تکلیف!(گفت و شنود)
گفت: اظهارات آقای صدیقی امام جمعه موقت تهران که عوامل اصلی آشوب‌های اخیر را «آشغال» نامیده بود، باعث عصبانیت بعضی‌ها شده است!
گفتم: خوب حق دارند عصبانی شوند! چون این جرثومه‌های پلیدی هزاران مرتبه کثیف‌تر و خبیث‌تر از آشغال هستند.
گفت: ای عوام! بعضی‌ها عصبانی شده‌اند که چرا به آنها اهانت شده است!!
گفتم: کسانی که انسان‌های بی‌گناه را کشته‌اند، به اسلام و قرآن اهانت کرده‌اند، حسینیه‌ها را به آتش کشیده‌اند، پرچم کشور را آتش زده‌اند، مرقد مطهر اولیاءالله و امامزاده‌ها را ویران کرده‌اند، اموال عمومی را تخریب کرده‌اند و... اگر هزاران مرتبه پلید‌تر از آشغال نیستند پس چه هستند؟!
گفت: کسانی به آقای صدیقی اعتراض کرده‌اند که منتقدان خود را، «بی‌سواد، بی‌شناسنامه، مزدور، جیب‌بر، لات، خرابکار، عقب‌مانده و...» می‌نامیدند و آنها را به جهنم حواله می‌دادند!
گفتم: از این گذشته، آقای صدیقی حساب فریب‌خورده‌ها را از آشوبگران جدا کرده بود، در حالی که ناکارآمدی دولت در ایجاد اشتغال و تامین معیشت و مسکن و گرانی و رکود و مشکلات دیگری از این دست عامل نارضایتی و فریب خوردن آنها بود.
گفت: با این حساب دولت باید از آقای صدیقی خیلی هم ممنون باشد که عامل سوء‌استفاده از این نارضایتی‌ها را آشغال نامیده و صف آنان را از صف فریب‌خوردگان جدا کرده است. نه اینکه گناه کم‌کاری خود را با حمله بی‌اساس به آقای صدیقی رفع و رجوع کند!
گفتم: دانش‌آموزی از آموزگار خود پرسید؛ آیا شما مرا به خاطر کاری که نکرده‌ام تنبیه می‌کنید؟! آموزگار گفت، نه جانم و هیچ‌کس را به خاطر کاری که نکرده تنبیه نمی‌کنند. چرا این سؤال را می‌پرسی؟ و دانش‌آموز گفت؛ آقا اجازه؟ چون من تکلیفم را انجام نداده‌ام!!