منیژه آرمین در گفت‌وگو با ایسنا افزود: در این موضوع که به طور کلی فروش و راه‌یابی آثار هنری به این حراجی‌ها توسط باندهای مخصوص و از طریق باندبازی است‌، شکی نیست. این باندبازی‌ها بسیار پیچیده است و ابعاد مختلف ایدئولوژیکی و اقتصادی دارد‌. البته   این موضوع مختص ایران نیست. باندهای مافیایی در همه جای دنیا حضور دارند و بخشی از خرید و فروش‌ها را به دست می‌گیرند.
 این نقاش پیشکسوت درباره‌ تاثیری که حراجی‌های خارجی می‌توانند بر آثار هنری ایرانی بگذارند، اظهار کرد: متاسفانه تاثیر سلیقه‌ی خارجی‌ها بر هنرایرانی وجود دارد. ضمن اینکه واسطه‌ها هم به خوبی می‌دانند که داوران چه سلیقه‌ای دارند و هنرمندان را به آن سمت سوق داده و آن‌ها را از خلاقیت دور می‌کنند. البته این موضوع فقط مختص کریستی نیست بلکه بینال‌ها و جشنواره‌ها هم همین تاثیر را ممکن است در هنرهای تجسمی بگذارند.
او افزود: بعضی هنرمندان نبض داوری را می‌دانند و آثار خود را مطابق با آن تهیه می‌کنند و در نتیجه‌ چنین امری هنرمند از خلاقیت هنری خود دور می‌شود. گاهی کسانی که به کریستی راه پیدا می‌کنند، دچار انحراف و ناهنجاری می‌شوند و به جای اینکه باعث رشد هنر شوند مانع آن می‌شوند. گاهی می‌بینیم که از یک چهره نام آور چندین کار تکراری تهیه و عرضه می‌شود در حالی که آن هنرمند، پیش‌تر چنین نبوده ولی به خاطر مواجهه‌ی جهانی با کارهایش و به خاطر فروش آن‌ها، آثار یک شکل تولید می‌کند.