستار تروریسم نیستیم، اما نمی‌شود انکار کرد، تروریسم واکنش‌های اجتناب ناپذیری دارد که در آن صورت، عين لبنان، نه قدرتی برای دولت خواهد گذاشت و نه برای مجلس.»(5)
پیش‌بینی مسعود رجوی در روزهای پایانی خرداد 1360 محقق شد زمانی که بنی صدر و حامیان او از جمله گروهک نفاق به این نتیجه رسیدند که دیگر چماق قلم و زبان کارساز نیست و این گونه بود که اسلحه برداشته و یاران انقلاب را یکی پس از دیگری به شهادت رساندند، از آیت‌الله بهشتی تا رجایی و باهنر، از مدنی تا صدوقی و‌اشرفی اصفهانی، از دیالمه تا آیت...همه و همه به دست تروریست‌هایی به شهادت رسیدند که امروز در پناه غرب به زیست نباتی خود ادامه می‌دهند، غرب به تروریست‌ها برای خفه کردن فریاد استقلال و آزادی خواهی ملت‌ها نیاز دارد و از این رو است که از منافقین و داعش حمایت می‌کند.
او که فرزند روحانی و جسمانی امیرالمومنین بود
امروز سالگرد شهادت آیت‌الله مدنی است او که امام امت درباره‌اش تصریح کردند: « با شهید نمودن یك تن دیگر از ذریه رسول‌الله و اولاد روحانى و جسمانى شهید بزرگ امیرالمؤمنین(ع) سند جنایت منحرفان و منافقان به ثبت رسید. سید بزرگوار و عالم عادل عالىقدر و معلم اخلاق و معنویات، حجت‌الاسلام والمسلمین شهید عظیم‌الشان مرحوم حاج سید اسدالله مدنى رضوان‌الله علیه، همچون جد بزرگوارش در محراب عبادت به دست منافقى شقى به شهادت رسید.»
در ادامه این پیام می‌خوانیم: «اگر با به شهادت رسیدن مولاى متقیان اسلام محو و مسلمانان نابود شدند، شهادت امثال فرزند عزیزش شهید مدنى هم آرزوى منافقان را برآورده خواهد كرد. اگر خوارج سیاه‌بخت از شهادت ولى‌الله الاعظم طرفى بستند و به حكومت رسیدند، این گروهك‌هاى خائن نیز به آمال خبیث خود كه سقوط حكومت اسلام و برقرارى حكومت آمریكایى است مى‌رسند.»(6)
رحمت و رضوان الهی بر آیت‌الله مدنی که در سنگر خطبه و خطابه ماهیت حقیقی چماقداران قلم و زبان را افشا کرده و در پایان نیز به دست همین چماقداران به شهادت رسیدند.
سیدروح الله امین آبادی
پی نوشت‌ها در دفتر روزنامه موجود است