با استمداد از رهبر انقلاب مطرح شد
ابراز نگرانی اساتید حوزه از برخی ناهنجاری‌های فرهنگی، اقتصادی و سیاست خارجی
جمعی از اساتید و مدیران مدارس علمیه قم در نامه‌ای خطاب به رهبر انقلاب عنوان کردند: از هر سستی و کندی در این مسیر نگرانیم و بر این باوریم که با استقامت بر ارزش‌های انقلاب، تقویت ساخت درونی کشور و تاکید بر اقتصاد مقاومتی می‌توان مشکلات را پشت سر گذاشت.
در این نامه با اشاره به تاثیرات داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی انقلاب اسلامی آمده است؛
«انقلاب اسلامی ایران که با منطق اسلام و دغدغه دین خدا در زمین باور‌ها و تعهدات جامعه مسلمانان جوانه زد و به لطف الهی در برابر انواع فتنه‌های داخلی و بدخواهی‌های متنوع دشمنان منطقه‌ای و بین‌المللی ایستاد، امروز پس از گذشت سی و پنج سال، همچنان بر شعارهای اصلی و حیات‌بخش خود پایدار است و با فراگیر شدن امواج آن در میان سایر ملت‌‌ها و ظهور بیداری گسترده اسلامی به آینده‌ای امیدبخش می‌نگرد و در آستانه تشکیل تمدن نوین اسلامی قرار دارد.
ما به لطف تعلیمات امام خمینی و رهنمودهای حضرت‌عالی که هر دو از معلمان دلسوز توحید گسترده و کاربردی اسلامی برای جامعه ما بوده‌اید، صاحب نگاهی متفاوت به ضرورت‌های زندگی اسلامی خویش گشته‌ایم. از این رو با اجازه از محضر پرفیضتان و پس از مروری بر این برداشت‌‌ها و باور‌ها به طرح مواردی از مسائل روز می‌پردازیم.»
در ادامه این نامه تاکید شده است؛ «تردید نداشته و نداریم که حرکت ما به سمت این تمدن نوین از دل تقابل‌‌ها و ناخشنودی‌های دشمنان خدا می‌گذرد. آمریکا که در مدرسه امام امت «طاغوت و شیطان بزرگ» خوانده می‌شود، پرکارتر از دیگر دولت‌های سلطه‌گر با تمام توان و امکان خود، به دشمنی با ما و هر ملت آزادی‌خواهی پرداخت، ولی حاصل تمام این دشمنی‌‌ها نفرت رو به رشد و بی‌سابقه بین‌المللی، فرسودگی شعارهای پرطمطراق چندین ساله افول قدرت و ضعف بنیه‌های درونی اوست. ما از تقابلی که در این چند دهه با مستکبران خون‌ریز عالم داشته‌ایم نزد خود مردم دنیا و خدای عالم پشیمان نیستیم و به همین جهت نیازی به تجدید نظر در دیپلماسی جهانی خویش نمی‌بینیم. در هیچ جای قرآن دوستی دشمنان خدا با امت خداجو وعده داده نشده است، بلکه پروردگار متعال همواره مومنان را از اندیشه دوستی با کفار برحذر داشته و هر گامی در دوستی با ایشان را با گسستن از اهل ایمان مساوی دانسته است.»
نویسندگان در ادامه با اشاره به برخی تحلیل‌‌ها و نظرات درباره روند انقلاب اسلامی و مبارزه با استکبار، در نامه خود آورده‌اند؛
«همواره پیش و پس از انقلاب افرادی بوده‌اند که درافتادن با زورگویان را ممکن یا مفید نمی‌شمردند و به واسطه تحلیل‌های به ظاهر عمیق و عالمانه از نظامات بین‌المللی و جایگاه ابرقدرت‌ها، دوام آوردن بدون آمریکا را ممکن نمی‌دیدند، چه رسد به اینکه این کشور کوچک و حکومت نوپا بنای مخالفت با دشمنی با آمریکا بگذارد. همه این‌ها در حالی بود که این ملت به رهنمود امام عزیزمان چنین کرد و پیروز شد. در نگاه اینان امام شخصیتی افراطی به نظر می‌رسید که گرفتار دسته‌ای شعارهای حماسی بود و واقعیات را نمی‌دید و به عواقب کار نمی‌اندیشید.
دل‌هایی تا این پایه سست و نگاه‌هایی تا این اندازه کوتاه اگر نتوانست به نام عقلانیت سیاسی و یا شعار «ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکه» تسلیم را به باور ملی تبدیل کند، لاجرم صلح را با الهام از صلح حدیبیه پیشنهاد خواهد کرد، اما در زمانی که ملت و کشور انقلابی ما صدایش در دنیا شنیده شده، ساخت درونی آن محکم‌تر شده، قدرت و جربزه ایستادگی در برابر نظام سلطه را به اثبات رسانده، از عمقی استراتژیک در منطقه برخوردار گشته، در اثر ایستادگی به جوشش درونی افتاده و دانش، فناوری و اقتصادی درون‌زا را تجربه کرده، تن دادن به مطالبات نظام سلطه شباهتی به صلح حدیبیه که یک فتح مبین بود، ندارد.
اکنون همه کارگزاران عزیز این نهضت موظف هستند پس از برخورداری از دلی مومن و اندیشه‌ای انقلابی، توده مومنان را برای تحمل دشواری‌های این حرکت انقلابی مهیا کنند و با تدابیر درست راه‌های کم هزینه‌ای برای تحقق این رسالت تاریخی و حیات فخر آفرین بیابند.»
در ادامه این نامه درباره موضوع فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی آمده است؛ «چندی است که موضوع انرژی هسته‌ای، به بهانه جدید نظام سلطه برای درافتادن با نهضت و نظام اسلامی، بدل شده است. دولت محترم یازدهم در برابر این زورگویی‌‌ها دست به تدبیر جدیدی زد و گفت‌وگو‌ها را به توافقنامه ژنو ختم نمود. ما به دلسوزی کارگزاران اسلامی اعتقاد داریم، ولی مانند حضرت‌عالی به مذاکره خوش‌بین نیستیم و عهدشکنی مکرر آمریکا را نشانی بر این بی‌اعتمادی می‌دانیم و از آنجا که توافقنامه ژنو را رخدادی ملی و بسته به محتوای آن سرنوشت‌ساز می‌بینیم، چند نگرانی بر آمده از آن را با شما در میان می‌گذاریم. امیدواریم این مطالبه محترمانه و دلسوزانه که از بن‌مایه علمی و عقبه کارشناسی برخوردار است مایه رنجش خدمتگزاران ملت نگردد.»
نویسندگان در نقد توافق هسته‌ای آورده‌اند؛ «اینکه در توافقنامه رفع تحریم‌‌ها را تا مدتی نامعلوم ولی طولانی به عقب انداخته‌ایم، اینکه مطابق این توافق خود را تا انتهای گام اول از عده برگه‌های برنده محروم ساخته‌ایم، اینکه در این توافقنامه تاریخی هیچ تصریحی بر حق هسته‌ای خویش نکرده‌ایم، اینکه با پذیرش عبارت‌های مبهم راه توافق را به ضرر خویش و به نفع دشمنی که سلاح تحریم به دست گرفته متزلزل کرده‌ایم، اینکه در انتهای گام نهایی تنها تعلیق بخشی از تحریم‌‌ها که تحریم‌های هسته‌ای است وعده داده شده، اینکه حقوق مطلق پذیرفته در معاهده ان.پی.تی را محدود کرده‌ایم، اینکه در این توافقنامه بازرسی‌های فراتر از معمول و ارائه اطلاعات وسیع راهبردی را پذیرفته‌ایم، اینکه شرایطی پدید آورده‌ایم که به دشمنان اجازه طرح مسائلی چون توان موشکی کشور، پشتیبانی از حزب‌الله لبنان، اتهام نقض حقوق‌بشر، موضع‌گیری در جنگ سوریه، رسمیت یافتن دولت اسرائیل و ... را داده‌ایم و مشاهده تفاوت برداشت مسئولان دولتی و طرف مقابل از محتوای توافقنامه، این‌ها اموری نیستند که بتوانیم تنها در حد یک نگرانی گذرا با آن برخورد کنیم. از طرفی نیز علیرغم ادعای گشایش در عرصه دیپلماسی با اهانت‌‌ها و تهدیدهای مکرر آمریکا به حمله نظامی و مخالفت صریح آنان با حضور ایران در اجلاس ژنو 2 روبه‌رو شدیم.»
این نامه با اشاره به برخی از اقدامات دولت در زمینه سیاست خارجی، تاکید می‌کند؛ «در کنار این‌ها دیدارهای وزیر خارجه ایران با همتای آمریکایی خود، گفت‌وگوی تلفنی رئیس جمهور محترم با رئیس جمهور جنایتکار آمریکا و اینکه قبل از جلسه مهم مذاکرات خزانه کشور را خالی اعلام کنیم، پس از تهدید به روی میز بودن گزینه نظامی بگوییم آمریکا با یک بمب می‌تواند توان تسلیحاتی ما را به کلی نابود کند، آنگاه که دشمنان از تلقی موثر افتادن تحریم‌‌ها شادمانی می‌کردند، با ایجاد صف‌های طولانی تصویر یک کشور قحطی‌زده را به نمایش در‌آوریم. یا مکررا کشور را در معرض انواع بحران‌‌ها معرفی نماییم، نشان از تعجیل در تحلیل تصمیم دارد که بر نگرانی‌‌ها می‌افزاید و موجب شده که مراجع عظام تقلید (دامت برکاتهم) و بزرگان حوزه درباره حساسیت‌های این توافقات و ظرافت‌های آن تذکراتی به دولتیان بدهند.
بی تردید با مشاهده نشاط و شادمانی دشمنان از حصول این توافق، و برخوردهای تحقیر آمیز مکرر آنان پس از آن، بنا به رهنمود امام راحل که خوشحالی دشمن را نشان از نقصان رفتارمان معرفی می‌کرد، این نگرانی‌‌ها عمق بیشتری می‌گیرد. البته نگرانی بالاتر این است که بینش بلند و باور نیرومند استکبارستیزی و تقابل بی‌پایان با امداد الهی که از جلوه‌های توحید مبسوط اسلامی است به مرزهای فراموشی نزدیک شود.»
همچنین در این نامه درباره موضوع فرهنگ به عنوان یکی از دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب آمده است؛ «از سوی دیگر این انقلاب از اساس انقلابی فرهنگی بوده و دست‌یابی به تمدن نوین اسلامی از رهگذر پایداری بر این فرهنگ و تقویت آن می‌گذرد. اما رویکرد‌ها و رویدادهای اخیر عرصه فرهنگ با آهنگ حرکت امتی که آرمان تمدن‌سازی در سر دارد همساز نیست.
زیر سوال بردن اساسی‌ترین باورهای دینی در نشریات، بازگشت عناصر معلوم‌الحال به عرصه فرهنگ، تجلیل از افرادی که هیچ‌گونه سنخیتی با مبانی ارزشی انقلاب ندارند و زمینه‌سازی برای فعالیت آنها و تغییرات گسترده در وزارت علوم که موجب عکس‌العمل مراجع عظام تقلید و بزرگان حوزه شده است، بر این نگرانی‌‌ها می‌افزاید. آنچه همواره حضرت عالی از نخبگان خواسته‌اید درک شرایط ویژه تاریخی و نگاه به افق روشن تشکیل تمدن اسلامی است ما نیز از هر سستی و کندی در این مسیر نگرانیم و بر این باوریم که با استقامت بر ارزش‌های انقلاب، تقویت ساخت درونی کشور و تاکید بر اقتصاد مقاومتی می‌توان مسائل و مشکلات سنگین را پشت سر گذاشت. از این رو آماده‌ایم بر اساس رهنمودهای شما با گام‌های استوار سهم خود را در این مقطع خاص از تاریخ اسلام ایفا نماییم.»
اسامی امضاکنندگان این نامه به شرح زیر است:
محمود عبداللهی عضو جامعه مدرسین، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه
غلامرضا فیاضی: عضو جامعه مدرسین، رئیس هیئت مدیره مجمع عالی حکمت اسلامی، مدیر مرکز آموزش تخصصی فلسفه اسلامی، مدرس خارج فلسفه
سید مصطفی موسوی اصفهانی: عضو جامعه مدرسین و مدرس مطرح عالی حوزه
محمد باقر تحریری: استاد اخلاق و مدرس خارج اصول، فلسفه و تفسیر
حسن رمضانی خراسانی: مدرس خارج فلسفه و عرفان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
سید محمدمهدی میرباقری: مدرس خارج فقه و اصول و مدیر فرهنگستان علوم اسلامی
سید صمصام‌الدین قوامی: مدرس خارج فقه و اصول، مدیر بنیاد فقهی مدیریت اسلامی
سید عبدالله پناهنده: استاد اخلاق و مدرس خارج فقه و اصول
سید رحیم توکل: استاد اخلاق و مدرس خارج فقه و اصول
محمد عمومی: مدرس خارج فقه و اصول، مدیر مدرسه عالی فقه و اخلاق دارالمهدی
حسن جعفرزاده: مدرس خارج فقه و اصول، مدیر مرکز جامع علوم اسلامی
محمد محمدی قائینی: مدرس خارج فقه و اصول
محمدحسن قمی: مدرس خارج فقه و اصول
محمدعلی حیدری: مدرس خارج فقه و اصول
محمدرضا عابدینی: مدرس سطوح عالی حوزه
مسعود عالی: مدرس عالی حوزه و عضو هیئت امنای مرکز جامعه علوم اسلامی
علی امینی‌نژاد: مدرس سطوح عالی حوزه و پژوهشگر مرکز تحقیقات فقهی قوه قضائیه
محمدرضا فلاح شیروانی: مدرس سطوح عالی حوزه، مدیر موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی
محمدباقر ادیبی لاریجانی: مدرس سطوح عالی حوزه
رضا اسلامی: مدرس سطوح عالی حوزه و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
محمد عالم‌زاده نوری: مدرس سطوح عالی حوزه و مدیر گروه اخلاق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
عزیزالله مهریزی: مدرس سطوح عالی حوزه
علی‌اکبر صبرآمیز: مدرس سطح عالی حوزه
یدالله لونی: مدرس سطوح عالی حوزه
سید مهدی هاشمیان: مدرس سطوح عالی حوزه
احمد فربهی: مدرس سطوح عالی حوزه
عباسعلی آزاد: مدرس سطوح عالی حوزه
محمد وحیدی: مدرس سطوح عالی حوزه
سعید صلح‌میرزایی: مدرس سطوح عالی حوزه
حسین بهادر: مدرس سطوح عالی حوزه
امیر رحمانی: مدرس سطوح عالی حوزه
محمدتقی اکبرنژاد: مدرس سطوح عالی حوزه
محمدجواد عابدی عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
دکتر عباسعلی شاملی: عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی(ص)، مدرس سطوح عالی حوزه، عضو شورای علمی گفتمان شیعه و کاتولیک و عضو شورای علمی دفتر یونیسف در تهران
دکتر احمد رهدار: عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی(ره)، مدیر موسسه مطالعات و تحقیقات فتوح اندیشه
دکتر سید حسین میرمعزی: عضو هیئت علمی و معاون آموزشی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عضو هیئت موسس انجمن اقتصاد حوزه علمیه و عضو انجمن اقتصاد اسلامی ایران
دکتر حمیدرضا شاکرین: عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
دکتر سید سجاد ایزدهی: عضو هیئت علمی و مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
دکتر علی‌اصغر هادوی‌نیا: عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
دکتر احمدعلی یوسفی: عضو هیئت علمی و مدیر گروه اقتصاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و رئیس انجمن اقتصادت حوزه علمیه
دکتر رمضان علی‌تبار: عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
دکتر سید محمدحسین جواهری: عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
محمود احمدی‌میانجی: عضو هیئت علمی جامعه‌ًْالمصطفی(ص)، مدرس سطوح عالی حوزه و عضو هیئت مدیره انجمن علمی حدیث حوزه علمیه
مهدی رستم‌نژاد: عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) و مدرس سطوح عالی حوزه
دکتر محمود نمازی: عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
حسین مظفری: عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) و مدرس سطوح عالی حوزه
ذبیح‌الله نعیمیان: عضو هیئت علمی پژوهشگاه تقریب مذاهب
دکتر نصرالله آقاجانی: عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع)، مدرس مرکز تخصصی حوزه
دکتر حسن غفاری‌فر: مدیر گروه تبلیغ موسسه آموزش عالی امام رضا(ع) مدرس مراکز تخصصی حوزه
حسن حاجی‌حسینی: محقق و مدرس مراکز تخصصی حوزه
حمید ملکی: مدیر مرکز تخصصی تفسیر قرآن کریم حوزه علمیه قم و مدیر مدرسه علمیه معصومیه(س)
سید محمد واحدی: مدیر مدرسه علمیه حقانی و مدرس سطوح عالی حوزه
عبدالجلیل محمودی: مدیر مدرسه علمیه خاتم‌الانبیاء(ص)،
مهدی اقبالی: مدیر مدرسه علمیه علوی
ابراهیم شفیعی: مدیر مدرسه علمیه رشد
اسماعیل پوروهاب: مدیر مدرسه علمیه صدوقی (فاز 4)
سید محمدصادق حجازی: مدیر مدرسه علمیه امام باقر(ع)