رهبر معظم انقلاب تقریباً همه سران طوایف استان را می‌شناختند، مولوی‌ها را تقریباً عمومشان را می‌شناختند. وقتی با من صحبت می‌کردند از آنها سراغ می‌گرفتند. چیزی که برای من اهمیت داشت و آیت‌الله خامنه‌ای هم بر آن تأکید داشت، حمایت از مولوی‌ها بود. مولوی‌ها هم به ایشان بسیار علاقه‌مند بودند و وقتی آقا به منطقه می‌آمد، با یک علاقه و رغبتی به ملاقات می‌آمدند و اگر درددل و شکایاتی نسبت به مسائل داشتند به ایشان می‌گفتند. علاوه بر این، آقا چون نسبت به مسائل استان اشراف داشتند، معمولاً توصیه‌هایی می‌کردند که برای بهبود وضعیت استانی واقعاً کاربردی و عملیاتی بود.
در دوره‌ای که من استاندار بودم. مرحوم شهید رجایی با هیئت وزیران به استان سفر کردند، فکر می‌کنم اردیبهشت سال 60 بود، آن زمان شهید رجایی هر ماه جلسه هیئت‌ وزیران را در یکی از استان‌ها برگزار می‌کرد. به خاطر دارم اولین صحبت شهید رجایی با من این بود که وقتی می‌خواستم به این استان بیایم، آقای خامنه‌ای به من توصیه‌هایی کرد که آنجا به این مسائل توجه کنم. یک استعدادها و پتانسیل‌هایی در سیستان و بلوچستان موجود بود که حتی خود من به عنوان استاندار از بعضی از آنها خبر نداشتم. آقای رجایی گفت که آقای خامنه‌ای به من گفتند مثلاً در فلان شهر استان خربزه خیلی خوب می‌روید و من بعدها متوجه شدم که درست می‌گوید. یا مثلاً گفته بودند در آنجا بزهایی هست که این بزها، خیلی پروار می‌شود و می‌تواند برای توسعه دامداری مفید باشد.
چند مطلب دیگر هم آقای رجایی از قول آقای خامنه‌ای گفت که در مورد ویژگی‌های طبیعی استان بود و واقعاً‌ برای من جالب بود.
آیت‌الله خامنه‌ای علاوه بر اینکه به ریزترین مسائل آن منطقه اشراف داشتند، درعین حال، به مسائل اجتماعی و مردم‌شناسی منطقه هم واقف بودند؛ راجع به روابط سیستانی‌ها و بلوچ‌ها، راجع به اینکه شاه اینها را جمع کرد اینجا، برای اینکه مقابل هم بایستند تا او بتواند حکومت کند. ایشان می‌فرمودند ما دنبال این حرف‌ها نیستیم که اختلاف بیندازیم و حکومت کنیم، بنابراین باید مراقبت کنیم، باید هم مراقب سیستانی‌ها باشیم و هم مراقب بلوچ‌ها. ایشان به من توصیه می‌کردند که باید هر دو گروه را حمایت کنید که البته کار سختی هم بود.
(دکتر منوچهر محمدی- استاندار وقت سیستان‌وبلوچستان- به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای)