امام صادق(ع) در روایت مبسوطی حقیقت و حدود روزه را بدین شکل بیان می‌فرمایند: «...باید در برابر خداوند در آشکار و نهان، همان‌گونه که حقش هست، خاشع باشی و جانت را در روزه‌داریت به پیشگاه خداوند تقدیم بداری و دلت را برای او از هر چیز فارغ کرده و خود را بر آنچه خداوند فرمان داده و به انجام آن فراخوانده بگماری. پس چون این اعمال را به طور کامل انجام دهی، حقیقت روزه را برای خداوند بجا آورده‌ای و آنچه را که خداوند به آن امر فرموده بنا کرده‌ای، اما اگر از این اعمال که برایت بیان داشتم بکاهی، به همان مقدار از فضل و ثواب روزه‌ات کاسته خواهد شد. به راستی روزه، تنها دست کشیدن از طعام و آشامیدنی نیست، بلکه خداوند آن را مانعی در برابر رفتار و گفتاری که روزه را باطل می‌کند قرار داده است. چه کم‌اند روزه‌داران (واقعی) و چه بسیارند کسانی که (فقط) گرسنگی می‌کشند.» (1)
___________________
1- وسائل‌الشیعه، ج10، ص 166