سیدحمید میرمعینی در گفت‌وگو با الف، با بیان اینکه «رشد اقتصادی اعلامی دولت، نمود عینی و ملموس در جامعه ندارد» افزود: به نظر می‌رسد صنایع کوچک و متوسط کشور عمدتا دارای مشکل نقدینگی و سرمایه در گردش هستند و یا مشکل تقاضا دارند که محصولاتشان فروش نمی‌رود و با کاهش تقاضا روبرو هستند.
وی با بیان اینکه بخش پولی و نظام بانکی کشور دارای مشکلات انجماد گردش پول است، گفت: تقریبا نسبت گردش پول در بانک‌ها کاهش پیدا کرده که دلیل آن رکود حاکم بر اقتصاد است؛ از طرفی هم بازار سرمایه حال و روز بدی دارد و حجم معاملات آن به شدت کاهش پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه «رشد اقتصادی اعلامی دولت به دلیل افزایش فروش نفت بوده و نه بهره‌وری افزایش پیدا کرده و نه اشتغال جدید ایجاد شده»، اضافه کرد: معمولا رشد اقتصادی نسبت به سال یا دوره گذشته محاسبه می‌شود و اشتغال‌زایی مهم‌ترین برون داد آن است که این اشتغال‌زایی در اقتصاد صورت نگرفته است.
وی اظهار داشت: بخش صنعت ساخت و ساز که عمدتا محرک رشد اقتصاد ایران بوده و یا خدمات، بانکداری، بازار پولی و سرمایه رشد را نداشتند، اما تولید و فروش نفت از حدود یک میلیون بشکه به بیش از 2 میلیون و 800 هزار بشکه در روز رسیده است.
میرمعینی افزود: نباید انتظار داشت که در سال آینده نرخ رشد عدد بالایی باشد، زیرا ظرفیت تولید نفت به حداکثر رسیده است و اکنون اتفاق افتاده است. در سال 1396، اگر بخش‌های اقتصادی کشور با همین منوال پیش بروند، حتما رشد اقتصادی نخواهیم داشت، زیرا بخش خودرو  هم اشباع شده و اگر به سیاست‌های ضدتورمی ادامه دهیم، مطمئنا شاهد رشد منفی هم خواهیم بود.
وی گفت: دولت با اجرای برجام به ورود سرمایه‌گذار و رفع تحریم‌ها خیلی خوش‌بین بود که این اتفاق رخ نداد و به مرور زمان محقق نشد؛ از طرفی هم سیاست کنترل تورم به نوعی بر اقتصاد آسیب وارد کرد که دولت می‌بایست نرخ ارز را با مکانیزم و به صورت ملایم افزایش می‌داد که این‌گونه نشود و شاهد افزایش ناگهانی نرخ ارز بودیم و این موضوع باعث هجوم سفته‌بازی و تقاضای هیجانی برای ارز شد که دولت هم نتوانست پاسخ‌گو باشد.