سایت دیپلماسی ایرانی (وابسته به صادق خرازی) در تحلیلی به قلم صادق ملکی (دیپلمات بازنشسته و اصلاح‌طلب وزارت خارجه) نوشت: در ایام و ضرورت روزهای همدلی، نالیدن از دوست دشوار و به نوعی خودزنی است. اما نگفتن و سکوت نیز شاید فرصت اندک اصلاح را به قربانگاه مصلحت ببرد. ترامپ گفته بود از برجام خارج می‌شود و شد. آقای روحانی، عملکرد دولت شما در مواجهه با این اقدام و... در این ماه‌های بحرانی چه خروجی جز افزایش نگرانی مردم و دامنه بحران داشته است. دولت شما قرار بود تبلور تدبیر و امید و مظهر عقلانیت شود نه شریک رانت.
در بن‌بست انتخاب، ما خطا کردیم. اعتراف به اشتباه تلخ است و سخت. روحانی پس از مدت‌ها غیبت و سکوت، در حالی بر پرده تصویر ظاهر شد که چیزی برای گفتن نداشت.
به نظر می‌رسد روحانی تمام شده است. در وضعیت بغرنج که حل معضلات متنوع و متعدد آن به اعجاز نیاز دارد از روحانی نه تنها نباید انتظار معجزه داشت، بلکه از روحانی به تصویر کشیده شده حتی نمی‌توان انتظار مدیریت مناسب بحران را داشت.
روحانی در واکنش به پرسش مجلس گفته است نمایندگان حق دارند از او سؤال کنند و او نیز حق دارد به مردم حقایقی را بگوید. آقای روحانی این حقایق چرا باید در گرو سؤال مجلس باشد.
می‌توان به‌کارگیری ادبیات تهدید و سکوت، تداوم ‌ گفتار‌درمانی و عدم قطعیت در تصمیم بهنگام را نشانه تمام ‌شدن روحانی دانسته و شاید نه تنها باید از او عبور کرد بلکه باید برای خداحافظی از وی آماده بود. عذرخواهی خاتمی در این چارچوب قابل تعمق است.
تکرار اشتباهات ماه‌های گذشته در زمان باقی مانده از ریاست‌جمهوری روحانی، تداوم ریاست جمهوری وی‌ را می‌تواند تهدید کند. البته تغییرات اساسی در شیوه مدیریت روحانی و تغییر چیدمان کابینه، خصوصا تیم اقتصادی شاید بتواند نقطه امید شود.
در ماه‌های اخیر عملکرد دولت وی و اخبار درج شده از میزان و وسعت سوءاستفاده‌ها و رانت‌ها، مردم را دچار عوارض ناشی از افسردگی فریب کرده است.
به نظر می‌رسد روحانی بیش از همه به مردم یک عذرخواهی با صدای بلند بدهکار است. نه روحانی و نه دولت او نتوانسته به وعده‌های انتخاباتی خود نزدیک شده و در شأن فداکاری‌های مردم ایران ظاهر شوند.
اگر جای روحانی بودم اول با خود آغاز کرده و اطرافیان مسئله‌دار در کابینه و حاشیه‌های آن را به دست عدالت سپرده و با این حرکت، امتحان صداقت می‌دادم. من اگر جای روحانی بودم بابت تاخیر در برخورد با صندوق‌های غیرمجاز، تاراج ارز، سقوط ریال، عدم آمادگی در مواجه شدن با تحریم و... از مرد عذرخواهی می‌کردم.
و اما چون من جای او نیستم به نوبه خود از مردمی که تحت تاثیر یادداشت‌ها و مصاحبه‌هایم به او رای دادند، عذرخواهی می‌کنم. هر چند همچنان بر این باور هستم که در آن شرایط راهی جز رای به روحانی نبود.