بر اساس آموزه‌های قرآن، دشمنان تا زمانی که تغییر گفتمانی در مسلمانان انجام نگیرد، دست از دشمنی بر نمی‌دارند.
دشمن بر آن است تا ببیند مومنان تا چه اندازه پایبند به اصول خودشان هستند. آنان اگر استقامت و صبر را در مومنان بیابند هرگز طمع نمی‌کنند، اما اگر کمی ملاحظات سیاسی و مصحلت اندیشی را در آنان ببینند، از همانجا امید در دلشان جوانه زده و زنده می‌شود و برنامه‌ریزی برای نفوذ را انجام می‌دهند.
قرآن در آیه 20 سوره کهف به مومنان هشدار می‌دهد تا استقامت ورزند و دست از اصول خود برندارند وگرنه باید منتظر پیامدهای عقب‌نشینی خود از اصول باشند. چنانکه می‌فرماید: إِنَّهُمْ إِن یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ أَوْ یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا؛ اگر آنان بر شما دست یابند، سنگسارتان مى‏کنند یا شما را به کیش خود بازمى‏گردانند و در آن صورت هرگز روى رستگارى نخواهید دید.
این عقب‌نشینی‌ها هرگز دشمنان را سیر نمی‌کند بلکه طمعشان را افزایش می‌دهد تا جایی که دیگر نه گفتمان اسلامی می‌ماند و نه نام و نشانی از مسلمان و مسلمانی. خداوند می‌فرماید: یهودیان و مسیحیان از تو خشنود نمی‌شوند مگر اینکه به آئینشان گردن نهی. بگو: هدایت، هدایتی است که از جانب خدا باشد. اگر از آن پس که خدا تورا آگاه کرده است از خواسته آنها پیروی کنی، هیچ یاور و مددکاری از جانب او نخواهی داشت. (بقره، آیه 120)
از این آیه دانسته می‌شود که اگر مومنان دست از اصول بردارند حمایت الهی را نیز از دست می‌دهند و خداوند نگاه ولایتی و نصرتی خود را از این مردمان بر می‌دارد.