سید کمال الدین حسینی

نمایش «سرزمین یخی نارنیا» برگرفته از فیلم سه گانه «نارنیا» است که در تالار محراب به روی صحنه رفته است. این نمایش توسط غزال حسینی نوشته وکار شده و سید علی تدین صدوقی آن را دراماتورژی کرده است. همچنین تهیه‌کنندگی این نمایش برعهده فرید رضاپور است. فیلم «نارنیا» برای قشر کودک و نوجوان والبته با نگرش آخرالزمانی صهیونیستی در هالیوود ساخته شده است. فیلمی که در آن چهار نوجوان از طریق یک کمد پا به سرزمینی ناشناخته و اساطیری می‌گذارند. در آن سرزمین شیری به نام اصلان با ملکه یخی که نماد شیطان و بدی است در نبرد است. می‌دانیم که شیر در فرهنگ دینی و اعتقادی و مذهبی مسیحیت نماد حضرت مسیح(ع) است. در واقع جنگ آخرالزمانی یا همان آرماگدون به زعم و رویکرد صهیونیست‌ها در این فیلم اتفاق می‌افتد و در نهایت اصلان که نام همان شیر است به همراه قشر نوجوان و نسل امروز آمریکا در این جنگ به پیروزی می‌رسند. و البته دشمنانشان نیز همیشه نماد و تبلوری از کشورها و مردم مسلمان هستند. در واقع فیلم‌های آخرالزمانی هالیوود زمینه ساز جنگ صلیبی دوباره هستند. جالب آنکه این سه‌گانه را صدا و سیما بارها پخش کرده، بدون آنکه بداند چه فیلمی و با چه رویکرد وچه مفاهیم و زیر متنی را دارد پخش می‌کند!
در این برهه حساس که ما آماج تهاجم فرهنگی، فکری، هنری و... از سوی دشمنان قرار گرفته ایم گروه نمایش نارنیا این حساسیت را به درستی درک کرده و این فیلم را برای اولین بار در آسیا بصورت تئاتر کار کرده است. با این تفاوت که رویکرد ایرانی- اسلامی و تفکر شیعی را بجای رویکرد و تفکر مسیحی و صهیونیستی جایگزین کرده و جنگ و نبرد آخر الزمانی را آن گونه که در تفکر شیعی و ایرانی اسلامی است مطرح کرده است. یعنی آخرالزمان با حضرت امام زمان(عج) است که شکل می‌گیرد وحضرت مسیح(ع) نیز در رکاب ایشان هستند. این نمایش که با پروداکشن قابل قبول و طراحی لباس و دکوری در خور به روی صحنه رفته توجه مخاطبان کودک و نوجوان و جوان و بزرگسال را بخود جلب کرده و با استقبال آنان روبرو شده است. اما متاسفانه از سوی مسئولین که مدعی مقابله با تهاجم فرهنگی هستند نه تنها دیده نشده بلکه هیچ‌گونه حمایت مادی ومعنوی هم از این نمایش صورت نپذیرفته است.
این درحالی است که در این مورد ویژه یعنی مقابله با ناتوی فرهنگی وهنری واعتقادی موظف هستند تا جایی که می‌توانند کمک‌های مادی و معنوی و حمایت‌های لازم را انجام دهند. اما دریغ از یک کمک معنوی حالا کمک‌ها و حمایت‌های مادی بماند. اصلا ریاست محترم مرکز هنرهای نمایشی و معاونت محترم هنری و وزیر محترم فرهنگ وارشاد از به صحنه رفتن این نمایش با این حجم بازیگر و طراحی لباس و دکور و.... خبر دارند؟ چرا از این نمایش حمایت نمی‌شود و امکاناتی را برای بیشتر اجرا شدن آن در تماشاخانه‌ها و تالارهای مختلف و حرفه‌ای مانند تئاتر شهر و حتی شهرستانها در اختیارش نمی‌گذارند؟ حتما باید بازیگران چهره‌ای در نمایش باشند تا فرضا درتالار وحدت یا تئاتر شهر و... بتوان آنرا اجرا کرد. نمایش نارنیا با سرمایه شخصی و برای مقابله با تهاجم فرهنگی در خصوص آخرالزمان ساخته شده است. این نمایش گروهی جوان را گرد هم آورده که همگی با عشق و با جان و دل نمایش را اجرا می‌کنند. نمایشی که تولید آن حدود یکسال طول کشیده. چرا باید یک فرد و یک گروه بدون حمایت‌های دولتی در برابر تهاجم فرهنگی به تنهایی بایستند؟ پس مسئولین چکاره‌اند؟ در نهایت این نمایش هم جزو بیلان کاری همین مسئولین حساب می‌شود.
ای کاش وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی کمی هم وقت می‌گذاشتند و به دیدن این نمایش می‌رفتند تا ببینند که هنرمندان جوان تئاتر چگونه در راستای اهداف نظام وفرمایشات رهبر معظم انقلاب گام بر می‌دارند.
اما نمایش در بخش طراحی و دوخت لباس، طراحی صحنه و ساخت دکور بسیار خوب وحرفه‌ای عمل کرده. بازی‌ها و شخصیت‌پردازی‌ها نیز تا حدودی بی‌نقص است. بازیگران روان و باورپذیر بازی می‌کنند. علی رغم اینکه همه آنها دانشجو یا هنر جویان رشته‌های هنری هستند و این تقریبا جزو اولین کارهای حرفه‌ای‌شان است.
هرچند که دربخش بیان باید بهتر عمل می‌کردند. بیان یکی دو بازیگر در جاهایی جیغ است و گاهی صدایشان پایین می‌آید. ریتم نمایش هم نسبتا
خوب است.
مفاهیم متن و زیر متن که راجع به آن صحبت شد بخوبی و به درستی پرداخت شده و به صحنه آورده شده‌اند. موسیقی هم به درستی انتخاب و ساخته شده است که تاثیر خودش را دارد. اما نیازی نیست که در همه صحنه‌ها موسیقی داشته باشیم. چنانچه می‌خواهیم استفاده کنیم باید سوار بر دیالوگ‌ها نباشد.
به ویژه در مورد تقابل با تفکر آخرالزمانی که در فیلم نارنیا مطرح می‌شود و توسط آن می‌خواهند قشر نوجوان و جوان ما را به نفع اهداف خودشان مغزشویی کنند. کارگردانی و دراماتورژی هم با هوشمندی صورت گرفته است.