به یاد شهید «سید محمد پورطباطبایی»
شاگرد ممتاز مکتب ایثار و شهادت

سال 1345 آن زمان که خاک تیره، دستان طلایی خزان برگ‌ریز را در خود داشت؛ تولد یافت. کودکی از صلب پیامبر خاتم(ص) پا به عرصه حیات نهاده بود و چه نامی زیباتر از «محمد»؟! گویی از رهگذر همین نور سبز تشیع که بر جبین بلندش می‌تابید، به عشق و عبودیت سلام گفت و به دیار عارفان دلسوخته قدم نهاد.
سر بر زانوی توحید در کنج احساس و ایمان گذارده بود و چیزی به جز معبود نمی‌دید. خلق و خویی چون جد بزرگوارش داشت که همگان را می‌نواخت و پیوسته تبسم بر لب داشت. به گاه آموختن به مکتب علم‌آموزان درآمد و مکتب، شاگرد ممتاز دیگری به خود دید.
تا پایان دوره راهنمایی در بین دانش‌آموزان بود اما نبض دلش به شوق مبارزه می‌تپید چرا که زمان انقلاب بود و فعالیت بیداردلان.
پس از پیروزی انقلاب، با پشت سر نهادن دوره آموزشی در «پادگان غدیر»، به خیل حماسه‌سازان مقاومت «آبادان» پیوست. یک سال و اندی در عملیات‌های مختلف شرکت کرد.
در عملیات «خیبر» زخمدار شد و پس از آنکه پنج روز به پابوس «حضرت معصومه(س)» در «قم» به بیمارستان رفت، ‌عزم بازگشت نمود. 15 ماه از پیوستنش به خیل عاشقان می‌گذشت و سه ماه از زمانی که پاسدار حق و حقیقت شده بود.
داوطلبانه مسئولیت‌های مختلفی چون سنگرسازی، همنوا شدن با افراد تدارکات برای اعزام نیروها به عملیات‌ها و... را انجام می‌داد. سرانجام سال 1362، در دستان سیاه دشمن اسیر شد و در طول اسارت، غریبانه به شهادت رسید.
شهید «سید محمد پورطباطبایی»، سال 1345 در خوراسگان متولد شد و در 1362/2/2 در عملیات بیت‌المقدس به شهادت رسید.