روز سه‌شنبه هفته گذشته بحران سیاسی در استرالیا با استعفای ده وزیر از کابینه این کشور آغاز شد حزب اپوزیسیون «کارگر» درخواست رای عدم اعتماد به ترنبال را با طرح اتهاماتی علیه وی در مجلس سنا مطرح کرده بود. حزب کارگر در همان زمان اعلام کرده بود نخست‌وزیر باید فورا برگزاری انتخابات زودتر از موعد را برنامه‌ریزی کند. اپوزیسیون استرالیا اعتقاد داشت از آنجایی که «ترنبال» دیگر اختیار و اعتبار لازم را ندارد، باید به وی رای عدم اعتماد داده شود.
 اعضای ارشد حزب کارگر استرالیا بارها اعلام کرده‌اند سیاست‌های ناقض دولت کنونی در مسئله انرژی، عدم اهمیت نخست‌وزیر به اساسی‌ترین مسائل کشور، عدم حمایت کافی از رهبر حزب لیبرال دموکرات در میان اعضای حزب و تسلیم وی در مقابل محافظه‌کاران از جمله دلایل برای رای عدم اعتماد عنوان شده است. با این وجود، روز سه‌شنبه ترنبال توانست با کسب ۴۸ رای در مقابل ۳۵ رای عدم اعتماد پارلمان به خود را منتفی کند و نخست‌وزیر در سمت خود ابقا گردد. اما این پایان ماجرا نبود...
تنها چند روز بعد و در روز پنج‌شنبه سه تن از وزیران کلیدی دولت و از هم‌حزبی‌های او استعفاء دادند و اعلام کردند نمی‌توانند دیگر با حضور وی در قدرت در کابینه بمانند. «منیس هورمان» وزیر مالی، «مایکل کَش» وزیرکار و «میتچ فی‌فیلد» وزیر ارتباطات دولت استرالیا روز پنج‌شنبه استعفا کردند و جایگاه رهبری حزب را بار دیگر به چالش کشیدند.
بالا گرفتن اختلافات درون حزبی «لیبرال دموکرات»‌ها در استرالیا و عدم مقبولیت «ترنبال» در میان هم حزبی‌هایش سرانجام وی را متقاعد کرد از نخست‌وزیری استعفاء دهد. «اسکات موریسون» که عضو شاخه محافظه‌کار حزب لیبرال حاکم استرالیا بوده و همچنین سابقه وزیر مهاجرت را نیز داشته در این رای‌گیری که در پشت درهای بسته برگزار شد با رای ۴۵ به ۴۰ توانست «پیتر دوتون» وزیر کشور سابق استرالیا را شکست دهد. موریسون که یک چهره مسیحی و در عین حال مناقشه برانگیز در استرالیا بوده حامی اعمال سیاست‌های مهاجرتی سفت و سخت در مرزهای این کشور است.